می‌داند که صبح جلسه مهمی دارد، زودتر از همیشه بیدار می‌شود اما باز هم دیر می‌رسد! شاید شما هم جزو این دسته باشید آدمهایی که همیشه دیر میرسند، از همان دوران مدرسه گرفته تا دانشگاه و قرارهای مهم کاری! انگار همین دیر رسیدن گاهی خود فرد را هم کلافه می‌کند و برای جبران مجبور می‌شود با دروغ و بهانه‌هایی روی این کار سرپوش بگذارد! بماند که تا رسیدن به مقصد به تمام دنیا بد و بیراه می‌گوید و به این فکر می‌کند که از این به بعد زودتر راه بیفتد! وعده‌های از شنبه‌ای که هیچ وقت عملی نمی‌شود!

فاطمه ناجی
سه‌شنبه ۲۵ مهر ۱۴۰۲ - ۰۰:۰۰
باز دیر رسیدم!

دیر برس و خوش‌بین باش!

در رابطه با دیر رسیدن، گزارشی وبسایت گاردین تهیه کرده است که در آن مایکلا توماس، روانشناس بالینی سوئدی دیر رسیدن را خوش‌بینی می‌داند و می‌گوید: «خوش‌بین کسی است که مدت زمان انجام کار و میزان زمانی را که در اختیارش است را دست‌کم می‌گیرد، بنابراین آنها اغلب برای قرار ملاقات‌ها دیر می‌آیند یا در آخرین لحظه عجله می‌کنند و این می‌تواند برای خود فرد و دیگران استرس ایجاد کند، علاوه بر آن خیلی خوشایند نیست که کسی دائماً با چند ساعت تأخیر برای ملاقات حاضر شود، چرا که این کارشان غیرمستقیم به شما می‌گوید که زمان من از شما مهم‌تر است و می‌تواند یک نوع بی‌احترامی به حساب بیاید!»

چون آدرنالین دوست دارم

گریس پیسی، نویسنده Late میگوید دو دسته آدم وجود دارد، دسته اول «زمان‌گیرانی» هستند که با سرعت ثابت کار می‌کنند، سازمان‌دهی شده‌اند و طبیعتاً کارشان زود تمام می‌شود و بعد ، "زمانبندان" هستند که همیشه همه چیز را تا آخرین لحظه پیش می‌برند. او میگوید: «کسانی که تا دقیقه نود کاری را انجام میدهند، زمان را انعطاف پذیر می بینند و در صورت نیاز می توانند سرعت‌شان را افزایش دهند. آنها با ضرب‌الاجل‌ها انرژی می‌گیرند و می‌توانند در زمانی که مهم است به موقع برسند. اغلب احساس می‌کنند که خلاقانه ترین کار خود را زمانی که تحت فشار زمان هستند تولید می کنند. timebender یا همان زمان‌بندها معمولاً 80 درصد از کار خود را در 20 درصد از زمان های آخر قبل از یک ضرب الاجل انجام می دهند و به گفته خیلی‌هایشان، از بالا رفتن سطح آدرنالینی که از کار تحت فشار زمان دریافت می کنند لذت می برند.»

این گفته پیسی شاید درست به نظر برسد اما در زمینه اجتماعی این طور نیست! مثلا کمتر کسی برای اینکه به موقع به ملاقات نمیرسد، آدرنالین ترشح می‌کند!

ترس از زود رسیدن!

با اینکه می‌دانیم بی وقت بودن ممکن است دیگران را خشمگین و عصبانی کند، چرا افرادی که دیرتر می‌آیند اصلاح روش خود را بسیار دشوار می‌دانند؟ پیسی می‌گوید: «یک رفتار ناخودآگاه وجود دارد که باعث تأخیر می شود، ترس از زود بودن»

معمولاً، ما برنامه ریزی می کنیم که درست سر وقت برسیم، نه زودتر از موعدی کی از افرادی که همیشه دیر میرسد میگفت: «مدت زیادی طول کشید تا بفهمم اگر به جایی می‌روم که 10 دقیقه طول می کشد، قطعاً نباید تنها با 10 دقیقه وقت از خانه بیرون بروم! ما خوش بینانه فرض می کنیم که همه چراغ ها سبز و جاده‌ها خالی خواهند بود. این توضیح می‌دهد که چرا من همیشه چندین دقیقه عقب‌تر از برنامه می رسم»

مدیریت زمان ضعیف یا مدیریت بد خلق و خوی؟

یک انتقاد دیگر درباره افرادی که معمولا دیر میرسند این است که «مهارت‌های مدیریت زمان ضعیفی» دارند، فوشیا سیرویس، استاد روانشناسی اجتماعی و سلامت در دانشگاه دورهام، این نقد را درست نمی‌داند و می‌گوید: «این یک دیدگاه بسیار ساده و سطحی است، به ویژه هنگامی که صحبت از تاخیر ناشی از اهمال کاری باشد، به تعویق انداختن کارها اغلب ربطی به مدیریت زمان ندارد. این در مورد مدیریت بدِ خلق و خوی است. به این معنی که فرد نمی تواند احساسات دشوار را در مورد یک کار خاص تنظیم کند، بنابراین آن را به تعویق می اندازد. آنها ممکن است مضطرب باشند، از شکست بترسند یا احساس ناامیدی کنند. یا ممکن است روی نتیجه تمرکز کنند که چطور آینده‌شان تحت تأثیر قرار می‌گیرد، همه این‌ها فقط فشار بیشتری به آن‌ها وارد میکند.

