دنیای لطیف و رنگارنگ کودکان در برابر اخبار جنگ آسیبپذیر است. در این لحظات دشوار، پناهگاه امنی برای قلب کوچکشان بسازیم و از روانشان محافظت کنیم؟
بگذارید از دلیل نگرانیهایش بگوید
قبل از هر چیز سعی کنید شنونده خوبی باشید. اجازه دهید کودک از دنیای درونش بگوید؛ از آنچه دیده، شنیده و حتی تصور کرده است. به او فرصت دهید تا تمام هیجانات و سوالاتش را بیرون بریزد. شما با صبوری و پرسشهای ملایم، میتوانید به عمق نگرانیهایش پی ببرید و بفهمید غول ترسناک جنگ در ذهن او چه شکلی دارد.
شعلههای اضطراب را خاموش کنید
دنیای کودکان جایی برای خشونت عریان و تصاویر دلخراش ندارد. تا حد امکان، دسترسی او به اخبار، کلیپها و حتی گفتگوهای بزرگسالان درباره جنگ را محدود کنید. تصاویری که روح یک بزرگسال را میخراشد، میتواند زخمی عمیق بر روان لطیف کودک بگذارد. به یاد داشته باشید که آرامش شما، آرامش اوست. کودکان مانند آینه، احساسات والدین را بازتاب میدهند. حتی اگر در درونتان غمی سنگین حس میکنید، مقابل او کوهی استوار از اطمینان باشید تا اضطراب به وجود کوچکش نفوذ نکند.
به جزئیات اخبار جنگ ورود نکنید
اگر کنجکاویاش رهایش نکرد، داستانی ساده و کوتاه برایش تعریف کنید. بدون ورود به جزئیات هولناک، حق و باطل را برایش تصویر کنید. میتوانید بگویید: «آدمهای خوب داستان ما، دارن از خونه و خانوادهشون در برابر آدمهایی که میخوان به زور اونها رو بیرون کنن، دفاع میکنن.» این توضیح ساده، هم کنجکاویاش را پاسخ میدهد و هم ارزشهای مهمی مثل دفاع از خانه و خانواده را به او میآموزد.
تصویری از خانهای امن برایش بسازید
و مهمتر از همه، به او اطمینان خاطر بدهید. در آغوشش بگیرید و بگویید: «ما اینجا در امان هستیم. جنگ خیلی خیلی از ما دوره و قهرمانهای زیادی شب و روز از ما محافظت میکنن.» این کلمات ساده، سپری قدرتمند در برابر ترسهای او خواهد بود و به او یادآوری میکند که خانهی شما، امنترین نقطهی دنیاست
پیام شما به ما