Kur'an'da Ahde Vefa –2
İslami öğretide ahde vefanın önemini ve Kur’an toplumunun en bariz vasfı olan bu özelliği anlatan ayeti kerimelere kısaca göz atalım:
“(Resulüm!) Kitap'ta İsmail'i de an. Gerçekten o, sözüne sadıktı, resul ve nebi idi.” (Meryem Suresi 54)
Ayeti Kerimede sözde durmanın ve ahde vefanın peygamberlerin en bariz özelliği olduğu Hz. İsmail (as)’ın şahsında beyan edilmektedir.
Bu ayetteki va’d ile Allah Teâla ile Hz. İsmail (a.s) arasında olan va’dler kastedilmiş olabileceği gibi, Hz. İsmail ile insanlar arasındaki va'dler de kastedilmiş olabilir.
Ayet-i Kerimede Hz. İsmail (a.s)'in Allah Teâla’ya itaat konusunda kendisine emredildiğine sadık kaldığına işaret edilmektedir. Hz. İsmail (as) da olduğu gibi ahde vefa bütün peygamberlerin ortak özelliğidir.
Burada Hz. İsmail (as)’ın insanlara verdiği va’d de kastedilmiş olabilir. Va’dini hakkıyla yerine getirince Allah Teala tarafından bu güzel huyu bir olgu olarak insanlara sunulmuştur. Bu konuda İbn-i Abbas’dan şöyle bir rivayet zikredilir: "Hz İsmail, bir arkadaşına, onu bir yerde bekleyeceğini va'detmişti ve onu orada bir yıl beklemişti. Yine o, kendisinin kurban edilmesine sabır göstereceğine dair (babasına) söz vermiş ve bunu hakkıyla yerine getirmiştir, Çünkü o, "İnşallah sen beni sabredenlerden bulacaksın" demişti.
“İyilik, yüzlerinizi doğu ve batı tarafına çevirmeniz değildir. Asıl iyilik, o kimsenin yaptığıdır ki, Allah'a, ahiret gününe, meleklere, kitaplara, peygamberlere inanır. (Allah'ın rızasını gözeterek) yakınlara, yetimlere, yoksullara, yolda kalmışlara, dilenenlere ve kölelere sevdiği maldan harcar, namaz kılar, zekât verir. Antlaşma yaptığı zaman sözlerini yerine getirir. Sıkıntı, hastalık ve savaş zamanlarında sabreder. İşte doğru olanlar, bu vasıfları taşıyanlardır. Muttakiler ancak onlardır!” (Bakara Suresi, 177)
Allah Teâla ahde vefayı iyiliğin göstergesi saymaktadır. Verilen sözleri tutma, yapılan anlaşmalara bağlı kalma iyilik kavramı ile nitelendirilmiştir. Ayet ve hadislerin genel yaklaşımına göre ahde vefa, imanın, insanlığın ve olgun şahsiyetin göstergesi kabul edilmiştir. İnsanlarla ilişkilerde güven ve emniyete yol açan bu vasıf geçerli olmadan sağlıklı ilişkilerden ve İslami ortamlardan bahsedilemez. Sözlere ve anlaşmalara bağlılık Allah Teâla’ya verilen sözde varlığını bulur. İnsanların sözlerinde durmadıkları ve anlaşmalara uymadıkları toplumlarda endişe, korku ve huzursuzluk hakim olur. Verilen sözlere inanılmadığı gibi, emniyet ortamı bozulur ve kimsenin kimseye güveni kalmaz. Sarsıntıların baş gösterdiği bu tür toplumlarda meydana gelen bozulmalar hayatı yaşanmaz hale getirir.
Kur'an'da Ahde Vefa –1
YOL HARİTAMIZ KUR’ÂN 2
Kur’ân’ı ezberlemek
Kur’ân’ı Öğrenmek Ve Öğretmek
Kur’ân’ın Azameti, Fazileti ve Önemi
