جان ببخشید، روح بگیرید

قطره قطره عشق، در شریان‌هایمان، راه می‌گیرد تا بودن را با صدای تپش‌های بی وقفه قلبمان، حس کنیم.

هر قطره خون تو، زندگی تازه‌ای ست که عاشقانه‌تر از تمام رودها، در رگ‌های نیمه جان ما، به زندگی جریان می‌دهد. زلال رودهای زندگی، رگ‌های بخشنده توست که با اراده خداوند، جان را در کالبدهای پریشان ما شناور می‌کند.

هنگام اهدای خون، زیباترین حس‌ها را داری؛ حسی سرشار از رهایی، حسی سرشار از اوج. راز آزادی و آزادگی، در رگ‌های تو جریان دارد.

بلندترین ارتفاعی که سراغ دارم، قلب زلال و آرام توست.

دلم می‌خواهد از خود ببخشم . از وجودم . دلم می‌خواهد جان ببخشم ، زندگی ببخشم و در عوض روح بگیرم ، بال بگیرم و اندکی در آسمان بخشایش پرواز کنم .

به حتم در مسیر یا جاده‌های بین شهری، با سوانح و حوادث رانندگی برخورد داشته‌اید و دیده‌اید که چگونه همنوعانمان دچار جراحت‌های شدید می‌شوند و در چنگال رنجی عظیم گرفتار می‌آیند. در این زمان غم وجودمان را فرامی گیرد. سری تکان می‌دهیم ، لبی می‌گزیم و می‌گذریم ......

اگر به بهانه‌ای گذرتان به بیمارستان‌ها بیفتد با بیمارانی روبرو می‌شوید که هر یک با بیماری‌های مختلفی دست و پنجه نرم می‌کنند . یکی دچار سوختگی شدید شده ، دیگری عمل جراحی در پیش دارد ، یکی دیالیز می‌شود و دیگری مبتلا به تالاسمی است و آن یک مبتلا به هموفیلی ......و هزاران بیماری دیگری که هر یک از ضایعه و درد خاصی رنج می‌برند. بی شک از فضای بیمارستان که بیرون می‌روی ، نفسی می‌کشی، نگاهی به آسمان میندازی و خدا را شکر می‌کنی که تو بیمار نیستی و مجبور نیستی لحظه‌های ناب زندگی را در بیمارستان‌ها سپری کنی، زیر لب شفای همه بیماران را آرزو می‌کنی و .... بعد می‌روی و می‌گذری ......

همه ما به ناچار می‌گذریم و این گذشتن را قانون قطعی و منطق انکار ناپذیر زندگی می‌دانیم .

اما در این میان راه دیگری هم هست ، راهی که به در بزرگی به نام برکت ختم می‌شود . راهی که نشان می‌دهد می‌توان در این میان تنها یک تماشاچی و یک عابر متأسف نبود . راه و مسیر متبرکی که به نجات جان یکی از همان انسان‌هایی منتهی می‌شود که برای سلامتی آن‌ها غصه می‌خوریم یا دعا می‌کنیم.

اهدای خون اهدای دوباره زندگی است و چه هدیه‌ای گران بهاتر از آنچه که از جان خویش ببخشیم و با بخشنده‌ترین بخشایشگرها معامله کنیم .

اهدای خون ، مقوله‌ای است که خوشبختانه در کشور ما شناخته شده است و هموطنان بیشماری در این زمینه همت گمارده‌اند. میزان اهدای خون در کشورمان با توجه به معیارهای جهانی متناسب است ولی از آنجا که نیاز به خون یک نیاز دائمی است، همت و تعاون بیشتری از سوی هموطنان عزیز می‌طلبد.

سازمان انتقال خون ایران ، سازمانی که حیات تقسیم می‌کند و زندگی را دوباره درون رگ‌ها جاری می‌سازد ، در سال 1353 آغاز به کار کرد . تأمین خون و فرآورده‌های خونی، از طریق مراکز اهدای خون در سراسر کشور، از مهم‌ترین اهداف این سازمان به شمار می‌رود .

