در یک نگاه سندرم دختر بزرگ ممکن است یک اصطلاح رسمی شناخته شده نباشد، اما تجربه‌ای است که برای بسیاری از دختران و زنان آشناست. این نقش اغلب با بارها و چالش‌هایی همراه است که می‌تواند تأثیری پایدار بر رفتار، روابط و رفاه عاطفی داشته باشد.

نگین روزبهانی
یکشنبه ۳۱ تیر ۱۴۰۳ - ۱۹:۲۸
مادرانگی بدون مادر شدن!
سندروم دختر بزرگتر؛ این اصطلاحی است که برای توصیف تجربه‌های پیچیده‌ای که بزرگ‌ترین دختر خانواده دارد، استفاده می‌شود. اگر شما خواهر بزرگ‌تر خانواده هستید، احتمالاً این وضعیت را می‌شناسید. این پدیده ناشی از ترتیب تولد در خانواده‌هاست. معمولاً دختران بزرگ‌تر باید مسئولیت‌های مراقبتی، کارهای خانه و بار عاطفی بیشتری را به دوش بکشند. این وظایف اغلب در سنین پایین به آن‌ها محول می‌شود و می‌تواند شخصیت، رفتار، روابط و رفاه آن‌ها را در طول زندگی شکل دهد.   آشنایی با سندرم دختر ارشد دکتر آویگیل لو می‌گوید: "دختر بزرگ یا خواهر و برادر بزرگ‌تر، به نوعی آزمایشی برای والدین هستند، زیرا آن‌ها فرزند اول هستند." انتظارات بالا باعث می‌شود که دختران بزرگ‌تر با فشارهای زیادی از جانب خانواده روبرو شوند. از آن‌ها انتظار می‌رود که الگوی استاندارد طلایی باشند که دیگران از آن پیروی کنند. همچنین، از سنین پایین نقش والدینی را تجربه می‌کنند، به‌طوری که باید مسئولیت خواهر و برادر کوچکتر خود را بر عهده بگیرند و در مواقعی که والدین حضور ندارند، تقریباً به‌عنوان یک والد واقعی عمل کنند. دختران بزرگ‌تر، علاوه بر الگو بودن برای خواهر و برادرها، باید نقش والدینی را نیز در مواقع ضروری ایفا کنند. این مسئولیت‌ها اغلب فراتر از سن و توانایی‌های رشدی آن‌هاست. پدیده‌ای که در آن کودکان مدت‌ها قبل از آمادگی رشدیشان مجبور به ایفای نقش‌های مشابه والدین می‌شوند، به نام "والد شدن" شناخته می‌شود.   اختلالی که رسمی نیست اما خیلی‌ها تجربه‌اش کرده‌اند دکتر آویگیل لو، درمانگر سانفرانسیسکو، می‌گوید پویایی خانواده به عواملی مثل تعداد خواهر و برادرها بستگی دارد. اگر دختر بزرگ‌تر در نقش والدین قرار گیرد و مجبور به مراقبت از خواهر و برادرهای کوچکترش شود، این امر می‌تواند تأثیر زیادی بر رابطه و تعامل او با آن‌ها داشته باشد. توجه داشته باشید که سندرم دختر بزرگ یک بیماری رسمی در "راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی" (DSM-5-TR) نیست، بلکه الگویی است که بسیاری از مردم در زندگی خود تجربه یا مشاهده کرده‌اند. در یک نگاه سندرم دختر بزرگ ممکن است یک اصطلاح رسمی شناخته شده نباشد، اما تجربه‌ای است که برای بسیاری از دختران و زنان آشناست. این نقش اغلب با بارها و چالش‌هایی همراه است که می‌تواند تأثیری پایدار بر رفتار، روابط و رفاه عاطفی داشته باشد.   