در مطالعات جهانی شاخص‌های ثابتی برای بررسی کامل خشونت جنسی، جسمی و روانی علیه دختران و پسران زیر ۱۸ سال (کودکان و نوجوانان) وجود ندارد. علاوه براین آمار مستمر سالانه در این مسئله نداریم و فقدان آمار منسجم در این زمینه در ایران وضعیت وخیم‌تری دارد.

خشونت جسمی علیه کودکان و نوجونان در جهان

بر اساس مطالعه مروری از تمام منابع علمی و آماری از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۷ آمار زیر در مورد انواع خشونت علیه پسران و دختران به دست آمده است. در قاره اروپا ۱۲ درصد دختران و ۲۷ درصد پسران در سنین کودکی و نوجوانی (زیر ۱۸ سال) تجربه خشونت جسمی داشته‌اند. در قاره آفریقا نیز بیش از ۵۰ درصد دختران و بیش از ۶۰ درصد پسران تجربه خشونت جسمی داشته‌اند. [۱]

خشونت جنسی علیه کودکان و نوجوانان در جهان

مطالعه‌ای که در سال ۲۰۲۵ منتشر شده، داده‌های منتشرشده از اوایل دهه ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۴ در این مرور سیستماتیک و فراتحلیل گنجانده شده‌اند. در مجموع، مطالعه شامل ۱۶۵ مطالعه از ۸۰ کشور مختلف بوده است. طبق برآورد مطالعه فوق در سطح جهانی، شیوع تجربه آمیزش جنسی اجباری مادام‌العمر در میان دختران ۶٫۸٪ و در میان پسران ۳٫۳٪ گزارش شده است. این آمار نشان می‌دهد که دختران تقریباً دو برابر بیش از پسران در معرض این نوع خشونت جنسی قرار دارند. [۲]

خشونت عاطفی علیه کودکان و نوجوانان در جهان

در آمریکای شمالی، ۲۸.۴ درصد دختران و ۱۳.۸ درصد پسران قربانی خشونت روانی هستند. این شکاف جنسیتی در اروپا با نرخ ۱۲.۹ درصد برای دختران و ۶.۲ درصد برای پسران همچنان پابرجاست. جالب توجه اینکه در آسیا این الگو معکوس شده و پسران با نرخ ۳۳.۲ درصد بیشتر از دختران (۲۶.۹ درصد) آسیب میبینند. [۳]

خشونت علیه کودکان و نوجوانان در ایران

مطالعه نشان می‌دهد که آگاهی نسبت به سوء‌استفاده جنسی از کودکان در ایران محدود است. شیوع سوء‌استفاده جنسی از کودکان بین ۱.۵ تا ۳۲.۵ درصد برآورد شده است. [۴] در ایران، مطالعات میدانی نشا۵۵ درصد خشونت‌های جسمی در مدارس، ۳۰ درصد در خانه‌ها و ۱۵ درصد در فضای عمومی اتفاق می‌افتد، اما داده‌های تفکیک شده جنسیتی محدود است. [۵]

تجربه خشونت دیدگی در پسران ایرانی

در ایران، با توجه به داده‌های محدود و مقایسه با الگوهای جهانی، می‌توان گفت که پسران بیشتر در معرض خشونت‌های جسمی و عاطفی هستند. ۵۵٪ خشونت‌های جسمی در مدارس رخ می‌دهد که پسران به دلیل فعالیت‌های بیشتر در محیط‌های مدرسه‌ای ممکن است بیشتر در معرض آن قرار گیرند. همچنین، با توجه به الگوی جهانی، احتمال قربانی شدن پسران در خشونت‌های جنسی کمتر از دختران است، اما این آمار به دلیل کم‌گزارش‌دهی در پسران ممکن است کمتر از واقعیت باشد. در زمینه خشونت عاطفی، در برخی مناطق آسیایی پسران بیشتر از دختران آسیب می‌بینند و در ایران نیز ممکن است پسران به دلیل انتظارات فرهنگی و اجتماعی فشار روانی بیشتری تجربه کنند.

منابع

[۱] https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/۳۰۳۰۵۰۷۱/

[۲] https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/۳۰۳۰۵۰۷۱/

[۳] https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/۳۰۳۰۵۰۷۱/

https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC۶۱۸۰۴۵۶/

[۴] https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/۳۰۳۰۵۰۷۱/

[۵] https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/۳۰۳۰۵۰۷۱