تبیان، دستیار زندگی

جلد چهارم - صفحه 115 -  ملت انقلابي - ايران انقلابي

صفحه : 115

الان اين مملكت ايران يك مملكت انقلابي [است ] و مردم شده اند يك مردم انقلابي ؛ و اين مردم انقلابي را به اين چيزها نمي شود ساكت كرد. اينها آنچه كه مي خواهند كه عبارت از آن قدم آخر است كه دست خيانتكار اجانب از مملكتشان كوتاه بشود و همه مقدرات مملكت دست خودشان باشد، خودشان اداره كنند مملكتشان را،خودشان اداره كنند فرهنگشان را، خودشان اداره كنند نظامشان را؛ همه ، دست خودشان باشد؛ يك همچو چيزي مقصد عمومي ملت ماست و مثل سيل خروشان دنبال اين مطلب دارند مي روند و كسي نمي تواند ديگر جلوي اينها را بگيرد؛ و لهذا الان

ملت انقلابي - ايران انقلابي

بود، نه مطبوعاتشان آزاد - نه حالا، كه شما خيال كنيد؛ زمان رضا شاه هم همين بود - و من يادم است ؛ نه مطبوعات ما آزاد بود، نه مردم در حرفهايشان آزاد بودند، نه تبليغات آزادي داشتيم ، نه اهل منبر ما مي توانستند يك مطلب حقي بگويند، نه علماي مامي توانستند يك مطلبي بگويند، نه بازاري و دانشگاهي و جبهه هاي سياسي مي توانستنديك حرفي بزنند. يك كلمه مي گفتند جايشان توي زندان بود، و آن زجرها و آن بساط واره كردن پاي [زنداني ] و اين مسائلي كه شنيديد؛ سوزاندن ، مثلا يك آدمي را داغ كردن ، خواباندنش روي يك جايي زيرش را ظرف گذاشتن و سرخ كردن ، اينطور چيزهابود در كار. متخصصين ، از قراري كه مي گويند، متخصصين اسرائيلي ، مي آمد[ند] براي اينكه كيفيت زجر مردم را [ياد بدهند] متخصص مي آوردند كه چه جوري زجر روحي بكنند، چه جوري زجر جسمي . اينطور نقل مي كنند.

يك همچو مملكت پر زحمتي كه مردم ديگر خسته شدند، مردم ديگر به جان آمدند؛ و لهذا جوانهايشان را دارند مي بينند كه كشته دارد مي شود، مع ذلك پدر مي گويدكه نه ، من مفتخرم كه در راه خدا، در راه آزادي مملكتم ، يك همچو چيزي شده است .مردم اينطور الان شده اند؛ و اينكه به جان آمده اند مادرها؛ بعضي شان پيش من آمدند واظهار اين معني را كردند كه نه ، ما راضي هستيم ، ما فدايي داده ايم ؛ چطور است ؛ وخداوند، ان شاءالله ، اجر به آنها عنايت كند.