از وجود استقلال تا عدم کنترل روی کارها

گاهی وقتها هم اولویت در کار و خانواده مردم را وسوسه میکند که راه‌حل سریع و آسان را انتخاب کنند، به تأخیر انداختن کار روی آن چیز، این باعث تسکین فوری آنها می شود. مثلا من معمولاً در پر کردن اظهارنامه مالیاتی خود به تعویق می‌افتم، چون واقعاً خسته کننده است!» سیرویس توضیح می‌دهد که در اینجا ممکن است مسئله عدم استقلال باشد. در شرایطی که کنترل زیادی نداریم احساس میکنیم می‌توانیم کارها را در زمانی که خودمان تعیین می‌کنیم انجام دهیم.

واقع بین باش

درباره آینده خود واقع بین باشید، سیرویس می‌گوید از خودتان بپرسید آیا واقعاً تا فردا یا هفته آینده که قصد انجام این کار را دارید هیچ اتفاق پیش بینی نشده‌ای رخ نمی‌دهد؟ و اگر واقعاً می توانید هر کاری را هفته آینده انجام دهید، چرا امروز آن را انجام ندهید تا استرس کارهای مانده را به جان بخرید!

ارتباط زمان کوری با بیش‌فعالی

اینکه عادت تاخیر کردن، ممکن است ناشی از برخی ویژگی‌های شخصیتی باشد، یک چیز است، اما برخی وقت‌شناسی ضعیف را نشانه‌ای از اختلال نقص توجه بیش‌فعالی (ADHD)  میدانند که به «کوری زمان» شناخته می‌شود.

کارشناسان می‌گویند: «اگر شما ADHD دارید، مدیریت زمان برایتان چالش بزرگی خواهد بود و این دیر رسیدن، تقصیر شما نیست، زیرا به مشکلات عملکرد اجرایی در لوب های فرونتال مغز شما مربوط می شود. زمان کوری یک مشکل ادراکی است، یعنی نداشتن درک از مدت زمان سپری شده یا زمان باقی مانده.»

راهکارها برای رهایی از دیر رسیدن

با تمام این گفته‌ها اگر حس می‌کنید که دیر به ملاقات می‌رسید بهتر است مکانی که انتخاب شده در نزدیک‌ترین موقعیت به شما باشد، همچنین نکاتی کلی برای هر موقعیت وجود دارد، مثلا در تلفن خود ساعتی را که باید آماده شوید را به‌عنوان هشدار قرار دهید به‌جای زمانی که باید آن محل را ترک کنید. علاوه بر آن یک روال جدید ایجاد کنید که کارهای مهم و فعالیتهای حیاتی را دقیقه نود و لحظه آخر انجام ندهید و به جای آن کارهایی باشد که می توان از آنها صرف نظر کرد، مثل جمع کردن زباله و خارج کردن آنها یا آرایش و...

در برابر کسی که دائما دیر می‌کند، چه واکنشی داشته باشیم؟

احتمالا دور و برمان هستند آدمهایی که همیشه ما را منتظر نگه می‌دارند و دیر می‌رسند، این کار آنها ممکن است حتی به قطع دوستی و یا همکاری منجر شود؛ اما اگر دوست یا شریک زندگی دائماً دیر کند، چه کاری باید انجام داد؟

 کارشناسها پیشنهاد می‌کنند برای اینکه زودتر به موقعیت برسید درباره زمان به آنها دروغ نگویید چرا که به محض متوجه شدن زمان دروغ، شروع به پیش بینی آن می کند و حتی دیرتر می رسند!

نکته بعدی که رعایت کردن آن سخت به نظر میرسد این است که عصبانی نشوید، به خصوص اگر با هم زندگی می‌کنید و رفتار فرد مقابل اغلب باعث می‌شود هر دوی شما برای رویدادها دیر برسید یا کارتان عقب بیفتد. اما اگر هر بار که دیر می‌شود شروع به فریاد زدن کنید، آن‌ها فقط این را به عنوان علامتی برای اینکه دیر کرده‌اند در نظر می‌گیرند.

برچسب‌ها

پربازدیدها

پربحث‌ها