تبیان، دستیار زندگی

جلد چهارم - صفحه 447 -  ادغام سياست و عبادت در اسلام

صفحه : 447

ادغام سياست و عبادت در اسلام

اين مواقفي (2) كه در اسلام هست مثل عيد فطر، عيد اضحي ، قربان ، و حج - مواقف حج - نماز جمعه ، جماعات كه در شب و روز انجام مي گيرد، اين مواقف جنبه هاي عبادي دارد، و جنبه هاي سياسي و اجتماعي هم دارد؛ يعني جنبه عبادي اش در جنبه سياسي اش -اينها - مدغمند، منضم به همند. ديانت اسلام يك ديانت عبادي تنها نيست و فقط وظيفه بين عبد و خداي تبارك و تعالي ، وظيفه روحاني تنها نيست ؛ و همين طور يك مذهب وديانت سياسي تنها نيست ؛ عبادي است و سياسي . سياستش در عبادات مدغم است وعبادتش در سياسات مدغم است . يعني همان جنبه عبادي يك جنبه سياسي دارد. همين اجتماع در اعياد براي نماز، اين عبادت است لكن آن اجتماع خودش جنبه سياست دارد.مسلمانها بايد از اين اجتماعاتي كه هست ، از اين اجتماعات استفاده هاي زياد بكنند. مثلامسجدها در صدر اسلام به اين صورتي كه بعدش به توسط اشخاصي منحرف به اين صورتهاي مبتذل درآمد، در صدر اسلام اينطور نبوده . مسجدها محلي بوده است كه ازهمان مسجد ارتش راه مي افتاد براي جنگ با كفار و با قلدرها؛ از همان توي مسجد. آنجاخطبه خوانده مي شد، دعوت مي شدند مردم به اينكه فلان - مثلا - آدم متعدي در فلان جاقيام كرده بر ضد مسلمين يا مال مردم را چپاول مي كند، قلدري مي كند، انحرافات دارد، واز همان مسجد راه مي افتادند و مي رفتند طرف دشمن . از همان جا قراردادها حاصل مي شد.

در خطبه نماز جمعه مقدرات مملكت بايد بيان بشود؛ مسائل سياسي كه در مملكت جريان بايد پيدا كند، مسائل اجتماعي كه در مملكت بايد جريان پيدا كند، گرفتاريهاي مسلمانها، اختلافات مسلمانها، در آن خطبه ها بايد طرح بشود و رفع بشود. جنايات امثال محمدرضاخان بايد در اين خطبه هاي جمعه گفته بشود و انتقاد بشود. راههايي كه ممكن است با آن راهها اين جانيها را از بين برد، در نماز جمعه بايد گفته بشود. نماز جمعه