از وقتی که سروکله رسانههای اجتماعی پیدا شد...
برخی از محققان میگویند که استفاده از رسانههای دیجیتال، پیامدهای منفی روی سلامت روان مانند افسردگی دارد، همین چالشی ایجاد کرد که به سراغ این سوال برویم که چه زمانی و چگونه رسانههای اجتماعی بر ما، به عنوان افراد، تأثیر میگذارند؟
زمانی این بحث مهم میشود که اثرات استفاده از رسانههای اجتماعی بر خطر خودکشی را در نظر میگیریم.برای مثال در سال های 1999 تا 2018، میزان خودکشی در ایالات متحده 35 درصد افزایش یافته است. در میان زنان، دختران 10 تا 14 ساله کمترین خطر خودکشی را داشتند؛ اما در این دوره شاهد افزایش چهار برابری در میزان خودکشی آنها بودیم. در همان زمان، استفاده از رسانههای اجتماعی به طور تصاعدی افزایش یافته است. اما حالا ، 84 درصد از بزرگسالان 18 تا 29 ساله ایالات متحده از رسانههای اجتماعی استفاده میکنند و تقریباً نیمی از نوجوانان میگویند که همیشه آنلاین هستند.
اذیتهای سایبری، قربانی میگیرد
در مطالعهای که توسط بنیاد آمریکایی پیشگیری از خودکشی انجام شد، افرادی که مورد آزار و اذیت سایبری قرار میگیرند رابطه مستقیمی با افکار خودکشی، خودآزاری و یا اقدام به خودکشی دارند.
علاوه بر زورگویی سایبری، نوع دیگر ایجاد یا مصرف محتوایی است که صریحاً با خودکشی مرتبط است؛ از جمله پستها، پیامها و ویدیوها با ارجاعات تصویری یا متنی به این موضوع. قرار گرفتن در معرض اطلاعات مربوط به یک خودکشی در یک جامعه هم ممکن است خطر خودکشی را در میان افراد آسیبپذیر به ویژه نوجوانان، افزایش دهد مخصوصا زمانی که اطلاعات خودکشی با جزئیات روشهای آن به صورت پر زرق و برق در اینترنت ارائه میشود.
برای والدین و کسانی که با جوانان کار میکنند
میتوانیم نوجوانان را برای استفاده آگاهانهتر تشویق کنیم، به آنها کمک کنیم تشخیص بدهند که چه زمانی رسانههای اجتماعی برایشان مفید است و چه زمان مضر. ما میتوانیم نوجوانان را وادار کنیم تا در مورد تجربیات آنلاین خود فکر کنند، اینکه کدام رفتارها در شبکههای اجتماعی حال آنها را بهتر میکند؟ و کدام یک حال آنها را بدتر میکند؟ آنها چه نقاط قوت و آسیبپذیری فردی را با خود به دنیای دیجیتال میآورند؟ و در نهایت برای تلاش آنها از استفاده مفید رسانههای اجتماعی حمایت کنیم.



