جلد چهارم - صفحه 189 - بعثت انبيا براي تربيت الهي و سعادت بشر
صفحه : 189
بعثت انبيا براي تربيت الهي و سعادت بشر
خداي تبارك و تعالي نه احتياج به ماها دارد، نه احتياج به تربيت ما دارد. همه ما اگرمشرك هم بشويم ، شديم ، جهنم ؛ همه ما هم موحد هم بشويم ، يك نفعي [به او]نمي رسد؛ تمام مربوط به خود ماست ؛ بعث انبيا براي تربيت ماست كه ما در آن ورق كه بايد تربيت بشويم ، جوري تربيت بشويم كه آنجا هم زندگي مان زندگي سعادتمند باشد.اگر اين تربيت نباشد و انسان با همان خوي حيواني از اين عالم به عالم ديگر برود، در آن عالم سعادت ندارد و به شقاوت مي رسد؛ انسان در آن عالم به ظلمات مي رسد.
انبيا آمده اند كه ما را از اين عالم طبيعت كم كم تربيت كنند و آن مقداري كه مربوط به تربيتهاي معنوي است به ما بفرمايند، به وحي من الله تعالي ؛ تا ما، كه اگر انبيا نباشند يك حيواني هستيم كه هر چه هست همين طبيعت [است و] بيشتر از اين ادراك نداريم ، ما راببرند به آن عالم و تقويت كنند كه ما وقتي از اين عالم منتقل به يك عالم ديگري شديم ،زندگي آن عالم هم يك زندگي سعادتمند[انه ]باشد. تمام نكته آمدن انبيا اين است كه تربيت كنند اين بشر را - كه قابل از براي اين است كه تربيت بشود و مافوق حيوانات است - اين را تربيتش كنند؛ براي اينكه همان طوري كه اينجا زندگي سعادتمند - اگر همه اوضاع طبيعت به وفق مراد باشد - يك زندگي سعادتمند در اينجا دارند، آنجا هم زندگي سعادتمند داشته باشند. لطفي است از جانب خداي تبارك و تعالي به بشر كه قابل از براي اين است كه تربيت بشود.
و تربيت بشر به وحي خدا و به تربيت انبيا اين است كه چيزهايي كه رابطه بوده است مابين آن عالم و اين عالم ، چيزهايي كه اگر آن كارها را ما انجام بدهيم در تربيت معنوي مادخالت دارد، آنها را به ما بيان كردند كه اين كارها را بكنيم . ما نمي دانيم البته كه آيا رابطه مابين نماز و سعادت آن عالم چيست ؛ رابطه اش را ما نمي دانيم ، خدا مي داند؛ چنانچه من و شما كه طبيب نيستيم نمي دانيم كه رابطه مابين اين قرصي كه طبيب مي دهد با اين مرض چيست ، لكن رابطه دارد؛ آنكه عالم است اين رابطه را ادراك كرده است و به ما گفته است و ما هم بايد اطاعت كنيم تا مرضمان خوب بشود. اين رابطه را كه بين اين اعمال ما،
