بسیاری از ما تلفن همراه خود را به‌صورت ۲۴ ساعته در دست داریم و از آن برای پیمایش در جهان، جستجوی پاسخ برای سؤالاتی که از هیچ‌کس دیگری نمی‌پرسیم و ارتباط با عزیزان استفاده می‌کنیم. باتوجه‌به همه اینها، موبایل یک مخزن اسرار برای ما به‌حساب می‌آید و ممکن است تعجب کنید که اطلاعات زیادی در مورد ما دارد.  هر جا که بوده‌اید  هر دو گوشی آیفون و اندروید دارای دستگاه‌های ردیابی داخلی هستند که می‌توانند موقعیت مکانی شما را در هر نقطه مشخصی ببینند و این می‌تواند چیز خوبی باشد. مثلاً اگر می‌خواهید هنگام استفاده از Google Maps نقاط محلی را پیدا کنید یا اگر نیاز به استفاده از ویژگی Find My آیفون دارید. اما اگر خدمات مکان‌یابی شما روشن باشد، احتمالاً تلفن شما فهرست نسبتاً طولانی از مکان‌هایی که بوده‌اید را ایجاد کرده است: محل زندگی، کار، مراجعه به پزشک، معاشرت و موارد دیگر. خوشبختانه، می‌توانید، ردیابی موقعیت مکانی را خاموش کنید؛ اما فرار از ردیابی موقعیت مکانی دشوار است؛ زیرا برای بهره‌مندی از مزایای برنامه‌هایی مانند آب‌وهوا، نقشه و اوبر باید آن را دوباره روشن کنید. حتی اگر GPS شما خاموش باشد، ویژگی‌هایی مانند شتاب‌سنج، ژیروسکوپ و مغناطیس‌سنج می‌توانند به ردیابی حرکات شما ادامه دهند.  کاری که شما ثانیه به ثانیه انجام می‌دهید  حسگرهای تلفن در ضبط خودکار داده‌ها، از جمله اینکه در حال حرکت، راه‌رفتن، نشستن یا خوابیدن هستید، بسیار خوب عمل کرده‌اند. الگوریتم یادگیری ماشینی روی تلفن شما تشخیص می‌دهد که صفحه گوشی به مدت دو ساعت روشن نشده و هیچ برنامه‌ای استفاده نشده است، ساعت بعد از ۱۱ شب یک روز هفته است و تلفن در حال شارژشدن است؛ بنابراین، ما فرض می‌کنیم که شما خواب هستید. تلفن شما همچنین می‌تواند برنامه‌هایی را که استفاده می‌کنید و برای چه مدت و همچنین سرعت رانندگی شما را ثبت کند.  مکان افرادی که با آنها در ارتباط هستید  شما از خود می‌پرسید: "تلفن من در مورد من چه می‌داند؟ " اما باید این سؤال را هم داشته باشید که گوشی شما در مورد افراد زندگی شما چه می‌داند. به‌عنوان‌مثال، برنامه‌هایی مانند Find My در آیفون را در نظر بگیرید. آن‌ها مزایای مهمی دارند، آنها می‌توانند برای امنیت شما مفید باشند. به‌عنوان‌مثال، اگر به‌تنهایی سفر می‌کنید، می‌توانید از آنها برای به اشتراک گذاشتن موقعیت مکانی خود با عزیزان خود استفاده کنید. آنها می‌توانند همین کار را با شما انجام دهند. اما این برنامه‌ها همچنین در حال جمع‌آوری داده‌های زیادی از افرادی هستند که می‌شناسید و به آنها اهمیت می‌دهید. این می‌تواند روابط را پیچیده کند. ممکن است عزیزان شما از اینکه می‌توانید مکان آنها را در هر زمان مشخص بررسی کنید خوششان نیایید و ممکن است در مورد توانایی آنها در بررسی شما نیز همین احساس را داشته باشید. برخی حتی استدلال می‌کنند که این رفتار تعقیب را عادی می‌کند.  دین شما  یکی دیگر از جزئیات بسیار شخصی که ممکن است گوشی شما درباره شما بداند، مذهب شماست. کسانی که به موقعیت مکانی شما دسترسی دارند، می‌توانند از داده‌های موقعیت مکانی شما برای کشف مکان عبادت شما و به نوبه خود، اعتقادات مذهبی شما استفاده کنند. همچنین برنامه‌هایی که استفاده می‌کنید نیز می‌توانند از این طریق آشکار شوند.  همه چیزهایی که به سیری یا دستیار گوگل گفته‌اید  هنگامی که از سیری یا گوگل کمک می‌گیرید، ممکن است احساس کنید که در حال صحبت با یک دستیار انسانی یا دوست هستید، بنابراین ممکن است هر گونه سؤال صمیمی یا شخصی بپرسید، ولی نمی‌دانید که در حال ضبط‌شدن هستید. طبق قرارداد مجوز نرم‌افزار، اپل داده‌ها را از سیری جمع‌آوری می‌کند تا «شما را بهتر درک کند و آنچه را که می‌گویید تشخیص دهد». Google Assistant همچنین برای شخصی‌سازی تجربه شما داده‌ها را جمع‌آوری می‌کند. ولی خبر خوب این است که شما می‌توانید این داده‌ها را مدیریت کنید.  