لارنژیت حاد

لارنژیت حاد شایع‌ترین علت خشن شدن یا گرفتگی صداست که ناگهان شروع می‌شود. بیشتر موارد لارنژیت حاد ناشی از یک عفونت ویروسی هستند که موجب تورم تارهای صوتی می‌شود. وقتی تارهای صوتی متورم می‌شوند، ارتعاش متفاوتی پیدا می‌کنند و باعث خشن شدن یا گرفتگی صدا می‌شوند. بهترین درمان این است که مایعات زیاد بنوشید و استراحت کنید و کمتر از صدایتان استفاده کنید. آسیب جدی به تارهای صوتی می‌تواند ناشی از استفاده زیاد از صدا (زیاد حرف‌زدن) طی یک دوره لارنژیت حاد باشد. ازآنجایی‌که بیشتر موارد لارنژیت حاد ناشی از ویروس هستند، آنتی‌بیوتیک‌ها کمکی نمی‌کنند. لارنژیت ناشی از عفونت باکتریایی چندان شایع نیست و اغلب مربوط به مشکلی تنفسی می‌شود. هر مشکلی در تنفس طی یک بیماری نیازمند یک ارزیابی فوری می‌باشد.

لارنژیت مزمن

لارنژیت مزمن یک علت پنهان دارد که باید تشخیص داده شود. لارنژیت مزمن می‌تواند ناشی از بیماری رفلاکس اسید، قرارگرفتن در معرض یک ماده محرک مثل دود یا عفونت‌های خفیفی مثل عفونت‌های قارچی در تارهای صوتی در افرادی که از اسپری آسم استفاده می‌کنند باشد. بیمارانی که تحت شیمی‌درمانی هستند یا کسانی که سیستم ایمنی‌شان خوب عمل نمی‌کند نیز می‌توانند به این عفونت‌ها دچار شوند.

بیماری ریفلاکس

برگشت اسید معده به گلو می‌تواند باعث انواع علائم در مری و گلو شود. خشن شدن صدا، مشکلات بلع، احساس چیزی برآمده در گلو یا درد در گلو از معمول‌ترین علامت‌های تحریک گلو به واسطه اسید معده هستند. باید بدانید که برگشت اسید معده می‌تواند بدون علامتی مثل سوزش معده هم باشد.

استفاده نامناسب یا بیش از حد از صدا

حرف‌زدن یک کار فیزیکی است که نیازمند هماهنگی تنفس با استفاده از چندین گروه عضلانی می‌باشد. پس عجیب نیست که استفاده از صدا مثل هر کار فیزیکی دیگری می‌تواند به شیوه درست یا نادرست صورت بگیرد. با صدای بلند حرف‌زدن یا طولانی‌مدت حرف‌زدن یا استفاده نامناسب از صدا به هر مدل دیگری می‌تواند مشکلاتی برای تارهای صوتی ایجاد کند، درست همان‌طور که اشتباه وزنه بلندکردن به کمرتان آسیب خواهد زد. تنش زیاد در گردن و عضلات حنجره و در کنارش تنفس نادرست حین حرف‌زدن می‌تواند موجب خستگی صدا، خشن شدن صدا و گرفتگی صدا شود. وقتی زیاد از صدایتان استفاده می‌کنید در معرض ابتلا به ضایعات خوش‌خیم صوتی یا هموراژ تارهای صوتی قرار می‌گیرید.

اگر بعد از دادزدن یا هر فعالیت صوتی شدید دیگری متوجه شدید صدایتان را از دست داده‌اید ممکن است دچار هموراژ تارهای صوتی شده باشید. هموراژ تارهای صوتی وقتی اتفاق می‌افتد که یکی از رگ‌های خونی روی سطح تارهای صوتی پاره شده و بافت نرم تار، پُر از خون می‌شودوضعیت‌هایی که معمولاً باعث استفاده نامناسب از صدا می‌شوند:

. حرف‌زدن در شلوغی و سروصدا که باعث می‌شود مجبور شوید با صدای بلندتر حرف بزنید.

. استفاده زیاد از تلفن همراه

. گوشی را بین سرشانه و گوش نگه‌داشتن و حرف‌زدن

. متغیر کردن زیروبم صدا حین حرف‌زدن

. عدم استفاده از میکروفون حین صحبت برای جمع

ضایعات خوش‌خیم تارهای صوتی

ضایعات خوش‌خیم روی تارهای صوتی اغلب ناشی از استفاده زیاد یا نامناسب از صدا می‌باشند که باعث تروما و آسیب به تارهای صوتی می‌شوند. این ضایعات روی تارهای صوتی، ارتعاش تارها را تغییر داده و باعث گرفتگی صدا می‌شوند. شایع‌ترین ضایعات روی تاری صوتی شامل ندول، پولیپ و کیست می‌شوند. ندول‌های صوتی که به آنها گره‌های صوتی نیز می‌گویند مشابه پینه‌هایی روی تارهای صوتی می‌باشند. این گره‌ها روی تارهای صوتی که مقابل هم هستند و به هم سابیده می‌شوند به وجود می‌آیند و معمولاً با گفتاردرمانی با هدف رفع ترومای صوتی که عاملشان بوده درمان می‌شوند.

