منظور از بی‌ادبی کودک چیه؟

رفتار بی‌ادبانه در کودک که هنوز شناخت کاملی از مرزها و کنترل اسحاساستش ندارد، معمولاً نشانه‌ ناتوانی در بیان احساسات است، نه بی‌احترامی عمدی. در این شرایط بهتر است هدف والدین آموزش احترام باشد، نه سرکوب احساسات.
(Child Mind Institute)

 واکنش سریع و هیجانی، بی‌ادبی را تقویت می‌کند

توجه فقط به اشتباهات، رفتار گستاخانه را بیشتر می‌کند. اگر رفتار محترمانه را نادیده بگیریم، کودک یاد می‌گیرد برای جلب توجه، تندتر رفتار کند. همیه رفتار محترمانه کودک را بلافاصله تحسین کن، این‌طور نباشد که فقط رفتار بی‌ادبانه‌اش را توبیخ کنی.

(Verywell Family)

کودک آینه‌ رفتار ماست

کودکان لحن و واژه‌های والدین را بازتاب می‌دهند. وقتی والد هنگام عصبانیت از کلمات نامناسب استفاده می‌کند، کودک همان را تکرار می‌کند. کودک آنچه را می‌بیند، تکرار می‌کند.

(Zero to Three)

 نبود قانون، منبع بی‌ادبی است

وقتی خانه قانون ندارد، کودک برای پیدا کردن مرزها، رفتار چالشی نشان می‌دهد. قانون‌های ساده و پایدار به او حس امنیت و احترام می‌دهند. خانه‌ بی‌مرز، یعنی دنیایی مبهم برای کودک.
(Center on the Developing Child, Harvard)

 اول خودت را آرام کن

وقتی کودک عصبی است، مغز منطقی‌اش خاموش می‌شود. اگر والد هم واکنشی هیجانی نشان دهد، گفت‌وگو ممکن نیست. چند نفس عمیق یا ترک کوتاه فضا قبل از واکنش، کلید تربیت محترمانه است.
(Dr. Daniel Siegel, UCLA)

دلیل پشت رفتار را بفهم

بی‌ادبی معمولاً نشانه‌ مشکل در تنظیم هیجان یا حل مسئله است، نه نیت بد. کودک ممکن است خسته، مضطرب یا نیازمند توجه باشد. با پرسش و مشاهده، دلیل رفتار را کشف کن؛ تا دلیل را نفهمی، هیچ واکنشی اثر ندارد.
(Child Mind Institute / Dr. Ross Greene)

مرزبندی محترمانه و آموزش جایگزین

احترام را با لحن آرام و قاطع آموزش بده، نه با تهدید. به‌جای گفتن «این‌جوری حرف نزن»، بگو: «وقتی ناراحتی، می‌تونی بگی: مامان، الان عصبانی‌ام. :
جمله‌ی جایگزین یاد بده، نه فقط «نکن!»
(Dr. Laura Markham, Aha! Parenting)

 آموزش بعد از آرام شدن

آموزش مؤثر در زمان آرامش اتفاق می‌افتد، نه وسط دعوا. بعد از فروکش کردن عصبانیت بپرس: «وقتی اون حرف رو زدی، چه حسی داشتی؟ راه بهتری سراغ داری؟» در آرامش، یادگیری ممکن می‌شود.
(Harvard Health Publishing)

 خط قرمزهای تربیتی

فریاد زدن، تحقیر کردن و بی‌توجهی یا تنبیه بدنی، همه باعث افزایش اضطراب و پرخاشگری کودک می‌شوند.
احترام و گفت‌وگو، پایه‌ واقعی انضباط مؤثر است.
(American Psychological Association)