درباره این تجارت غیراخلاقی، وبسایت گاردین با زنانی مصاحبه کرده که گفتهاند به آنها غذا و پاسپورت نمیدهند، آنها را اسیر می کنند و در رسانههای اجتماعی به "فروش" میرسانند!
طبق مصاحبهها و اسنادی که گاردین مشاهده کرده، زنانی که بهعنوان کارمند خانگی در امارات متحده عربی به دنبال شغل هستند، ادعا میکنند که در محلهای فقیرانه بازداشت شده و مورد سوء استفاده قرار میگیرند، در حالی که استخدامکنندگان آنها را از طریق برنامهها و شبکههای اجتماعی به کارفرمایان خانگی میفروشند.
بردهداری به شیوه مدرن!
در یک مجموعه مصاحبه که طی چندین سال انجام شد، 14 زن از شرق آفریقا و فیلیپین از تجربیات خود گفتند، آنها تعریف کردهاند که از غذا خوردن محروم شدهاند و در اسارت و رفتار خشونت آمیز قرار گرفتهاند.
گاردین شواهدی را دیده است که نشان میدهد زنان به شیوهای «استثمارگرانه» که یادآور بردهداری است، به بازار عرضه میشوند. بهگفته یکی از کارشناسان، کارفرمایان برای خدمات سیاهپوستهای خانگی هزینه کمتری دریافت میکنند و به آنها گفته میشود که حتی نیازی به ارائه آنها ندارند. مهاجران در هالهای از ابهام منتظر یک کارفرما هستند تا آنها را بپذیرد. این فرآیندی است که میتواند ماهها طول بکشد و زنان اغلب به خواست کارفرما به آژانسها بازگردانده میشوند.
حبس خانگی
یکی از کسانیکه قرار بود در آژانس استخدامی امارات کار کند، اینطور روایت میکند: «لحظهای که با هواپیما فرود آمدیم، کارکنان آژانس پاسپورتهای ما را گرفتند. بعد به یک خانه رفتیم. در یک اتاق کوچک، هشت یا ۹ نفر از ما خوابیدیم. استفاده از تلفن همراه مجاز نبود. ما با هم روی زمین دراز میکشیدیم تا زمانی که کسی ما را بخرد. همه افرادی که به اینجا میرسند، یا از طریق دلالها در کشور خودشان سر از امارات متحده درآوردند یا با تبلیغات در شبکههای اجتماعی مختلف در دام یک شغل پر زرق و برق افتادند
بسیاری انتظار داشتند بلافاصله پس از رسیدن به دبی پیش یک کارفرما بروند. در عوض، آنها تا چند ماه در محل اقامت آژانس حبس شدند بدون اینکه خودشان حقوقی داشته باشند یا بتوانند پولی برای خانوادهشان بفرستند.
روایتهای واقعی از زنان آژانس
گاردین طی سه سال با برخی از این زنان صحبت کرده است. برخی پس از دریافت کمک از سفارتخانههای کشورشان، به محل زندگیشان برگشتندهاند و توانستند در مورد تجربیات خود صحبت کنند.
آنجلیکا پاین 28 ساله، در سال 2019 به مدت چهار ماه در یک آژانس گرفتار شده بود. او ادعا می کند که توسط یکی از کارکنان زن مورد تعرض خشونت آمیز قرار میگرفته است؛ به طوریکه او را لگد میزده، در اتاق حبس میکرده، موهایش را میکشیده و به صورتش سیلی میزده است.
مری 34 ساله، اهل کنیا، در آژانس دیگری در امارات گیر افتاده، او به گاردین گفته که می خواهد کارفرمایش را ترک کند. او از کار کردن بیش از 18 ساعت در روز، بدون روز مرخصی، با حقوقی معادل 327 دلار (270 پوند) در ماه خسته شده بود. او ادعا کرده که کارفرما در اتاق خوابش دوربین نصب کرده بود و او حتی نمیتوانسته لباسش را عوض کند، چون مطمئن بوده کسی او را نگاه میکند. او از رابط استخدامش درخواست کرده که به کشورش برگردد، اما آنها او را به «مظلوم نمایی» متهم کردند. مری که قبل از شروع به کارش قراردادی بسته نشده بود، می گوید: «هنوز هم از آژانس میترسم چون هنوز زیر نظر آنها هستم و در رنج به سر میبرم.»
فروش آنلاین خدمتکاران زن!
آگهی هشت زن را نشان میدهد که در صف ایستادهاند و لباسهای یونیفرم آبی پوشیدهاند و زیر نوشتهای با عنوان «ما خدمتکاران خانه از کشورهای مختلف ارائه میدهیم» را نشان میدهد.
