جلد چهارم - صفحه 400 - ادعاي حقوق بشر كارتر و طرفداري او از دولت نظامي
صفحه : 400
اگر مطبوعات آزاد باشد بايد بگويند به اينكه چه كسي اين جنايتها را دارد مي كند؛ و باامر كي اين جنايتها دارد واقع مي شود. الان بيش از پانزده سال است كه دائما مشغول اين جنايات هستند؛ و ما در مدت ، در طول مدت مشروطه - الا خيلي نادر - يك انتخابات ملي نداشتيم . در زمان حكومت رضاشاه و اين شاه هيچ وقت حكومت آزاد و يك مجلس آزاد ما نداشتيم ؛ همه اش مجالسي بوده است كه با سرنيزه درست شده . مردم ازحقوق اوليه شان اين است كه راجع به وكالتي كه مي خواهند در مجلس اشخاص رابفرستند، آزاد باشند كه يك كسي را در مجلس بفرستند كه سرنوشت يك مملكتي رامي خواهند اينها تعيين كنند، مي خواهند تمام امور مملكت تحت نظر اينها اداره بشود. اگر
ادعاي حقوق بشر كارتر و طرفداري او از دولت نظامي
اعلام كردند حقوق بشر را و اعلاميه دادند براي حقوق بشر، تا چه حد ايران را در اين حقوق اوليه بشر مراعات كردند؟ آزادي بيان ، آزادي انتخابات ، آزادي مطبوعات ،آزادي راديو - تلويزيون ، تبليغات ، اين از حقوق بشر و از ابتدايي ترين حقوق بشر است .امريكا نمي داند كه ما نه يك تبليغات آزاد داريم نه يك مطبوعات آزاد داريم ؟! الان تمام مطبوعات ايران تعطيل است از باب اينكه دوباره حكومت نظامي آمد و همه راسانسور كرد و عده زيادي را گرفت ، عده زيادي از اشخاص مختلف ؛ تا حالا ششصد نفرمي گويند از سرشناسها را گرفته اند.
امريكا نمي داند كه در ايران ، مطبوعات ايران هيچ وقت آزاد نبوده ؟ آزاد به معناي حقيقي ؟ اين چند روزي كه يك آزادي جزئي صوري دادند، در هيچ يك از مطبوعات ايران حق اينكه يك كلمه راجع به خود شاه - كه سركرده دزدهاست - يك كلمه بنويسند،هيچ همچو چيزي نبود؛ در همه مطبوعات ايران . شما اين روزنامه اطلاعات ، اين روزنامه كيهان ، روزنامه هاي ديگر، در هيچ يك از مطبوعات ايران شما نمي بينيد كه يك كلمه راجع به شاه نوشته شده باشد. هر چه هست هي دولت و - عرض مي كنم كه - مامورين ؛ وهمه تقصيرها را گردن مامورها مي گذارند و گردن دولتها مي گذارند و گردن - مثلا -نظاميها مي گذارند اينها؛ حال اينكه آن جاني اصيل عبارت از شخص شاه است .