رمزهای عبور شما  تلفن شما همچنین ممکن است همه رمزهای عبور شما را بداند، البته اگر به آن اجازه دسترسی بدهید.  وضعیت سلامتی شما  بسته به دستگاه‌هایی که به آن متصل هستید، تلفن شما می‌تواند انواع داده‌های سلامتی مثل ضربان قلب، فشارخون، وزن، داروها، زمان چرخه قاعدگی و موارد دیگر را جمع‌آوری کند. بسیاری از مردم از راحتی داشتن دستگاه‌های بهداشتی متصل لذت می‌برند و برخی از اطلاعات بهداشتی، مانند تعداد قدم‌های شما، ممکن است چندان برای شما حساس نباشند. اما مواردی وجود داشته است که داده‌های خصوصی بسیار بیشتری به اشتراک گذاشته شده است. به‌عنوان‌مثال، برخی از برنامه‌های سلامت روان مورد انتقاد قرار گرفته‌اند به دلیل به‌اشتراک‌گذاری داده‌های مشتریان خود با اشخاص ثالث. بر اساس گزارش Verge، یکی از واضح‌ترین نمونه‌های آن زمانی بود که Cerebral، یک برنامه بهداشت از راه دور، پاسخ‌های بیماران را به ارزیابی‌های سلامت روان از طریق این برنامه با متا، تیک‌تاک و گوگل به اشتراک گذاشت.  جزئیات بیومتریک  استفاده از جزئیات بیومتریک مانند چهره یا اثر انگشت برای باز کردن قفل تلفن‌های همراه به نظر می‌رسد یکی از شخصی‌ترین و امن‌ترین روش‌ها برای حفظ امنیت دستگاه‌هایمان باشد. این اطلاعات بیومتریک در دستگاه شما به‌خوبی محافظت می‌شود و نفوذ به آن‌ها و کپی‌برداری از این داده‌ها برای دیگران بسیار دشوار است. بااین‌حال، با پیشرفت سریع فناوری، این سؤال پیش می‌آید که آیا ممکن است این اطلاعات در آینده برای تهدیدات جدیدی مورد سوءاستفاده قرار گیرد؟ به‌عنوان‌مثال، آیا ممکن است افراد با نیت‌های بد بتوانند از شناسه چهره شما برای ساخت دیپ‌فیک‌های متقاعدکننده‌تر استفاده کنند؟ یا شاید اطلاعات بیومتریک شما در ۲۰ سال آینده برای هکرها ارزش بیشتری پیدا کند؟ هنوز نمی‌دانیم که آینده چه چالش‌هایی را در این زمینه به همراه خواهد داشت. درحالی‌که اکنون این اطلاعات بسیار امن به نظر می‌رسند، مهم است که به تهدیدات بالقوه آینده نیز توجه داشته باشیم.  خلق‌وخوی شما  تلفن هوشمند شما می‌تواند چیزهای زیادی در مورد سلامت ذهنی شما بیاموزد. جزئیاتی مانند عادات خواب، فعالیت بدنی و استفاده از تلفن می‌تواند فاش‌کننده خلق‌وخوی شما باشد. یک مطالعه نشان داده که این معیارها می‌توانند مشخص کنند که آیا شما افسرده هستید یا خیر. برخی از محققان بر این باورند که مجموعه‌ای از نشانگرهای زیستی دیجیتال می‌توانند روزی برای ردیابی علائم سلامت روان مورداستفاده قرار گیرند. بااین‌حال، آنها می‌گویند، ما با این واقعیت فاصله داریم.  تمام اطلاعاتی که به گوگل داده‌اید  اندرویدها توسط برنامه‌های Google (Chrome، Play Store، Gmail و مواردی ازاین‌قبیل) قدرت می‌گیرند. به‌محض ورود به سیستم اندروید خود با ورود به سیستم Google، تلفن شما به سایر حساب‌های Google شما مرتبط می‌شود. پس از ورود به سیستم، Google به تمام کارهایی که تلفن شما انجام می‌دهد، از جمله طول و نوع تماس‌های تلفنی، مشخصات دستگاه شما، جایی که هستید و موارد دیگر دسترسی دارد.  تمام اطلاعاتی که به برنامه‌های خود داده‌اید  موقعیت مکانی، اطلاعات سلامتی، مذهب، گرایش جنسی، مخاطبین، ضبط‌های صوتی، عکس‌ها، تماس‌های تلفنی، سابقه جستجو و رفتار شما تنها چند نمونه از داده‌هایی هستند که برنامه‌ها از شما جمع‌آوری می‌کنند. نکته اصلی برای هر مصرف‌کننده در حال حاضر این است که فقط مکث کند، چند دقیقه وقت بگذارد و به این فکر کند که این برنامه‌ای که می‌خواهد استفاده کند چه چیزی را به او می‌دهد؛ زیرا درست مانند هر سرویسی، ممکن است از نظر پولی رایگان باشد، اما شما به‌نوعی یا با عادات تبلیغاتی خود یا با داده‌هایتان هزینه آن را می‌پردازید. برای شروع به تنظیمات گوشی هوشمند خود بروید و اطلاعاتی را که برنامه‌های شما دریافت می‌کنند بررسی کنید. کمیسیون تجارت فدرال پیشنهاد می‌کند مجوزهای غیرضروری را غیرفعال کنید یا برنامه‌هایی را که داده‌هایی را که برای عملکرد به آن‌ها نیاز ندارند را حذف کنید.