«ما به عنوان یهودی، هرگونه کشتار دسته جمعی اسرائیل در غزه را محکوم می کنیم»
اینها گفتههای الن بروتسکی و آریل کورن، یهودیان ضد صهیونیستی در گزارش وبسایت گاردین است، الن یک فعال و داوطلب قدیمی یهودی است که در سازمان یهودی ضدصهیونیستی جهان در همبستگی با آزادی فلسطین فعالیت میکند و آریل کورن هنگامی که گوگل با اسرائیل قرارداد نظامی بست در اعتراض به این حرکت، شرکت را ترک کرد، او حالا بنیانگذار یک گروه ترجمه و عدالت زبانی است.
در ادامه گزارش، این دو نفر از نسل کشی غزه، ظلم آشکار اسرائیل با همکاری آمریکا و سکوتی که جامعه جهانی به خود گرفته صحبت میکنند.
کجا باید برم؟
بعد از جنایت اخیر و نابودی بیمارستان توسط اسرائیل حالا برای سیاستمداران آمریکایی غیر ممکن است که کشتار غزه را نادیده بگیرند: بیش از 3500 فلسطینی در رگبار 12 روزه کشته شدهاند، بیش از 500 نفر روز سه شنبه در بیمارستان باپتیست الاهلی عربی جان خود را از دست دادند و حدود 50 خانواده کامل نابود شدهاند و اسمی از آنها دیگر در ثبت احوال موجود نیست!
اسرائیل دستوری برای باقیماندهها صادر کرده که به منزله یک هشدار است: همه 1.1 میلیون نفر، «برای امنیت خودتان» شمال غزه را ترک کنید، به عبارت دیگر، تخلیه کنید در غیر این صورت با حمله هوایی یا زمینی شما را میکشیم. از طرفی سازمان ملل میگوید که چنین تخلیه جمعی غیرممکن است و عواقب انسانی ویرانگری دارد و از اسرائیل می خواهد که این دستور را لغو کند. یک گزارشگر ویژه سازمان ملل صریح بود و این دستور را "جنایت علیه بشریت و نقض آشکار قوانین بین المللی بشردوستانه"خواند.
آشکار شدن نسل کشی از پشت نقاب صهیونیست
آلن و ارین بعد از مشاهده اخبار و اتفاقات چند روزه غزه گفتند:«طبق قوانین بینالمللی، نسلکشی دو چیز را لازم دارد، اول قصد نابود کردن، به طور کلی یا جزئی که میتواند یک گروه ملی، قومی، نژادی یا مذهبی باشد و بعد و تلاش برای نابودی آن گروه. این اقدامات اگر بدون قصد باشد به معنی پاکسازی قومی است و اگر از عمد باشد، "نسل کشی" محسوب میشود.
به نظر میرسد اسرائیل در حال فراهم کردن زمینه برای نابودی غزه و ساکنان آن است. این را میشود از سخنرانیهای پی در پی مسئولان اسرائیلی فهمید، روز جمعه رئیس جمهور اسحاق هرتزوگ، مردم غزه را غیرنظامیان گناهکار خواند. این لفاظی در مورد غیرنظامیان که آگاه نیستند، مطلقاً درست نیست.
قوانین بینالمللی مجازات دسته جمعی و هدف قرار دادن غیرنظامیان را که هر دو از جنایات جنگی به حساب میآیند را ممنوع میکند، اما انگار زور اسرائیل به قوانین میچربد و تمام آن را زیر پای خود له میکند از طرفی شواهد در تمامی این سالها مخصوصا 12 روز اخیر در پی حملات به غزه نشان میدهد که اسرائیل هیچ بویی از خویشتنداری نبرده است.
مرحله غول آخر نسل کشی
جابهجایی اجباری و هشدار برای ترک غزه که اسرائیل آغاز کرده است، یک پیشروی ثابت برای نابودی مردم فلسطین است، در واقع آنها غول مرحله آخر از 10 مرحله نسل کشی که در سطح بینالمللی توسط محققان به آن اشاره شده را عملی کردند، مراحلی که همزمان با محروم کردن گروههایی از آب و غذا، برچسب زدن به مردم غزه به عنوان تروریسم و سرپوش گذاشتن روی عملیات نظامی خود به عنوان ضد تروریسم انجام میشود!
از تروریسم بودن تا حیوانات انسانی!
