در حادثه انفجار و آتش‌سوزی گسترده در بندر شهید رجایی بندرعباس در ۶ اردیبهشت ۱۴۰۴، نیروهای امدادی برای مهار آتش از تکنیکی خاص استفاده کردند: پرتاب کیسه‌های بزرگ پودر خاموش‌کننده از طریق بالگردها به مرکز شعله‌های آتش.

شراره داودی
دوشنبه ۸ اردیبهشت ۱۴۰۴ - ۱۴:۵۰
چرا در بندر شهید رجایی کیسه‌های اطفای حریق را روی شعله‌ها پرتاب می‌کردند؟

دلایل استفاده از کیسه‌های پودر خاموش‌کننده از طریق بالگرد

شدت و وسعت آتش‌سوزی: انفجار باعث ایجاد آتش‌سوزی گسترده‌ای شد که بیش از ۱۰٬۰۰۰ کانتینر را درگیر کرد و مهار آن با روش‌های سنتی دشوار بود. ‌

دسترسی محدود به مرکز آتش: به دلیل خطرات ناشی از انفجارهای پی‌درپی و دمای بالا، ورود نیروهای زمینی به مرکز آتش بسیار خطرناک بود. ‌

وجود مواد شیمیایی خطرناک: برخی گزارش‌ها حاکی از وجود مواد شیمیایی مانند پرکلرات آمونیوم در محل حادثه بودند که می‌توانستند خطرات بیشتری ایجاد کنند. ‌

نیاز به واکنش سریع و مؤثر: استفاده از بالگردها امکان پرتاب سریع و مستقیم مواد خاموش‌کننده به مرکز آتش را فراهم می‌کرد. ‌

 

چرا مواد خاموش‌کننده را با بسته‌بندی پرتاب کردند؟

برخی افراد ادعا کردند که نیروهای امدادی "بلد نبودند کیسه‌ها را باز کنند"، اما واقعیت علمی چیز دیگری است:‌

جلوگیری از پراکندگی در هوا: اگر پودر خاموش‌کننده بدون بسته‌بندی از ارتفاع پرتاب شود، به‌دلیل جریان‌های هوایی و باد، پیش از رسیدن به کانون آتش پراکنده می‌شود و اثربخشی خود را از دست می‌دهد. بسته‌بندی این مواد باعث می‌شود که به‌صورت متمرکز و مستقیم به محل مورد نظر برسند. ‌

باز شدن خودکار در دمای بالا یا برخورد: برخی از این بسته‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که در صورت برخورد با سطح یا افزایش دما، به‌صورت خودکار باز شده و مادهٔ خاموش‌کننده را آزاد می‌کنند. این ویژگی در شرایطی که دسترسی مستقیم به آتش ممکن نیست، بسیار مفید است. ‌

افزایش دقت و اثربخشی عملیات: استفاده از بسته‌های پودر خاموش‌کننده امکان هدف‌گیری دقیق‌تر و تمرکز بر نقاط بحرانی آتش را فراهم می‌کند، که در نتیجهٔ آن، عملیات اطفای حریق با سرعت و کارایی بیشتری انجام می‌شود.

برچسب‌ها

پیام شما به ما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

پربازدیدها

پربحث‌ها