تبیان، دستیار زندگی

جلد چهارم - صفحه 376 -  هيچ سلاحي در مقابل يك ملت كارگر نيست

صفحه : 376

دارم . و بايد همه دست به دست هم بدهند و اين لغزش را نگذارند واقع بشود. اين تشبثاتي كه الان از همه اطراف تشبث شده است و تشبث دارند مي كنند، بر شماجوانهاست كه در اينجا صدا بلند كنيد؛ بر آنهايي كه در ايران هستند در ايران صدا بلندكنند؛ نگذارند در اين موقع حساسي كه [ملت ] به آخر سنگر رسيده است يك وقتي بردكند اين آدم . اين خطري است الان براي ايران . الان يك خطر بزرگي براي ايران هست كه اگر يك سستي بكنند و يك لغزش در اينجا واقع بشود، يا بترسند از اين هياهويي كه كارتر در آنجا گفته است كه خير ما منافعمان پيش ايشان است . . . با عبارت ديگرخدمتگزار ماست ، ما نمي گذاريم ، اين نوكر بايد بماند اينجا، تعبير او با اين تعبير نيست اماواقعش همين است ؛ تعبيرش ، لفظش اين نيست [اما] واقعش اين است كه ما ديگر از كجاپيدا كنيم يك همچو نوكري ؟! اين را نبايد از آن بترسيد.

هيچ سلاحي در مقابل يك ملت كارگر نيست

با يك ملت نمي شود كه يك كار تحميلي تا آخر بشود. چنانچه ديديم كه با نظامي نتوانستند اين كار را بكنند. ايشان خيلي هم ميل داشت ، خيلي هم مايل بود كه نظاميهاقتل عام بكنند، اصلا يك دو - سه ميليون جمعيت را بكشند لكن نمي شود، قضيه اينطورنيست . آن اربابها هم نمي توانند اين كار را بكنند. حالا خيال كنيد كه اي ! اگر اين كارنشود، از آن طرف لشكر روس وارد مي شود و از آن طرف لشكر امريكا وارد مي شود واز آن طرف لشكر انگليس وارد مي شود، اينها شعر است حالا! يك ملت وقتي يك چيزي را نخواهند نمي شود؛ و حالا ملت نمي خواهد. يك ملت است . قضيه يك حزب ويك - نمي دانم - جبهه و يك - عرض بكنم - جمعيت نيست ؛ يك ملت است كه الان مي گويد نه . در مقابل "نه " ملت ، نه سرنيزه كارگر است ، نه تانك كارگر است ، نه توپ كارگر است ، نه تشرهاي توخالي كارتر و نمي دانم كرملين ! اين حرفها نيست تو كار. هرچه مي خواهند تو[ي ] روزنامه هايشان بنويسند يا مي خواهند صدايشان را بلند كنند. مااميدواريم كه خداوند اين اجتماع ايراني ها بر حق خودشان را پيروز كند. [آمين حضار]ما اميدواريم كه خداوند تاييد كند اين شجاعهايي كه در ايران قيام كرده اند و مي خواهند