بازی با کلمات، چیزی است که مقامات اسرائیلی آن را خوب یاد گرفتهاند و برای توجیه بمباران بیرویه خود به "تروریسم" اشاره میکنند. وزیر جنگ اسرائیل میگوید که آنها با "حیوانات انسانی" میجنگند! زبانی غیرانسانی که همیشه برای نسلکشی استفاده میشود. یک مقام جنگی اسرائیل که اسمی از او فاش نشده هم در ادامه به اهداف خود اعتراف کرده و گفته است:«غزه در نهایت به شهر خیمهها تبدیل میشود، شهری که هیچ ساختمانی در آن وجود نخواهد داشت». از طرفی بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر، حرف خود را تکرار کرد و گفت این کشتار دسته جمعی که تاکنون تحمیل شده تنها شروع ماجرا است، وزیر جنگ هم به محاصره کامل نوار غزه اشاره میکند و از قطع شدن برق، سوخت، غذا و آب خبر میدهد.این لفاظیها به سطح بالایی رسیده تاجایی که یک سرباز اسرائیلی در تلویزیون ملی گفت:« جنگی که به راه افتاده فقط با حماس نیست، بلکه "با همه غیرنظامیان" است.» این حذف بیرویه فلسطینیها در غزه، بدون شک، نسلکشی خواهد بود.
8 برابر مرگ بیشتر از اسرائیل!
الن بروتسکی و آریل کورن یهودیان ضدیهونیستی، حمله اخیر حماس را نتیجه جنایات و محاصره چندین دهه اسرائیل میدانند، واقعیتی که توسط رهبران اپوزیسیون اسرائیل، گروههای کهنه سرباز و روزنامهها تأیید شده است. بر اساس گزارش گروه حقوق بشر، بین سال 2000 و موج اخیر خشونت، بیش از 10600 فلسطینی توسط اسرائیلی ها کشته شدند، در حالی که این رقم توسط فلسطینی ها، 1329 اسرائیلی بود، تفاوتی حدود 8 برابر! سالهای 1948 تا 2000 پر از دهها هزار کشته دیگر است که عمدتاً فلسطینیها هستند.این اعداد و ارقام با شما از داستان درگیری، مرگ و آوارگی طاقت فرسا فلسطینیها صحبت میکند.
دستهای آلوده به خون
هفته گذشته، بایدن رئیس جمهور آمریکا، بارها گفته است که ایالات متحده به دولت اسرائیل متعهد است؛ زیرا روزانه 1000 بمب پرتاب می شود. آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه، دو بار بیانیههایی را که خواستار آتشبس بودند، حذف کرد. یک نماینده ویژه آمریکا گفت:«هیچکس حق ندارد به اسرائیل بگوید چگونه از خود دفاع کند».در واقع، وزارت امور خارجه به دیپلماتها هشدار داد که از عبارات «کاهش تنش/آتش بس»، «پایان دادن به خشونت/خونریزی» و «بازگرداندن آرامش» دوری کنند.
کاخ سفید هر قانونگذاری را که بر خویشتنداری فشار میآورد، «ننگین» و «نفرتانگیز» میداند و حالا اساسیترین انگیزه بشردوستانه که زمین گذاشتن سلاح است در سیاست آمریکا امکان پذیر شده است. علاوه برآن زیر سؤال بردن حق اسرائیل برای «دفاع از خود» را در واقع با یهودی ستیزی برابر میدانند! با این حال، ما(یهودیان ضد صهیونیست) به وضوح واقعیت این به اصطلاح دفاع را می بینیم: یک کمپین تروریستی و برنامه ریزی برای نسل کشی از بالا با حمایت غرب و آمریکا.
سقوط با سکوت بشریت
آنها به سکوت سیاستمداران غرب اشاره میکنند و گفتند:« در حالی که تهاجم اولیه حماس محکومیت فوری سیاستمداران سراسر کشور را به همراه داشت، بمباران اخیر آن هم در بیمارستان! هیچ واکنشی در جهت حمایت به خود ندید. اسرائیل اساساً به مردم غزه گفته است که بیرون بروند یا بمیرند، انتخابی بین اخراج و نابودی، بین پاکسازی قومی و نسلکشی - و در حالی که این کار را انجام میدهد، راههای خروج را از بین برده و به گروههای در حال خروج شلیک میکند، با این کارش مردم غزه را گرفتار کرده است.
در عوض قانونگذاران آمریکایی به جای درخواست برای توقف فوری خشونت، ساختمانهای کنگره ما (یهودیان) را به رنگ آبی و سفید در آورده و گفتهاند که «در کنار اسرائیل ایستادهاند». آنها این قدرت را دارند که محاسبات را تغییر دهند و اسرائیل - بزرگترین ذینفع از کمکهای نظامی ایالات متحده - را وادار به پیروی از قوانین بین المللی پیروی کند، با این حال ترجیح می دهند این کار را نکنند .ما از قانونگذاران میخواهیم که شجاعت به خرج دهند تا از وقوع نسلکشی جلوگیری کنند .هر گونه مرگ بعدی نه تنها رد خونش بر دستان اسرائیل، بلکه برای آمریکاییها هم خواهد بود؛ بهویژه کسانی که این شانس و امکان را داشتند که در مجمعهای بینالمللی اشغالگری و نسل کشی آشکار اسرائیل را سرزنش و محکوم کنند؛ اما ترجیح و منفعتشان در این بود که سکوت کنند و با این جنایت و کشتار دسته جمعی کنار بیایند.
