درباره دفن پیکرهای مقدس شهدای کربلا و امام حسین علیه‌السلام چند نقل وجود دارد که مشترکات بین آنها زیاد است، اما معتبرترین آنها نقلی است که در ادامه به آن‌ها اشاره کرده‌ایم.

نگین روزبهانی
یکشنبه ۸ مرداد ۱۴۰۲ - ۰۰:۰۰
ألسَّلامُ عَلی مَنْ دَفَنَهُ أَهْـلُ الْقُری
پس از اینکه ابن سعد ملعون از کربلا رفت و اهل بیت امام حسین علیه‌السلام را به اسارت به کوفه برد، شهدای کربلا را در بیابان رها کرد. در مقتل مقرم اینطور ذکر شده که : "در میان این جماعت سید جوانان اهل بهشت نیز با بدن قطعه قطعه شده که دل سنگ از آن منظره آب می‌شد قرار داشت انوار خداوندی از اطراف بدن مقدسش ساطع بود و بوهای خوش از هر سو محیط را معطر ساخته بود." درباره دفن پیکرهای مقدس شهدای کربلا و امام حسین علیه‌السلام چند نقل وجود دارد که مشترکات بین آنها زیاد است، اما معتبرترین آنها نقلی است که در ادامه به آن‌ها اشاره کرده‌ایم.   به روایت شیخ مفید شیخ مفید در کتاب الارشاد اینطور می‌گوید که وقتی ابن سعد از کربلا خارج شد گروهی از قبلیه بنی‌اسد که روستانشین و ساکن "غاضریه" بودند به کربلا آمدند، بر پیکر امام و یارانش نماز خواندند و آنها را به خاک سپردند. اما در مقتل مقرم آمده که در روز سیزدهم محرم حضرت سجاد علیه‌السلام به کربلا آمد و پدرش را دفن کرد، زیرا امام را جز امام کسی نمی‌تواند دفن کند و وی را غسل دهد و بر آن نماز بگذارد. همانطور که علی‌ بن ابی حمزه به امام رضا علیه‌السلام گفت که از پدرانت برای ما روایت شده که متصدی جنازه امام جز امام نباشد. امام رضا علیه‌السلام به علی بن ابی حمزه فرمودند به من بگو حسین ابن علی علیه‌السلام، امام بود؟ گفت: آری. فرمود: حسین‌بن‌علی علیه‌السلام را چه کسی غسل داد و دفن کرد؟  على بن ابی حمزه گفت: فرزندش امام سجاد علیه‌السلام او را دفن کرد.  حضرت فرمود: حضرت سجاد علیه‌السلام کجا بود؟ گفت: در کوفه در زندان ابن‌زیاد بود آمد و بدون اطلاع آنها به کربلا رفت و پدرش را دفن کرد و به زندان برگشت.  امام رضا علیه‌السلام فرمود: پس کسی که این قدرت را به علی بن الحسين علیه‌السلام داد و او به کربلا رفت و پدرش را دفن کرد و بار دیگر به کوفه برگشت، می‌تواند امام را از مدینه به بغداد برساند و پدرش را دفن کند، در صورتی که نه درحبس است و نه گرفتار اسارت . هر ساله در ۱۳ محرم زنان طایفه بنی‌اسد در مراسمی نمادین در حرم امام حسین علیه‌السلام به یاد 13 محرم سال 61 و دفن پیکر شهدای کربلا توسط همین قبیله، عزاداری می‌کنند. در این روز، زنان بنی‌اسد حرم را قرق کرده و با زنبیل‌هایی که در آنها کفن و بوریا است وارد می‌شوند. امام را جز امام دفن نمی‌کند به روایت مقتل مقرم، هنگامی که امام سجاد علیه‌السلام به کربلا رسید دید بنی‌اسد در اطراف پیکر شهدا جمع شده‌اند و نمی‌دانند چه کاری انجام دهند زیرا کوفیان سرها را بریده‌اند و پیکرها از هم تمیز داده نمی‌شود و از هم دیگر سوال می‌کنند شاید بدن‌ها را بشناسند.  