حتما رعايت کنيد (2) در مقاله گذشته به چند نکته مهم به صورت خلاصه اشاره کرديم. اگر مقاله پيشين را نخوانده‌ايد مي‌توانيد اينجا ببينيد. در اين نوشتار به ادامه نکات گذشته خواهيم پرداخت. 7- معتقد بودن به کلام - سخنراني که به سخنان خود ايمان نداشته باشد نمي تواند با ريا کاري ، فکري ، حرفي و سخني را به ديگران بقبولاند. شگفتا که مخاطبان خيلي زود اين نکته را در لحن و کلام سخنران کشف مي کنند و در مي يابند. [اين نکته جايي اهميت بيشتري پيدا مي‌کند که سخنران درباره مطالب مذهبي و اعتقادي و ماورائي سخن بگويد] کساني که در سخنراني به طور دايم ، دنبال جمله و کلمه اي مي گردند و رشته سخن از دستشان در مي رود بر کلام خود مسلط نيستند. 8- فصاحت و بلاغت به طور خلاصه منظور از فصاحت ، رواني و قابل فهم و درک بودن کلام و بلاغت ، خوش آهنگي و گرم و مطبوع بودن کلام است. [اين دو نکته مي‌تواند به شيوايي کلام شما و فهم بيشتر و بهتر مخاطبين کمک شاياني کند] 9- تسلط بر کلام کساني که در سخنراني به طور دايم ، دنبال جمله و کلمه اي مي گردند و رشته سخن از دستشان در مي رود بر کلام خود مسلط نيستند. [پس براي حل اين مشکل قبل از سخنراني، خوب مطالعه کرده و مطلب را چند بار بخوانيد که مسلط شويد] 10- پرهيز از بريده گويي اِ اِ کردن و مِن و مِن کردن بيان را زشت مي کند . در ضمن بايد دانست که حروف فارسي با صدا وبي صدا است . با صدا مثل آ ،اي، اُ ،اَ ، اِ ، او ،بي صدا مثل ب ، پ ، ث ‌، ق ، کلمه هايي مانند«‌يا »‌و «‌مو» کشش بيشتري دارد تا «‌سر » و «‌پل» بعضي کلمه ها کشش زيادتري دارند مانند «آزرم» « سيمرغ» و «‌درود»‌سخنران بايد با تمرين به اندازه کشش هجاها واقف باشد و تناسب آنها را رعايت کند. 11- خونسردي و تعديل رفتار به طور کلي حالت طبيعي و عادي بهترين وضعيت براي ايراد سخنراني است . پرحرارت تر نشان دادن خود و حرکات زياد دست و سر ، سخنراني را مصنوعي جلوه مي دهد و نازيبا مي سازد. بديهي است گاهي ايجاد شور انگيزي براي هدف هاي مشخصي مثل جنگ و دفاع ايجاب مي کند که مطلب و سخن با حرارت بيشتري ادا شود. 12- پرهيز از تقليد بعضي چون از نحوه سخنراني ديگري خوششان مي آيد در سخنراني خود از او تقليد مي کنند . اين عمل بي خردانه است و رشته سخن سرايي رااز دست سخنران خارج و کل برنامه سخنراني را خدشه دار مي سازد. 13- رعايت مکث هاي به موقع بيان سلسله وار و بدون وقفه مطالب خسته کننده است هم براي سخنران و هم براي شنونده . لذا براي گيرايي نطق و همچنين کمک به تنفس رعايت مکث هاي کوتاه و به موقع ضرورت دارد. 14- تناسب صدا کوتاهي و بلندي صداي سخنران و به طور کلي ميزان صداي او نيز بايد با اوضاع و احوال مجلس از جهات مخالف متناسب باشد. 15- باز بودن مجاري صدا قبل از سخنراني نوشيدن جرعه اي آب ولرم و در دسترس بودن ليوان آب بر روي ميز خطابه واستفاده از گلو و حنجره را بز و صاف و هموار مي سازد. کوتاهي و بلندي صداي سخنران و به طور کلي ميزان صداي او نيز بايد با اوضاع و احوال مجلس از جهات مخالف متناسب باشد. 16- انتقال احساس به شنوندگان سخنران ماهر و مجرب با رعايت جميع جهات و انجام حرکات موزون و موقع شناسي بايد بتواند علايق و احساسات خود را به شنوندگان منتقل کند. منبع: برگرفته از وبلاگ amolvast.blogfa.com با اضافات. تهيه و فرآوري: محمد حسين امين - گروه حوزه علميه تبيان