جلد چهارم - صفحه 190 - شرط اسلام شناسي : توجه به جهات مادي و معنوي به طور همزمان
صفحه : 190
اوامر و نواهي الهي براي سعادتمندي بشر در دو عالم
شرط اسلام شناسي : توجه به جهات مادي و معنوي به طور همزمان
بنابراين ، اين دو طايفه كه يك طايفه ، طرف معنويت را گرفته اند و طرف اجتماع رارها كردند و اين طايفه طرف اجتماع و علم اجتماع و علم سياست و علم ، نمي دانم اين معاني را دارند و آن طرف را رها كردند. اين دو، نه اين اسلام شناس است ، نه آن اسلام شناس است . اسلام شناس كسي است كه اين دو مطلب را، اين دو جبهه را، هم جبهه معنوي را بشناسد هم جبهه ظاهري را؛ يعني هم اسلام را بشناسد به آن جهات معنوي كه دارد، و هم اسلام را بشناسد به اين جهات مادي كه دارد. كسي كه اسلام را بخواهدبشناسد، بايد به اين جور بشناسد؛ يعني آيات و رواياتي و احكامي كه وارد شده است
چيزهايي كه اگر چنانچه آن چيزها را انسان ارتكاب كند، مثل سمومات مي ماند كه اگرانسان يك شيئي كه مسموم است بخورد، مسموم مي شود و به هلاكت مي رسد؛ در عالم ماوراي طبيعت و روح هم اينطوري است كه بعضي از چيزهاست كه اگر چنانچه اين چيزها را عمل كند انسان يا اعتقاد به آن پيدا كند، مثل سم قاتل مي ماند، به مراتبش كه يكوقت مسموم مي كند انسان را، لكن قابل علاج است ؛ يك وقت مسموم مي كند و اگر تاآخر برود [و جذب بدن شود]، ديگر علاج هم ندارد. اينها هم براي ما گفته اند؛ گفته اند"نكنيد، اين كار را نكنيد، اين كار را نكنيد. " البته يك مقدار از اموري كه آنها فرموده اند"بكنيد و نكنيد"، باز براي تنظيم عالم طبيعت است و اجتماع است ، لكن پاره اي ، بسياري از امور راجع به تنظيم امور اجتماع نيست ؛ راجع به ماوراي طبيعت است . انسان چون يك مجموعه اي است كه احتياج به همه چيز دارد، انبيا آمده اند كه آن همه احتياجات انسان را، هر چه احتياج دارد انسان ، براي انسان بيان كنند كه انسان اگر عمل بكند به سعادت تمام مي رسد.
اعمال صالحه ما با آن عالم است ، اين را انبيا مي دانند به وحي خداي تبارك و تعالي ؛ وآمده اند براي اينكه به ما بگويند كه فلان كار را اگر بكنيد، اين رابطه دارد اينجا با آن عالم و روح شما را تربيت مي كند اين ؛ كه شما در آن عالم وقتي كه مي رويد با سعادت هستيد.