ارتباط نزدیکی بین اقدامات غیرانسانی در فرآیند استخدام و سوء استفاده از این افراد وجود دارد.آژانسهای استخدام امارات متحده عربی به طور معمول زنانی را که در اختیار دارند برای فروش آنلاین تبلیغ میکنند. گاردین دهها مورد از این آگهیها را در شبکههای اجتماعی مختلف از جمله فیسبوک، اینستاگرام و تیکتاک، یعنی جایی که عکسهای زنان در کنار اطلاعات شخصی آنها نمایش داده میشود، پیدا کرده است.
همه این آگهیها توسط آژانسهای کاریابی که مجوز فعالیت از دولت امارات متحده عربی را دریافت کردهاند، منتشر شدهاند و ظاهراً بهعنوان شرکتهایی که از حقوق کارفرمایان و کارگران خانگی محافظت میکنند، گواهی میشوند.
نیا، 27 ساله، اهل کنیا، می گوید: «اگر کسی پروفایل شما را دوست داشته باشد، به دفتر میآید و با شما یک مصاحبه رو در رو انجام میدهد.»
قیمت را نژاد تو تعیین میکند!
فکر کنم بدتر از این نمیشود که انسانها را بر اساس نژاد قیمت گذاری کنیم! اما برخی از آژانسهای استخدام این کار را انجام میدهند و با «تحویل در همان روز» با زن به عنوان کالا برخورد میکنند!
Maids.cc، یک آژانس استخدام دارای مجوز است که برنامه و وبسایت دارد و افراد می توانند از آنجا یک خدمتکار را انتخاب کنند و سفارش دهند! این وبسایت میگوید:
«در عرض 5 دقیقه یک خدمتکار تمام وقت یا ویزای خدمتکار را به صورت آنلاین دریافت کنید. هر زمان خواستید میتوانید آن را لغو کنید، شما همان روز خدمتکار را میگیرید. ویدیوهای خدمتکاران را میبینید و فرد مورد علاقه خود را استخدام کنید. ما او را در همان روز برای شما میفرستیم.»
ارزش انسانی کیلویی چند؟
برای مشتری مداری این وبسایت خدمات ویژهای هم گذاشته است که گاهی بلای جان خدمتکاران میشود، جانی که پشیزی برای آنها ارزش ندارد. به گفته سایت آژانس استخدام «برای استخدام هرگز نگران عواقب قانونی آن نخواهید بود. اگر مشکلی پیش بیاید (به عنوان مثال خدمتکار فرار کند یا باردار باشد)، ما مسئول رسیدگی به هرگونه دعوی قضایی یا بازدید از ایستگاههای پلیس هستیم، نه شما!»
علاوه بر آن قیمتهای ماهانه برای کاربران به ازای هر خدمتکار را نژاد تعیین میکند، مثلا کارفرما برای خدمات یک خدمتکار سیاه پوست هزینه کمتری دریافت میکند. مثلا فیلیپینیها «3500 درهم (952 دلار) در ماه» و آفریقاییها « 2700 درهم (735 دلار) در ماه» میگیرند یا تبعیض دیگر در جای خواب آنهاست؛ خدمتکاران فیلیپینی برای خوابیدن به اتاق خواب مخصوص دسترسی دارند، در حالی که خدمتکاران آفریقایی از این امکانات منع هستند.
بازار آنلاین فروش انسان!
اقامت رایگان، غذای رایگان، پرسنل شخصی رایگان، کمک هزینه تلفن و بیمه درمانی، وعدههایی است که به فرد داده میشود اما در عوض خیلی چیزهای مهم مثل عزت نفس را از او میگیرد. یک سازمان غیرانتفاعی حقوق بشر، پس از بررسی موارد ارائه شده توسط گاردین می گوید: «تحقیر، کالایی کردن و استثمار مردم از این قبیل، تجارت با افراد برده را به یاد میآورد که بهجای بازارهای فیزیکی به صورت آنلاین انجام میشود. ارتباط نزدیکی بین شیوههای غیرانسانی در فرآیند استخدام و سوءاستفاده بیشتر وجود دارد. سادهتر بگویم، هرچه عوامل استخدام و کارفرمایان، انسانیت کارگران خانگی را زیر سوال ببرند،آنها کمتر احساس میکنند که شایسته برخورد با عزت و احترام هستند.
از طرفی به طور جداگانه، آژانس دیگری در ابوظبی فعال است و خدمتکاران را در تیکتاک و اینستاگرام تبلیغ می کند. در اینستاگرام، زنان تبلیغ شده از اندونزی، اتیوپی و سریلانکا هستند و خدمات آنها بین 1100 تا 1400 درهم در ماه فروخته میشود.
حقوقی که رعایت نمیشود
روتنا بیگم، از اعضای دیدهبان حقوق بشر، میگوید: «تبلیغ کارگران خانگی بر اساس منشأ ملی با مشخصات شخصی آنها مدتهاست که در امارات متحده عربی یک عمل بوده است. این نشان میدهد که مقامات برای حمایت از حقوق کارگران خانگی کاری انجام نمیدهند.»
