قرآن کریم در مواجهه با تهدیدهای بیرونی، سه راهبرد اساسی را توصیه می‌کند:

صبر و استقامت: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا...» (آل‌عمران: ۲۰۰). صبر در اینجا نه انفعال، که پایداری هوشمندانه در برابر توطئه‌هاست.

وحدت و همدلی: «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا وَلا تَفَرَّقُوا» (آل‌عمران: ۱۰۳). در هنگامه تهدید، هرگونه اختلاف داخلی، ابزار پیشبرد اهداف دشمن خواهد شد.

۳توکل بر خدا و اعتماد به وعده‌ی الهی: «إِنْ یَنْصُرْکُمُ اللَّهُ فَلَا غَالِبَ لَکُمْ» (آل‌عمران: ۱۶۰). این ایمان، موتور حرکت ملت‌ها در مسیر عزت است.

 آنچه بیش از همه باید مورد توجه قرار گیرد، جنگ شناختی دشمن است که در پی تخریب روحیه و تسخیر ذهن‌هاست. در چنین شرایطی، مسئولیت رسانه‌ها، نخبگان و مردم، مقابله با جنگ شناختی و تقویت روحیه ملی است.

این جنگ بی‌صدا، از طریق شایعه‌پراکنی، تحریف واقعیت و بزرگ‌نمایی ضعف‌ها هدایت می‌شود. رسانه‌های معاند، ترور فرمانده‌ای از سپاه را نه به‌عنوان جنایتی علیه امنیت ملی، بلکه به‌عنوان نشانه‌ «فروپاشی» جلوه می‌دهند؛ و تحریم را نه به‌عنوان ابزار فشار، بلکه به‌عنوان «سرنوشت محتوم» وانمود می‌کنند.

در این میان، قرآن هشدار می‌دهد درباره کسانی که در داخل جامعه، با پخش شایعات و اخبار دروغ، هم‌صدای دشمن می‌شوند. در سوره احزاب آمده است:

«وَالْمُرْجِفُونَ فِی الْمَدِینَةِ لَنُغْرِیَنَّکَ بِهِمْ ثُمَّ لَا یُجَاوِرُونَکَ فِیهَا إِلَّا قَلِیلًا» (احزاب: ۶۰)

یعنی: «و کسانی که در مدینه شایعه‌پراکنی می‌کنند، اگر باز نایستند، تو را بر ضد آنان برخواهیم انگیخت و آنگاه جز اندکی، در آن‌جا نخواهند ماند».

این آیه نشان می‌دهد که شایعه‌پراکنی در شرایط بحرانی خیانتی سازمان‌یافته است که متولیان امر مأمور برخورد با آن هستند. بنابراین، نقش مسئولان در پیشگیری از تبدیل نفاق پنهان به اختلال آشکار در امنیت روانی جامعه بسیار کلیدی است.

این برخوردها نباید سلبی صرف باشد، بلکه باید با تولید روایت‌های قوی، امیدبخش و حقیقت‌محور همراه شود. همان‌گونه که شهید مطهری در دوره خود با جهاد تبیین، به جنگ با موج شبهه و تحریف رفت، امروز نیز وظیفه نخبگان و مسئولان، دفاع آگاهانه از آرامش و اعتماد عمومی است.

اگر ذهن‌ها تسخیر نشود، خاک نیز فتح‌ناپذیر می‌ماند. از این رو، انسجام فکری و رسانه‌ای امروز، معادل یک نبرد نظامی سرنوشت‌ساز است.