طبق گزارش واشنگتنپست و مطابق با این نقشه، ایران به بلندیهای جولان، منطقه آراد در جنوب اسرائیل، پایگاه هوایی «نواتیم» و «رامون» حمله کرده است.
ایبیسی نیز به نقل از یک مقام ارشد آمریکایی نوشته که پنج موشک بالستیک ایران، به پایگاه هوایی «نواتیم» اصابت کرد که در پی آن، یک فروند هواپیمای ترابری نظامی سی -۱۳۰، یک باند فرود و چندین انبار خسارتدیده است. این پایگاه علاوه بر ایفای نقش مؤثر در عملیات تروریستی اسرائیل علیه کنسولگری ایران از مهمترین پایگاههایی رژیم صهیونیستی به شمار میرود. پایگاه هوایی «نواتیم» آشیانه اسکادران ۱۰۳ سوپر هرکولسهای ترابری - پشتیبانی، آشیانه اسکادران عملیاتی ۱۱۶ و ۱۴۰ جنگندههای اف ۳۵، آشیانه اسکادران آموزشی ۱۱۷(خلبانان اف ۳۵)، آشیانه اسکادران ۱۲۲ جاسوسی اطلاعاتی، آشیانه هواپیمای ویژه ریاستجمهوری رژیم صهیونیستی و محل استقرار عناصر ارشد جاسوسی بود. پایگاه هوایی «رامون» نیز هدف آتش ایران قرار گرفت که خسارات سنگینی را به دشمن صهیونیستی وارد کرد. این پایگاه محل استقرار اسکادران ۱۳ بالگردی تهاجمی آپاچی، محل استقرار اسکادران ۱۱۹ جنگندههای اف-۱۶ آی معروف به خفاش، محل استقرار اسکادران ۲۰۱ جنگندههای اف-۱۶ آی معروف به یک، آشیانه یگان ویژه پهپادهای شناسایی هوایی معروف به اسکای رایدر و آشیانه اسکادران ۲۵۳ جنگندههای اف-۱۶ آی معروف به زنبور است. بااینحال، به گفته ارتش اسرائیل، «۹۹ درصد» از موشکها توسط سامانههای دفاع هوایی اسرائیل و متحدانش رهگیری شدند و تنها تعداد کمی از آنها به خاک اسرائیل رسیدند. اما واقعیت چیست؟ پس از حمله پرقدرت ایران به رژیم صهیونیستی، اسرائیل برای مدیریت بحران وارد فاز جدیدی شد. فاز جدید باتکیهبر جنگ روانی و ایجاد شبهه و تشکیک در اذهان ایرانیان و تقلیل عملیات راهبردی سپاه و کاهش ارزش هدف ایران آغاز شد. رژیم صهیونیستی مدعی شده که «۹۹ درصد» موشکها رهگیری شده و مابقی نیز یا در بیابانها افتاده و یا خسارت بسیار کمی وارد کرده و برای اثبات این ادعا تصاویری مصنوعی هم منتشر کرده است. اما بد نیست یادآوری کنیم که حمله ایران، بزرگترین حمله پهپادی جهان و اولین حمله مستقیم به عمق سرزمینهای اشغالی بعد از سالها بود که ناکامی گنبد آهنین، فلاخن داوود، پیکان و در واقع سامانههای دفاعی آمریکا، انگلستان و فرانسه را به رخ کشید. ایران طی دو هفته به کل جهان اعلام کرده بود که حمله میکند و در واقعیت میتوان گفت این فرصتی بود برای ساماندهی لایههای دفاعی آنها که البته باز هم با یک دهم توان ایران نتوانستند موفق عمل کنند. بخش زیادی از پرتابها فقط برای درگیرکردن و اشباع پدافند بوده و یادمان باشد که هنوز ایران از موشکهای سنگین خود نظیر سجیل و انواع هایپرسونیکها نظیر فتاح استفاده نکرده است. درواقع ایران ابعاد آسیب را مدیریت کرده و هزینه سنگینی بابت پدافند روی دست دشمن گذاشته است. همچنین از فرصت این حمله برای شناسایی دقیق پدافند دشمن استفاده شده که حتماً برای حملات بعدی و توسعه فناوری به کار خواهد آمد. فشار آمریکا و دیگر کشورهای جهان مبنی بر پاسخندادن این حمله توسط اسرائیل گواهی روشنی است بر اینکه دشمن به این توانمندی واقف است و از همین رو بر اسرائیل فشار میآورد. این حمله اقتدار پوشالی نتانیاهو و ارتشش را پیش چشم جهان نابود کرد و ازاینرو میتوان این رفتار و جنگ روانی را دور از انتظار ندانست، چرا که اعتراف به شکست کار سختی است. لذا سعی دارند با کوچکشمردن این حمله و کمکگرفتن از فضای مجازی و لشکر سایبری آمادهبهخدمت خود در غالب گروهها و کانالهای ضد جمهوری اسلامی و تلویزیونهای مخالف ایران نظیر بیبیسی و اینترنشنال، فضا را ملتهب و افکار عمومی را به سمت نتیجه نداشتن حمله و سرپوشگذاشتن روی شکست خود پیش ببرند.
