وَاتَّقُوا فِتْنَةً لَّا تُصِیبَنَّ الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنکُمْ خَاصَّةً - انفال ۲۵؛ گاهی کوتاهی یک نسل، مقدمه‌ساز فاجعه در نسل‌های بعد می‌شود. آنها که در صفین پشت امیرالمؤمنین علیه‌السلام را خالی کردند؛ در خونِ سیدالشهداء، سهیم‌ترند تا سپاه عمر سعد. لحظه‌ای که مالک اشتر تا ۵۰ قدمی خیمه معاویه رسیده بود اگر نق‌زن‌های خامِ حیلۀ حکمیت، زبان نمی‌گشودند، شمشیر بر گلوی امام نمی‌گذاشتند و مالک کار معاویه را یکسره کرده بود، آیا حسین در سال ۶۱ به مقتل می‌رفت؟ هرگز!

ابوالقاسم شکوری

دوشنبه ۹ تیر ۱۴۰۴ - ۱۲:۰۴