گول گُل را نخورید! هر کار کنیم شما یکی دو نسل از فرزند خود عقب‌تر هستید و نوجوانان خوب بلدند چطور والدین خود را با متقاعد کنند؛ پس مراقب باشید هر نوع قرص یا حتی داروی تقویتی که فرزند شما هم مصرف می‌کند، می‌تواند آغاز اعتیاد او باشد. یکی از باورهای اشتباه درباره ماری‌جوآنا این است که معتاد نمی‌کند یا مصرف آن ارتباط مستقیمی با افزایش خلاقیت دارد. وظیفه شما به عنوان پدر و مادر این است که این قبیل استدلال‌ها را باور نکنید! نسخه والدین سختگیر و کنترلگر هم جواب نمی‌دهد؛ اما باید باید حواس‌جمع باشید و فرزند خود را به حال خود رها نکنید و با دلیل و منطق، مانع کارش شوید. بهترین دوست فرزند خود باشید نتایج مطالعات نشان می‌دهد نوجوانانی که با والدین خود رابطه صمیمی و عمیق دارند، کمتر به سمت سوءمصرف موادمخدر و روان‌گردان‌ها گرایش پیدا می‌کنند؛ اما به شرطی می‌توانید در نوجوانی بهترین دوست فرزندتان شوید که در کودکی با او حسابی رفاقت کرده باشید. تا ۱۲ سال کودک به سمت شما می‌آید و از شما طلب دوستی و محبت می‌کند. بذر محبت و دوستی، قبل از نوجوانی کاشته می‌شود؛ پس اگر می‌خواهید محرمِ راز و بهترین دوست فرزندتان شوید، کودکی او را از دست ندهید. علاوه بر این، نوجوانی سن پرفراز و نشیب و با هیجانات متناقض بسیاری است. این بچه‌هایی که به ظاهر بزرگ شده‌اند، هنوز به محبت، توجه، آغوش و قربان صدقه شما احتیاج دارند. فرزند خود و نیازهایش را بشناسید. بعضی از نوجوان‌ها، لمسی هستند و بیشتر نیز به آغوش دارند بعضی دیداری هستند و بعضی شنیداری. هویت فرزند شما در این سن شکل می‌گیرد؛ پس هم خودتان تلاش کنید برای شناخت دلبندتان هم در این مسیر کنارش باشید و کمکش کنید. دوستان فرزندتان را بشناسید سن نوجوانی، سن ارتباط با هم‌سن‌سال‌هاست. نوجوان در این سن بیشتر از هر کسی، با دوستانش و در مدرسه وقت می‌گذراند و بیشترین تاثیر را از دوستان همسن خود می‌گیرند؛ پس در درجه اول، در انتخاب مدرسه، حواس‌جمع باشید. هرچند انتخاب مدرسه مناسب به این معنا نیست که دیگر همه چیز را به مدرسه بسپارید. روابط صمیمانه را با فرزند خود حفظ کنید و دوستانش را بشناسید. اگر نوجوان به خانه دوستانش رفت و آمد دارد، حتما خانواده دوستش را هم شناسایی کنید. با بچه‌ها و دوستانشان قرارهای هفتگی یا ماهانه بگذارید و اجازه بدهید این دوستی‌ها زیر نظر خانواده‌ها ادامه داشته باشد. البته خیلی مراقب باشید که این نظارت به سمت کنترلگری و سختگیری پیش نرود؛ چون نتیجه عکس دارد و نوجوان دیگر به شما اعتماد نمی‌کند و به شما از روابط دوستانه خود نمی‌گوید و همین شکاف بین فرزندان و والدین می‌تواند آسیب‌زا باشد. روی دوش فرزندتان بار سنگین نگذارید در سن نوجوانی فرد به اندازه کافی با نوسانات هورمونی سروکار دارد و هیجانات مختلف را تجربه می‌کند؛ پس شما بار اضافی روی شانه‌های او نگذارید. در این سن نوجوان ممکن است زیادی احساساتی یا پرخاشگر شود. بخشی از این نوسانات خلقی، طبیعی است و شما باید با آن مدارا کنید. خانه باید برای فرزند شما جای امنی باشد؛ پس نوجوان خود را درک کنید. پای حرف‌هایش بنشینید و توقعتان را از او منطقی کنید. خیلی از نوجوانانی که به مواد مخدر روی آورده‌اند، به خاطر فشار درسی یا بالا بردن راندمان درسی بوده است. به نوجوانتان اطمینان بدهید او را بی‌قید و شرط دوست دارید. نشانه‌ها را جدی بگیرید بچه‌ها ناگهانی درگیر اعتیاد نمی‌شوند. نشانه‌هایی وجود دارند که شبیه هشدار عمل می‌کنند. اگر این هشدارها جدی گرفته شوند، تا حدی از اعتیاد بچه‌ها جلوگیری می‌شود. هر نوسان شدید خلق‌وخو مثل افسردگی، کناره‌گیری از جمع و دوستان، پرخاشگری شدید، غیبت از مدرسه، آشفتگی و بی‌قراری، کاهش یا افزایش ناگهانی اشتها می‌توانند نشانه‌ باشند. علاوه‌براین، اگر نشانه‌ای مبنی بر سیگار یا قلیان کشیدن فرزندتان به دست آوردید، بیشتر باید از فرزند خود مراقبت کنید. اگر در این موقعیت دقیقا نمی‌دانید چه واکنشی نشان دهید، بهتر است از مشاور کمک بگیرید. با هم حرف بزنید هیچ کاری مثل حرف زدن و گفت‌وگو کردن، فضای خانه را گرم نمی‌کند. اجازه بدهید بچه‌ها راحت درباره دغدغه‌ها و نگرانی‌هایشان حرف بزنند. اگر مدام آن‌ها را سرزنش کنید و باید نباید برایشان ردیف کنید، احتمالا این فضای دوستانه شکل نمی‌گیرد. اگر بچه‌ها درباره مواد مخدر، ماری‌جوآنا و غیره سوال داشتند، اجازه بدهید شما اولین نفری باشید که برای سوال پرسیدن انتخاب می‌کنند. درباره اثرات مواد مخدر و به ویژه گل که این روزها به اصطلاح مد شده است، با نوجوان خود حرف بزنید و فراموش نکنید هیچ چیزی مثل یک خانواده باثبات نمی‌تواند مانع اعتیاد شود.