شواهد علمی سندرم دختر ارشد سندرم دختر بزرگ در سال‌های اخیر توجه زیادی در رسانه‌های اجتماعی به خود جلب کرده است، اما محققان نیز شواهد محکمی برای حمایت از این پدیده یافته‌اند. در یک مطالعه طولی 15 ساله که توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا-لس آنجلس انجام شد، مشخص شد که دختران اول زودتر بالغ می‌شوند و احتمال بلوغ آدرنال در آن‌ها بیشتر است. بلوغ آدرنال شامل تغییراتی مانند رشد موهای بدن و جنبه‌های خاصی از بلوغ شناختی بدون سایر جنبه‌های بلوغ مانند رشد سینه و قاعدگی است. این مطالعه نشان داد که بلوغ آدرنال در دختران بزرگ‌تری که مادرانشان سطوح بالایی از استرس دوران بارداری را تجربه کرده‌اند، شایع‌تر است. محققان پیشنهاد می‌کنند که چنین بلوغ زودهنگامی، دختران بزرگ‌تر را قادر می‌سازد تا به مادران خود در تربیت فرزندان بعدی کمک کنند.   تأثیر روانی دختر ارشد خانواده بودن دختر بزرگ خانواده بودن می‌تواند با استرس عاطفی زیادی همراه باشد. تحقیقات نشان داده‌اند که این نقش می‌تواند به مشکلاتی مثل افزایش اضطراب، افسردگی، اختلالات خوردن و اختلالات شخصیت منجر شود. هرچند این تجربه ممکن است به بهبود مدیریت وظایف و پیشرفت تحصیلی کمک کند، اما می‌تواند به کار بیش از حد و فشارهای شدید نیز منجر شود.   چالش‌های کمال‌گرایی دختران بزرگ‌تر معمولاً با انتظارات بالای خانواده روبرو هستند که ممکن است باعث کمال‌گرایی شود. این فشارها ممکن است موفقیت‌های تحصیلی را به همراه داشته باشد، اما می‌تواند اضطراب و کمال‌گرایی را افزایش دهد و بر رفاه ذهنی تأثیر منفی بگذارد.   اضطراب کمال‌گرایی و مسئولیت‌های زیاد می‌توانند به افزایش اضطراب و استرس منجر شوند. تلاش برای انجام وظایف زیاد و ایفای نقش‌های مختلف می‌تواند فشار زیادی به دختران بزرگ‌تر وارد کند.   چالش‌های هویت دختران بزرگ‌تر ممکن است در تلاش برای ایجاد هویت مستقل، خارج از نقش‌هایی که خانواده برایشان تعیین کرده است، با مشکلاتی روبرو شوند. این کار می‌تواند شناسایی و پیگیری اهداف شخصی را دشوار کند و موجب سردرگمی و نارضایتی درونی شود.   مشکلات رابطه روابط با خواهر و برادرهای کوچک‌تر می‌تواند پیچیده باشد. روابط با برادران کوچک‌تر معمولاً کمتر رقابتی است، اما روابط با خواهران کوچک‌تر ممکن است پیچیده‌تر باشد. این موضوع می‌تواند بر روابط بزرگسالی دختران بزرگ‌تر از جمله روابط عاشقانه و دوستی تأثیر بگذارد و تعیین مرزهای سالم را دشوار کند.   اعتماد به نفس انتظارات بالا و کمال‌گرایی می‌تواند باعث شود دختران بزرگ‌تر احساس کنند که هرگز به اندازه کافی خوب نیستند. این احساس می‌تواند بر خودپنداره و عزت نفس آن‌ها تأثیر منفی بگذارد و باعث کاهش اعتماد به نفس و خودباوری شود.   ضعف در درخواست حمایت دختران بزرگ‌تر معمولاً خود را موظف به حل مشکلات و مراقبت از دیگران می‌دانند و ممکن است در درخواست کمک با مشکل مواجه شوند. این احساس می‌تواند باعث انزوا و تنهایی شود و دریافت حمایت مورد نیاز را برایشان دشوار کند.   عوامل فرهنگی و اجتماعی هنجارهای فرهنگی و اجتماعی نیز می‌توانند به مشکلات دختران بزرگ‌تر اضافه کنند. این هنجارها ممکن است نقش‌های خاصی را برای دختران بزرگ‌تر در خانواده تعیین کنند. گاهی نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی نیز می‌تواند بر فرزندان بزرگ‌تر تأثیر بگذارد و آن‌ها را مجبور کند تا برای حمایت مالی کار کنند یا فرصت‌های دیگری را رها کنند.   