فرهنگ مردانگی در جامعه این انتظار را به وجود می‌آورد که مرد مستقل و قوی باشد، اما این هدف درست در دلش آفتی را به وجود می‌آورد که مردان را درگیر افراط در استقلال‌طلبی می‌کند و در نهایت دایره دوستان و روابط اجتماعی‌شان هم کوچک و کوچک‌تر می‌شود. پس در نهایت با مردانی روبرو هستیم که برای رسیدن به استقلال بالا، روابط دوستانه کمی دارند و بار مسئولیت زندگی را تنها به دوش می‌کشند. یکی دیگر از مواردی که روی تنهایی مردان اثر زیادی دارد، مهاجرت (شهر به شهر) است. مردان عموما برای اهداف شغلی و تحصیلی بیشتر مهاجرت می‌کنند و در همین راستا ساختن شبکه دوستان در محل جدید هم زمان‌بر و هم سخت است که همین موضوع تنهایی را در میان مردان بالا می‌برد. مورد بعدی که روی تنهایی مردان اثرگذار است به آموزش‌های دوران مدرسه آن‌ها برمی‌گردد. طی سال‌های نوجوانی مردان کمتر اطلاعاتی درباره مهارت‌های ارتباطی پیدا می‌کنند و از همین رو در بزرگسالی ارتباط گرفتن برای‌شان کاری سخت به نظر می‌رسد.