دنیای وارونه

چه‌قدر احساس ناآرامی و ناامنی می‌کنم! در هوا معلقم، زیر پاهایم خالی شده و چیزی نیست که به آن تکیه کنم، الآن پرت می‌شوم به فضای آبی و گود آن پایین... وای خدای من! دوباره به پاهایم نگاه می‌کنم.…