آموزش مسائل مالی به فرزندان، به همان اندازه که اهمیت دارد نیازمند ملاحظات جدی است چون آموزش‌هایی که بچه‌ها می‌بینند در آن‌ها ریشه‌دار می‌شود و اگر اشتباه باشد، تبدیل به خصلت و ویژگی رفتاری می‌شود که در جوانی به سختی تغییر می‌کند. بی‌توجهی به آموزش مسائل مالی سهل انگاری کردن والدین ‌در آموزش مسائل مالی اشتباهی است که هزینه‌های مادی و معنوی آن در آینده گریبان‌گیر بچه‌ها می‌شود. برای مثال بچه‌ای که با مسئله پس‌اندازکردن آشنا نشود، در جوانی سخت‌تر می‌تواند پول پس‌انداز کند. پذیرفتن فوری خواسته‌ها بسیاری از پدر و مادرها هرگونه درخواست فرزندانشان را بلافاصله می‌پذیرند و آن را مهیا می‌کنند. این در حالی است که کودک یا نوجوانی که همه چیز برایش فراهم بوده، تلاشی برای به دست آوردن نمی‌کند و حتی دیرتر مستقل می‌شود. کنترل کردن دائمی مخارج سوال و جواب شدن دائمی، به کودک و نوجوان حس بی‌اعتمادی می‌هد بنابراین به جای کنترل‌گری و مواخذه کردن آن‌ها در مورد نحوه خرج کرن پول‌هایشان، از طریق گفتگو اعتمادشان را جلب کنید تا خودشان شروع کننده صحبت درباره اتفاقات روزشان باشند. خرید کردن بدون حضور فرزندان بعضی پدر و مادرها فرزندشان را برای خرید همراه خود نمی‌برند تا مزاحمشان نشود اما حضور بچه‌ها در بعضی خریدها باعث می‌شود نحوه رفتار شما با پول را درک کنند. برای مثال مقایسه قیمت محصولات یا اجتناب از خرید یک کالا به آن‌ها درکی از ارزش پول و محدود بودن آن می‌دهد. مشارکت ندادن بچه‌ها در تصمیم‌گیری اگر می‌خواهید برای خانه وسیله جدید بخرید فرزندتان را نیز در تصمیم‌گیری مشارکت دهید. برای مثال در مورد خرید تلویزیون که جزو خواسته‌های غیر ضروری است صحبت کنید و سپس به خرید یک کولر که نیازهای اساسی خانه است اشاره کنید تا تفاوت خواسته و نیاز را متوجه شود. غفلت از آموزش سخاوت و بخشندگی بخشنده بودن تاثیر زیادی در مسئولیت‌پذیری و مادی‌گرا نشدن بچه‌ها دارد. همچنین باعث می‌شود خودخواه نشوند و به دیگران نیز توجه کنند. با این حال وجود یک صندوق صدقات در بسیاری از خانه‌ها، خالی یا دور از چشم فرزندان است.