Yetmiş iki can verdi
Çeken bilir bu derdi
Beni de bitirecek
Kerbela’ nın bu derdi
Hasretlik hep yakıyor
Şam’dan yola çıkıyor
Sarayda zalimlere
Zeynep bela okuyor
Sen sabır timsalisin
Fatıma misalisin
Davranışın bir başka
Betül, Zehra, Ali’sin
Erbain günü yakın
Hüseyin gelir kokun
Hesabı sorulacak
Sana atılan ok’un
Kerbela kan’da kaldı
Rukeyye Şam’da kaldı
Dayanamam güzelim
Aklım hep sende kaldı
Acılar tazelendi
Toprak bir bir elendi
Peygamber can paresi
Hasıra mı belendi
Erbain yaklaşıyor
Adımlar sıklaşıyor
Kerbela meydanında
Hasret kucaklaşıyor
Mesajı sen taşırsın
Bizlere ulaşırsın
Her erbain gününde
Mezarı dolaşırsın
Olayları gören var
Bize sabır veren var
Ya Hüseyin ben geldim
Ağrır, acır neren var
Zeynep belin bükülmüş
Neden saçın dökülmüş?
Simsiyah saçlarına
Beyazlar mı ekilmiş?
Mevla’m bir ömür biçti
Kırk gün nasıl zor geçti
Yaşadığım günlerden
Son elli gün hariçti
Şimdi elveda dersin
Allah’ım sabır versin
Hüseyin’i bırakıp
Zeynep nasıl gidersin
Mehmet DEMİRER
Kerbela Çiçeği
YÂ ZEYNEP
Arkadaşlarına gönder
Yorumlar (0)
