یكى ازحكما پسررا نهی کرد ازبسیارخوردن که سیری مردم را رنجورکند. گفت: ای پدر! گرسنگی خلق را بکشد، نشنیده ای که ظریفان گفته اند: به سیری مردن به که گرسنگی بردن!؟ گفت: اندازه نگه دار،كلوا واشربو ولا تسرفوا
نه چندان بخوركزدهانت برآید نه چندان كه ازضعف جانت برآید
با آن كه دروجود، طعامست عیش نفس رنج آورد طعام كه بیش ازقدربود
گر گل شكرخورى به تكلّف، زیان كند ورنان خشك دیرخورى گل شكربود
Un sage défendit à son fils de manger beaucoup, et il lui dit: «La satiété rend l'homme malade.
— Ô mon père! répondit le fils, la faim fait aussi périr les créatures. Ne sais-tu pas que des plaisants ont dit: "Il vaut mieux mourir de satiété que de souffrir de la famine."
— Garde la mesure, mon fils, dit le père. Dieu a dit: "Mangez et buvez, mais n'exagérez pas."
»Ne mange pas au point que ta bouche soit pleine
Ne mange pas si peu que ta vie parte au loin.
» Si les plaisirs du corps viennent avec la table
Mesure-toi, les aimer trop est un excès
Trop de gelées de roses, il n'en faut pas. Plus tard
le pain sec des jeûneurs sera gelée de roses.»