بر خلاف باور عمومی، گره‌های صوتی کاملاً قابل‌درمان هستند و در بیشتر موارد به‌خوبی برطرف می‌شوند. پولیپ‌ها و کیست‌های تارهای صوتی از دیگر ضایعات خوش‌خیم هستند که گاهی مربوط به استفاده نامناسب یا زیاد از صدا می‌باشند اما می‌توانند در افرادی که به‌درستی از صدای خود استفاده نمی‌کنند نیز رخ بدهند. این مشکلات اغلب نیازمند جراحی برای درمان هستند و در کنار آن گاهی نیاز به گفتاردرمانی می‌باشد.

هموراژ تارهای صوتی

اگر بعد از دادزدن یا هر فعالیت صوتی شدید دیگری متوجه شدید صدایتان را از دست داده‌اید ممکن است دچار هموراژ تارهای صوتی شده باشید. هموراژ تارهای صوتی وقتی اتفاق می‌افتد که یکی از رگ‌های خونی روی سطح تارهای صوتی پاره شده و بافت نرم تار، پُر از خون می‌شود. این یک وضعیت اورژانسی بوده و با استراحت کامل صدا درمان می‌شود تا زمانی که خونریزی به طور کامل برطرف شود. اگر بعد از یک دادوفریاد صدای خود را از دست دادید، هر چه زودتر به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید.

فلج یا ضعف تارهای صوتی

خشن شدن و گرفتگی صدا یا دیگر مشکلات صدا می‌توانند مربوط به مشکلاتی بین عصب‌ها و عضلات موجود در حنجره یا نای باشند. شایع‌ترین عارضه نورولوژیکی که بر حنجره اثر می‌گذارد، فلج یا ضعف یکی از تارهای صوتی یا هر دوی آنهاست. به‌ندرت پیش می‌آید هر دو تار صوتی درگیر شوند و معمولاً این عارضه خود را به‌صورت تنفس صدادار یا مشکل در گرفتن هوای کافی حین تنفس یا حرف‌زدن نشان می‌دهد.

وقتی تارهای صوتی ضعیف یا فلج می‌شوند، صدا معمولاً مشکل‌دار می‌شود نه تنفس. یکی از تارها در اثر یک عفونت ویروسی، بعد از جراحی در ناحیه سروگردن، در اثر یک تومور یا ضایعه‌ای در اعصاب حنجره یا دلیلی ناشناخته، فلج یا ضعیف می‌شود. فلج تارهای صوتی معمولاً به‌صورت صدایی نرم در تنفس خودش را نشان می‌دهد. بیشتر موارد فلج تارهای صوتی در عرض چند ماه خوب می‌شوند. اما در برخی موارد این فلج می‌تواند دائمی باشد و برای بهبود صدا نیاز به درمان فعال است. انتخاب شیوه درمان بستگی به ماهیت فلج تارهای صوتی، میزان اختلال صوتی و نیازهای صوتی بیمار دارد.

هر چند نمی‌توان تارهای فلج شده را دوباره به حرکت درآورد؛ اما روش‌های درمانی خوبی برای بهبود صدا وجود دارند. یک انتخاب، جراحی یکی از تارهاست که با هدف تغییر وضعیت تار صورت می‌گیرد تا تماس و ارتعاش بهتری بین این تار و تار فلج صورت بگیرد. تکنیک‌های جراحی گوناگونی برای این منظور وجود دارند. گفتاردرمانی نیز قبل و بعد از عمل انجام می‌شود یا می‌توان به‌عنوان یک شیوه درمانی به‌تنهایی از آن استفاده کرد.

سرطان حنجره

سرطان گلو یا حنجره یک بیماری کاملاً جدی است که نیازمند درمان فوری می‌باشد. خشن ماندن صدا برای طولانی‌مدت چیزی است که باید مورد ارزیابی تخصصی قرار بگیرد و وضعیت فرد از جهت سرطان حنجره بررسی شود. مثل همیشه تشخیص زودهنگام به موفقیت در درمان کمک قابل‌توجهی می‌کند. پس همیشه به صدای خودتان خوب گوش بدهید و دقت کنید، شاید صدای شما چیزی به شما می‌گوید که باید به آن توجه کنید.