شکستن چرخه دکتر لو توضیح می‌دهد که مهم‌ترین کاری که می‌توانید برای کنار آمدن با نقش دختر بزرگ‌تر انجام دهید، این است که نیاز به دیدن واقعیت شما توسط خانواده‌تان را کنار بگذارید. او می‌گوید: «اگر در خانواده همواره مشغول حمایت دیگران نباشید دختر بدی به حساب می‌آیید، ببینید آیا می‌توانید آن را بپذیرید و سعی نکنید دیدگاه خانواده را تغییر دهید.»   مهارت‌های قاطعیت و مرزگذاری یادگیری قاطعیت و ایجاد مرزهای واضح بسیار مهم است، به ویژه برای دختران بزرگ‌تر که معمولاً مسئولیت‌های زیادی را به عهده دارند. دکتر لو توضیح می‌دهد که این دختران ممکن است در روابط با افرادی که نیازمند یا وابسته هستند، احساس راحتی کنند یا به سمت نقش‌های مراقبتی سوق داده شوند. او می‌گوید: «دختر بزرگ‌تر باید مرزهای قوی داشته باشد، نیازهای خود را ابراز کند و از خود دفاع کند.» اگر در این زمینه‌ها با مشکل مواجه هستید، باید با خود مهربان باشید، زیرا احتمالاً به خاطر نقش حمایتی‌تان در خانواده، احساس گناه خواهید کرد و ممکن است از تعیین مرزهای جدید ناراحت شوید.   تفاوت قائل شدن بین استقلال و اتکای بیش از حد به خود احساس استقلالی که به عنوان دختر بزرگ‌تر به دست آورده‌اید می‌تواند مفید باشد، اما اگر به اتکای بیش از حد به خود منجر شود و نتوانید از دیگران کمک بگیرید، می‌تواند مشکل‌ساز شود. دکتر لو پیشنهاد می‌کند موقعیت‌هایی را شناسایی کنید که ممکن است بیش از حد به خود فشار آورده باشید و فرصت‌هایی برای درخواست کمک از دیگران پیدا کنید.   تجربه‌های شخصی کریستن جاکوبسن، یک درمانگر است که از تجربه شخصی‌اش در مورد عوارضی دختر ارشد بودن می‌تواند به همراه داشته باشد، صحبت می‌کند. او خاطرنشان می‌کند که به‌عنوان دختر بزرگ خانواده‌اش، دائماً تحت فشار بود تا الگوی درستی باشد، نیازهای خواهر و برادرش را بر نیازهای خودش ترجیح دهد و به‌عنوان میانجی در اختلافات عمل کند. در حالی که این باعث ایجاد احساس مسئولیت و همدلی می‌شد، اما فضای کمی برای آسیب‌پذیری یا مبارزات شخصی باقی می‌گذاشت. او در زندگی خود متوجه شد که این شرطی شدن اولیه منجر به تمایلات مردم‌پسند می‌شود. او توضیح می‌دهد: «در دوستی‌ها و روابط عاشقانه، من به‌طور خودکار نقش شنونده و پشتیبان را بر عهده می‌گیرم، همیشه آماده ارائه نصیحت یا شانه‌ای برای تکیه ‌گاه بودن هستم، و گاهی فراموش می‌کنم که این یک خیابان دوطرفه است.»   به عنوان یک دختر ارشد... اگر شما بزرگ‌ترین دختر خانواده خود هستید، احتمالاً دقیقاً می‌دانید که چقدر چالش‌برانگیز (و اغلب خسته‌کننده) می‌تواند باشد که تمام توقعات و خواسته‌های بی‌شماری که والدین، خواهران و برادران و جامعه از شما تحمیل می‌کنند. بنابراین وقتی ویدیوها و مقالات اجتماعی ویروسی به این پدیده به‌عنوان "سندرم دختر بزرگ‌تر" اشاره می‌کنند، احتمالاً این علائم را در خود تشخیص می‌دهید. مهم است که به یاد داشته باشید که هر خانواده‌ای منحصر به فرد است. دختر بزرگ‌تر بودن همچنین می‌تواند نقاط قوتی ایجاد کند، از جمله استقلال، انعطاف‌پذیری و توانایی به عهده گرفتن مسئولیت در صورت نیاز. نکته کلیدی این است که مرزهای سالمی ایجاد کنید، برای مراقبت از خود زمان بگذارید و در مواقعی که به آن نیاز دارید از درخواست کمک ابایی نکنید. 

پیام شما به ما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

پربازدیدها

پربحث‌ها