تربیت فرزند از همان آغاز بارداری شروع میشود. دوران بارداری فقط یک مرحله فیزیولوژیکی نیست، بلکه دورهای حیاتی برای شکلگیری سلامت جسمی و روانی کودک آینده است. براساس یافتههای علمی، عوامل محیطی و رفتاری مادر در این دوران تأثیری عمیق و ماندگار بر رشد مغزی، عاطفی، معنوی و شخصیتی کودک دارند.
عوامل مؤثر در تربیت جنین
الف) ایجاد آرامش (بخش اول)
اگر رحم مادر را اولین محیط تربیتی بدانیم، باید آرامش را بر آن حاکم کنیم. اولین گام، پیشگیری از ناآرامی است:
مادر باید از عواملی که آرامش روانیاش را برهم میزنند دوری کند؛ مانند تماشای فیلمهای پرتنش یا همنشینی با افراد منفینگر.
ایجاد آرامش – (بخش دوم)
نقش مرد در آرامش مادر
نحوه تعامل همسران در این دوران بسیار مهم است. مرد باید با رفتاری مهربان، گفتاری آرام و حتی نگاهی همراه با محبت، به ایجاد فضای امن و آرام کمک کند. پرهیز از مشاجره، انتقاد تند یا بیتوجهی، برای حفظ آرامش مادر ضروری است.
ایجاد آرامش(بخش سوم)
پرهیز از فعالیتهای پرتنش و پرزحمت
مادر نباید بیش از توان خود کار کند. فعالیتهای سنگین ذهنی یا بدنی، ذهن را درگیر و روح را ناآرام میسازد. اگر مادر شاغل است، بهتر است در این دوران فعالیتهایش را سبکتر کند.
تغذیه مادر از مال حلال
اسلام توجه ویژهای به تغذیه مادر در دوران بارداری دارد. امام صادق علیهالسلام میفرماید: «غذای جنین از آنچه مادرش میخورد و میآشامد تأمین میشود.»
(بحارالانوار، ج۶۰، ص۳۴۲)
تغذیه با مال حلال موجب رشد معنوی، ایجاد نورانیت قلب و تعالی روحی کودک میشود.
مراقبتهای معنوی در دوران بارداری (بخش اول)
مادر در دوران بارداری نقش مؤثری در تربیت معنوی فرزند دارد.
پایبندی به واجباتی چون نماز و روزه، و ترک گناهانی مانند غیبت، دروغ، حرامخواری و حسد، اثر مستقیم بر روحیه و سلامت روانی جنین دارد.
مراقبتهای معنوی در دوران بارداری (بخش دوم)
دعای مادر، دائمالوضو بودن، راز و نیاز با خدا و انس با قرآن، بر جنین نورانیت میبخشد. ارتباط با اهل بیت علیهمالسلام و زیارت قبور مطهر، سبب صفای درون کودک میشود. اصالت خانوادگی، اخلاق، تقوا و باور قلبی مادر در شخصیت معنوی فرزند نقش بسزایی دارند.
پیام شما به ما