پشت پردۀ آتشبس
پس از ۱۲ روز درگیری پرتنش میان ایران و اسرائیل، ناگهان خبر آتشبس اعلام شد. دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، از دستیابی به "توافقی کامل و جدی" خبر داد. اسرائیل هم مدعی شد به اهدافش رسیده؛ اما واقعیت چیز دیگری بود. اسرائیل ناگزیر از پذیرش آتشبس شد. میخواهید بدانید چرا؟
اهداف شکستخورده تلآویو
اسرائیل در آغاز جنگ، دو هدف اصلی را اعلام کرده بود: نابودی تأسیسات هستهای و تضعیف قدرت موشکی ایران. اما بنا به گزارشهای رسمی منتشر شده نه فردو و نطنز آسیب جدی دیدند و نه توان موشکی ایران کاهش یافت. در مقابل، ایران برای نخستینبار از خاک خود صدها موشک به سمت اسرائیل شلیک کرد و پاسخ متقابل را با قدرتی بیسابقه پیش برد.
زیرساختهایی که تاب نیاوردند
حملات ایران فقط نمادین نبودند؛ زیرساختهای حیاتی اسرائیل از انرژی و حملونقل گرفته تا سامانههای پدافندی دچار اختلال شدند. رسانههای عبریزبان اعتراف کردند که گنبد آهنین و فلاخن داوود از شدت حملات دچار "خستگی عملیاتی" شدهاند. حملات گسترده به زیرساختها، اقتصاد اسرائیل را فلج کرد و برآوردها از خسارت ۷ میلیارد دلاری این رژیم حکایت دارند.
بحرانهای داخلی شعلهور شدند
جنگ با ایران در حالی رخ داد که جامعه رژیم صهیونیستی با بحرانهای داخلی دستبهگریبان بود. اختلافات سیاسی، اعتراضات مردمی و بیثباتی دولت، با آغاز جنگ شدت گرفت. در میانۀ جنگ، هزاران نفر از شهرکنشینان مناطق جنوبی و مرکزی مجبور به ترک خانههایشان شدند و دولت نتانیاهو در معرض خطر فروپاشی قرار گرفت. هر روز ادامه جنگ، باری سنگینتر بر پیکره متزلزل این رژیم بود.
تاب نیاوردن در برابر جنگ فرسایشی
رژیم صهیونیستی عادت به نبردهای کوتاه دارد، نه جنگ با کشوری که زرادخانهای از موشک، پهپاد و توان سایبری در اختیار دارد. کارشناسان اسرائیلی هشدار دادند ادامه درگیری با ایران به معنای از دست دادن بازدارندگی استراتژیک است؛ امری که تلآویو بهشدت از آن واهمه داشت.
میانجیگری یا نجات اضطراری؟
آمریکا برای حفظ اسرائیل وارد عمل شد. برخلاف ژستهای دیپلماتیک، هدف اصلی از آتشبس، نجات تلآویو از یک شکست آشکار بود. ترامپ شخصاً وارد صحنه شد و توافق آتشبس را با میانجیگری قطر پیش کشید. نتیجه نهایی؟ اسرائیل با پذیرش آتشبس، عقب نشست و جنگی که قرار بود اقتدارش را احیا کند، شکنندگیاش را نمایان ساخت.
پیام شما به ما