تبیان، دستیار زندگی

جلد چهارم - صفحه 270 -  جلوه هايي از فرهنگ وابسته

صفحه : 270

راس تمدن بزرگ واقع شده كه فرهنگ بايد يك فرهنگي باشد موافق با تمدن ؛ وفرهنگ ما وقتي كه ملاحظه مي كنيد يك فرهنگ وابسته غيرمترقي منحط كه جوانهاي مارا نگذارند يك قدم بالاتر از يك حدي - تا يك حدي - يك قدم بالاتر بروند. در ايران كه اينطور است هيچ ، اين جوانهاي ما كه آمده اند در خارج : همين ديروز پريروز ديشب ،كي ، چند تايشان - جوانهاي خوبي - آمدند اينجا تو اين اطاق پيش من گفتند كه ما در فلان مملكت - كه حالا ديگر يادم هي زياد نمي ماند - ما در آنجا تحصيل مي كنيم لكن به ماچيزي نشان نمي دهند. ما همانجا هستيم به اسم ! گفت ما تحصيلاتمان در ايران به يك حدي بود، اينجا كه آمديم ما را در حد پايين تر الان دارند استعمال مي كنند! در حدپايين تر! و ما همين طور اينجا هستيم بيخود. و شما اجازه بدهيد كه ما برويم به ايران ، آنجابلكه يك كاري انجام بدهيم ، يعني كاري با برادرانمان انجام بدهيم .

جلوه هايي از فرهنگ وابسته

در ايران بنا بر اين بوده است كه يك فرهنگ وابسته ، فرهنگ "وابسته " به معناي اينكه يك فرهنگي داشته باشيم ما، دانشگاه داشته باشيم ، نگويند دانشگاه نداريم ، دانشكده ،دانشگاه ، دانشسرا، همه اين الفاظ موافق با فرم تمدن ، الفاظش را داشته باشيم لكن محتوانداشته باشد كه صورت شبيه تمدن ولي توخالي ! از اولي كه مدارس در ايران - مدرسه اي كه مي خواسته كه يك رشدي بكند - در ايران تاسيس شده - از اول اينطور بوده منتها به اين فساد نبوده - از اول اينطور بوده كه بنا بر اين بوده است كه نگذارند يك فرهنگ به معناي واقعي در ايران تحقق پيدا بكند؛ براي اينكه آنها مي دانستند كه اگر يك فرهنگ حقيقي واقعي و يك تحصيلكرده هاي صحيح در ايران پيدا بشود، مزاحمت خواهندكرد؛ با مقاصدي كه آنها دارند و با منافع آنها، كه منافعشان چپاول كردن مال اين ملت است ، مزاحمت دارد. اينها از اول نقشه را جوري كشيدند كه اين فرهنگ يك فرهنگ كه قابل اين باشد كه اين جوانهاي ما را ترقي بدهد و يك جوان فرهنگي صحيح بار بياورد،از اين مانع شدند. و حالا ديگر به آن شكوفايي ، مسئله اي كه آنها خواستند، درآمده كه اصلش هيچ فرهنگ ما صورت فرهنگ به معناي واقعي ندارد؛ و جوانهاي ما را