حضرت سجاد علیه‌السلام پیکرها را به بنی‌اسد معرفی کرد و نام هر یک از آنها را به آنان گفت و پیکر افراد بنی هاشم را که یک به یک نام می‌برد مردمان بنی اسد گریه و زاری و فریاد و شیون سر می‌دادند و زنان بنی‌اسد بر سر و سینه خود می‌زدند. ألسَّلامُ عَلى مَنْ دَفَنَهُ أَهْـلُ الْقُرى پس از این امام سجاد علیه‌السلام به طرف پیکر پدر بزرگوارش رفت و او را در بغل گرفت و با صدای بلند گریه کرد و بدن مقدس پدر را کنار قبر آورد و مقداری خاک از زمین برداشت و قبری ظاهر گشت و ضریحی آماده دیده شد. دست خود را به پشت پدر گرفت و گفت: "بسم الله و في سبيل الله و على ملة رسول الله صدق الله و رسوله. ماشاء الله لاحول ولا قوة الا بالله" حضرت خود به تنهایی بدن پدرش را در قبر نهاد و کسی از بنی‌اسد به او کمک نکرد. هنگامی که پیکر اباعبدالله علیه‌السلام را در خاک نهاد، صورت خود را بر گلوی پدر گذاشت و گفت: "خوشا به حال زمینی که پیکر پاکت در آن جای گرفت ای پدر، جهان پس از تو تاریک شد و آخرت به نورت روشن گردید. پدرم پس از تو خواب در دیدگان ما پیدا نشد و اندوه ما را ترک نکرد. ما همواره در این غم و اندوه هستیم تا آنگاه که به تو ملحق شویم ای فرزند رسول خدا صلی‌الله علیه و آله لآلسلام ما بر شما باد و درود و برکات خداوند همواره برای شما باشد ." بعد از این حضرت سجاد علیه‌السلام روی قبر سیدالشهدا علیه‌السلام را با خاک پوشاند و از آن خارج شد و روی آن نوشت: "هذا قَبْرُ الحُسَيْنِ بنِ عَلِيِّ بنِ أبي طالِب اَلَّذِي قَتَلُوهُ عَطْشاناً غَريباً" یعنی  این قبر حسین بن علی علیه‌السلام است که او را با لب تشنه و غریب کشتند. دفن ماه بنی هاشم  بعد از دفن پدر به طرف پیکر عمویش حضرت ابوالفضل علیه‌السلام رفت و او را در حالی که فرشتگان بر آن می‌گریستند مشاهده کرد. دست بر گلوی بریده آن حضرت کشید و گفت: "بعد از تو خاک بر سر دنیا باشد ای ماه تابان بنی‌هاشم، ای شهید راه خدا، درود و رحمت خدا بر تو باد." سپس قبری برای عموی خود حفر کرد و به تنهایی او را در قبرش نهاد. قبر حضرت عباس علیه‌السلام با کمی فاصله و در غاضریه همان محل شهادتشان است. به گواه تاریخ نیز امام حسین علیه‌السلام خیمه‌ای را در کنار میدان بر پا کرده بودند و جسد شهدای کربلا را در آن خیمه می‌گذاشت و فقط برادرش حضرت عباس علیه‌السلام را در محل شهادتش گذاشت و او را به خیمه مخصوص نیاورد. همراهی قبیله بنی‌اسد در دفن شهدای کربلا سپس امام سجاد علیه‌السلام به بنی‌اسد امر کرد دو گودال حفر کردند. در یکی از آنها بنی هاشم را دفن کرد و در دیگری یاران امام حسین علیه‌السلام را و در دفن شهداء با بنی‌اسد مشارکت کرد. حربن یزید ریاحی را خویشاوندانش از میدان بیرون کردند، و در همانجایی که اکنون مرقد او قرار دارد دفن کردند و گفته شده که مادرش در کربلا حاضر بود. هنگامی که مشاهده کرد پیکرها را پاره پاره می‌کنند و سرها را از بدن جدا می‌سازند فرزندش را از معرکه بیرون کرد. قبیله بنی‌اسد هنگام دفن شهدای کربلا حبیب بن مظاهر را که از بزرگان همین قبیله بود، در نزدیکی قبر امام حسین علیه‌السلام جداگانه به خاک سپردند. بعدها این مرقد در داخل حرم امام حسین علیه‌السلام و در رواق جنوبی قرار گرفت. عزاداری زنان بنی‌اسد در ۱۳ محرم هر ساله در ۱۳ محرم زنان طایفه بنی‌اسد در مراسمی نمادین در حرم امام حسین علیه‌السلام به یاد 13 محرم سال 61 و دفن پیکر شهدای کربلا توسط همین قبیله، عزاداری می‌کنند. در این روز، زنان بنی‌اسد حرم را قرق کرده و با زنبیل‌هایی که در آنها کفن و بوریا است وارد می‌شوند.

برچسب‌ها

پربازدیدها

پربحث‌ها