قاتلی که قرار بود سقط شود

صَدّام حُسین عبدالمجید تِکریتی در سال ۱۹۳۷ در روستایی در "تکریت" عراق و در خانواده‌ای چوپان به دنیا آمد. مادرش نام او را «صَدّامْ» گذاشت که در عربی به معنای فردی است که «صَدَمه» می‌رساند. می‌گویند صدام هیچ‌گاه پدر خود را ندید چرا که ۵ ماه پیش از تولدش، مادرش را ترک کرد. برادر او نیز پیش از به دنیا آمدنش در ۱۲ سالگی بر اثر سرطان جان داد. به همین علت مادرش که دچار افسردگی شده بود تصمیم داشت تا او را سقط کرده و خودش هم خودکشی کند. به همین خاطر هم وقتی او را به دنیا آورد تا سه سال از نگهداریش سر باز زد و صدام در خانه دایی‌اش بزرگ شد.

ریاست صدام بر حزب بعث و "قتل عام رفقا"

پس از بازگشت پیش مادرش که حالا مجدد ازدواج کرده بود، ناپدری‌اش "حسن الابراهیم" رفتار خشنی با او داشت و اذیتش می‌کرد. به همین علت هم در ۱۰  سالگی از روستایشان در تکریت فرار کرد و پیش عمویش که فردی متعصب و از طرفداران حزب بعث بود در بغداد رفت. ۱۰  سال بعد یعنی در بیست سالگی صدام هم به عضویت حزب بعث درآمد و بیست و دوسال بعد هم دبیر این حزب و رییس جمهور عراق شد.

تنها شش روز پس از ریاست جمهوری صدام به دستور او پاکسازی در حزب بعث اتفاق افتاد که "مجزرة الرفاق" یا "قتل عام رفقا" نام گرفت. او در مراسمی نام اعضای حزب بعث که مخالف او بودند را خواند و تک تک آنها به بیرون اجلاس برده شده و بهانه خیانت و توطئه اعدام می‌شدند.

نسل کشی و بمباران شیمیایی، گوشه‌ای از جنایات صدام

 او در بسیاری از عملیات‌ها علیه نیروهای ایرانی از گازهای شیمیایی مختلف استفاده می‌کرد و حتی از این سلاح‌های شیمیایی علیه مردم بی‌دفاع نیز استفاده کرد. در بمباران شیمیایی سردشت نزدیک صدها تن کشته و ۸۰۰۰ هزار نفر نیزمصدوم وشیمیایی شدند.  صدام در طول همه سال‌های حکومتش بر عراق جنایات بسیاری انجام داد. هم نسبت به مردم کشور خودش خصوصا اقلیت‌هایی چون شیعیان و کردها، هم نسبت به مردم ایران با آغاز جنگ هشت ساله.

سازمان‌های حقوق بشر اعدام‌ها، اعمال شکنجه و تجاوز جنسی را برای چندین دهه از زمان به قدرت رسیدن صدام حسین در سال۱۹۷۹ تا سقوط او در سال۲۰۰۳ مستند کرده‌اند. او از پلیس‌های مخفی استفاده کرده و دست به ترور مخالفانش می‌زد. برخی بزرگترین جنایات علیه بشریت هم در دوره او و به دست او اتفاق افتاد.

مثل عملیات انفال که در آن طی هفت ماه لشکرکشی به مناطق کردنشین عراق حدود ۲۰۰ هزار کرد عراقی را به قتل رساند. این فاجعه یکی از بزرگترین نسل‌کشی‌های تاریخ بشریت است.

او در بسیاری از عملیات‌ها علیه نیروهای ایرانی از گازهای شیمیایی مختلف استفاده می‌کرد و حتی از این سلاح‌های شیمیایی علیه مردم بی‌دفاع نیز استفاده کرد. در بمباران شیمیایی سردشت نزدیک صدها تن کشته و ۸۰۰۰ هزار نفر نیزمصدوم وشیمیایی شدند.

جنایتی بزرگ که برخلاف ناکازاکی و هیروشیما جوامع جهانی تصمیم گرفتند علیه آن سکوت کنند.

طناب دار

در سال ۲۰۰۳ بود که آمریکا به بهانه حملات ۱۱ سپتامبر تصمیم گرفت به عراق حمله کند و در طول سه هفته پس از حملهٔ آمریکا و هم‌پیمانانش ارتش و دولت عراق نیز نابود شدند، اما از صدام حسین خبری نبود. تا چند هفته پس از سقوط بغداد تعقیب صدام حسین ادامه داشت و مکان دقیق او همچنان نامعلوم بود تا اینکه خبرگزاری ایرنا در تاریخ ۱۴ دسامبر ۲۰۰۳ به نقل از جلال طالبانی رهبر کردها، گزارش داد که صدام حسین، دستگیر شده‌است. در سال ۲۰۰۶ دادگاه ویژه عراق رای به اعدام او داد تا کتاب سیاه زندگی این دیکتاتور برای همیشه پایان یابد. مردی که داستان زندگیش با اعدام خاتمه یافت اما داستان کابوس‌هایی که برای ملت ایران و عراق رقم زد تا همیشه ادامه دارد.