این روزها شاید ما هم مثل خیلی‌ها مشغول شمردن کالری و اندازه‌گیری دقیق گرم‌های پروتئین هستیم. نگران کمبود ویتامین‌ها، دنبال آخرین رژیم‌های غذایی مد روز. اما در این وسواس مدرن برای «چه خوردن»، اغلب یک حکمت عمیق را از یاد برده‌ایم: «چگونه غذا خوردن». جالب است بدانید آموزه‌های اسلامی در این زمینه نکته‌هایی گفته‌اند که امروز دانش پزشکی تازه به آن رسیده است.

مثلاً درباره آب. همیشه می‌شنویم که باید روزی هشت لیوان آب خورد، اما امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «از نوشیدن زیاد آب بپرهیز، چون هر دردی از آن پدید می‌آید». علم امروز هم می‌گوید نوشیدن بی‌رویه آب می‌تواند نمک خون را رقیق و به مغز آسیب برساند. یعنی بهترین راه، گوش دادن به تشنگی بدن است، وقتی تشنه‌ایم، بنوشیم؛ آن‌هم به اندازه.

یا درباره زمان نوشیدن آب. در روایات آمده نوشیدن ایستاده در روز قوت می‌دهد، ولی همان کار در شب مضر است. پزشکی مدرن هم نشان داده بدن ما ساعت زیستی دارد؛ روز برای فعالیت و شب برای آرامش است، حتی در نوشیدن آب.

اصل دیگر، پر نکردن شکم است. پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: «یک‌سوم شکم برای غذا، یک‌سوم برای آب، و یک‌سوم برای نفس». امروز می‌دانیم پرخوری باعث رفلاکس، التهاب و کسالت ذهنی می‌شود.

در مورد گوشت هم تعادل توصیه شده؛ نه ترک کامل و نه افراط. روایت داریم کسی که ۴۰ روز گوشت نخورد، اخلاقش بد می‌شود، و کسی که ۴۰ روز هر روز گوشت بخورد، قلبش سخت می‌شود. علم هم می‌گوید مصرف متناوب بهترین حالت است.

حتی درباره بهداشت ظروف، امام صادق علیه‌السلام فرمودند: از دسته یا جای شکسته کوزه آب ننوشید، چون محل نوشیدن شیطان است. امروز می‌دانیم همین ترک‌ها منبع میکروب‌اند.

این‌ها نشان می‌دهد اسلام تغذیه را فقط پر کردن شکم نمی‌داند، بلکه پیوندی میان جسم، روان و روح برقرار می‌کند؛ نگاهی کل‌نگر که علم تازه دارد به آن می‌رسد.