بیماران تالاسمی یا مبتلا به هموفیلی ، بیماران دیالیزی ، افرادی که تحت جراحی‌های اعضای مهمی چون قلب ، مغز استخوان و کلیه یا پیوند اعضاء قرار می‌گیرند ، برخی مادران به هنگام زایمان ، و کسانی که دچار سوختگی‌های شدید می‌شوند از جمله مصرف کنندگان اصلی خون و فرآورده‌های آن هستند. کسانی که دچار بیماری هستند ، به حد زیادی از آن بیماری رنج می‌برند و خوب است که با در نظر گرفتن شأن انسانی خویش بکوشیم اندکی از این رنج‌ها بکاهیم و اگر نمی‌توانیم شفا دهیم یا درمان گر باشیم ، بکوشیم با خون خود شرایط را برای شفای آن‌ها فراهم کنیم . چرا که شاید روزی ادامه حیات خود ما در گرو اهدای خون دیگری باشد .

خون اهدا شده ظرف مدت کوتاهی در بدن فرد اهداکننده جبران می‌شود، ولی ثمرات آن در جان فرد رها شده از خطر، تا همیشه ماندگار می‌ماند.

اهدای خون همانند هر روند پزشکی دیگر به شرایط و ملزوماتی نیاز دارد که بدون وجود آن‌ها امکان اهدای خون وجود ندارد .

چنانچه مایل به اهدای خون باشید می‌توانید با مراجعه به مراکز اهدای خون و دریافت جزوات مربوطه از تمامی شرایط لازم برای اهدای خون مطلع شوید. ضمن اینکه از طریق برخی معاینات از قبیل تعیین فشار خون و درجه حرارت بدن و وزن و نبض و همچنین آزمایش‌های ساده‌ای که بر روی خون شما صورت می‌گیرد، می‌توانید تا حدودی از وضعیت سلامتی خود مطلع شوید .

اهدا کنندگان می‌بایست فاصله زمانی میان اهدای خون را حتماً رعایت نمایند به این صورت که آقایان می‌بایست با فاصله سه ماه و خانم‌ها با فاصله چهار ماه از اهدای خون قبلی ، اقدام به اهدا نمایند .

سلامت و تندرستی فرد از دیگر ملزومات اهدای خون به شمار می‌رود . بدین معنی که فرد می‌بایست قادر به انجام فعالیت‌های معمول زندگی خود باشد .

همچنین اهدا کنندگان نباید مبتلا به بیماری‌های قلبی ، عفونی ، دیابت و یا بیماری‌های گوارشی باشند . و نیز نباید طی یک سال پیش از اهدا ، بستری شده یا تحت عمل جراحی قرار گرفته باشند. همچنین در طول این مدت نباید تزریق خون یا هورمون رشد یا واکسیناسیون روی آن‌ها انجام گرفته باشد . در صورتی که مبتلا به هرگونه بیماری خاصی هستند و یا از هرگونه دارویی استفاده می‌کنند می‌بایست با پزشک حاضر در مرکز در میان بگذارند .

عدم ابتلا به ایدز و یا هپاتیت و عدم اعتیاد به مواد مخدر و مواد الکلی ، از دیگر شرایط لازم و ضروری برای اهدای خون به حساب می‌آید .

بارداری و دوران شیردهی از دیگر عوامل بازدارنده اهدای خون محسوب می‌شوند .

البته علیرغم آشنایی مفصل با تمام موارد فوق پزشک حاضر در مرکز نیز زمانی را برای مشاوره با شما اختصاص خواهد داد تا از سلامت شما اطمینان کسب کند و از هر موردی در خصوص سلامت خون شما مطمئن شود .

سخن آخر اینکه مراکز اهدای خون قدوم پاک و متبرک شما برای نجات جان همنوعان را انتظار می‌کشند و بیماران، یاری بی دریغ شما را چشم به راهند . بیایید از این پس به جای آنکه تنها لب بگزیم و از روی تأسف سری تکان دهیم و غصه بخوریم ، در مداوای بیماران شریک شویم . سهمی از زندگی خود به دیگران بدهیم و موهبت بودن را تقسیم و تکثیر کنیم و هم نوعانمان را در رنج و بیماری تنها نگذاریم . باشد که هرگز تنها نمانیم .

ز- امیری

بخش اجتماعی تبیان