مشاغل خرد بخش حیاتی و زنده اقتصاد کشور هستند؛ این کسب‌وکارها با انعطاف‌پذیری بالا و ارتباط مستقیم با مردم، نه‌تنها نیازهای روزمره را تأمین می‌کنند، بلکه تاثیر زیادی در پویایی اقتصاد کشور دارند؛ اما در شرایط بحران، مانند جنگ یا بحران‌های اقتصادی، این مشاغل باید دارای «ضربه‌گیر» باشند؛ به عبارت دیگر، باید استراتژی‌هایی داشته باشند که در برابر تکانه‌های شدید اقتصادی دوام بیاورند و در مواقع بحرانی از آسیب‌های جدی جلوگیری کنند.

همچنین در دوران پسا بحران نیز برای اینکه مشاغل خرد بتوانند دوباره سر پا و در برابر چالش‌های پیش رو مقاوم‌تر شوند، باید به فکر بازیابی و بازسازی خود باشند. این نه تنها به معنای بازگشت به وضعیت قبلی است، بلکه به این معناست که باید با روش‌هایی، توانایی مقابله با بحران‌های آینده را داشته باشند.

در واقع دوران پس از بحران، فرصتی برای بازسازی و تقویت مشاغل خرد است. این مرحله نه‌تنها برای بازیابی کسب‌وکار ضروری است، بلکه می‌تواند آن‌ها را برای مقابله با بحران‌های احتمالی آینده آماده و بقای آنها را تضمین کند.

تامین نیاز روز شرایط جنگی

یکی از راه‌های مقابله با بحران، تنوع در محصولات است. به‌طور مثال، اگر یک فروشگاه پوشاک در دوران جنگ با کاهش فروش مواجه شد، می‌تواند به فروش محصولات مورد نیاز در دوران بحران بپردازد. در واقع، فروشگاه‌هایی که در این شرایط بتوانند به نیازهای روز پاسخ دهند، موفق‌تر از دیگران عمل می‌کنند.

برای مثال در دوران کرونا، بسیاری از کسب‌وکارها با تولید و فروش ماسک به‌عنوان جایگزین برای محصولات خود توانستند کسب‌وکارشان را زنده نگه دارند. این تغییر موقت و ایجاد جایگزینی برای محصول که قابلیت فروش دارد، نه تنها به کسب‌وکار کمک کرد بلکه آن‌ها را قادر ساخت تا در دوران بحران به‌طور مؤثر به نیازهای فوری مشتریان پاسخ دهند و از توقف فعالیت خود جلوگیری کنند.

از فروشگاه فیزیکی به بستر آنلاین سایت

از آنجایی که در زمان جنگ، جابه‌جایی و دسترسی به فروشگاه‌ها محدود می‌شود، مشاغل خرد برای ادامه فعالیت باید روش فروش خود را متناسب با محدودیت‌ها تغییر دهند.

تجربه‌های بین‌المللی نشان می‌دهد که بسیاری از کسب‌وکارهای خرد که در دوران بحران توانسته‌اند به فروش آنلاین روی آورندو برای مثال فروشگاه‌های پوشاک و مواد غذایی که در دوران کرونا شروع به ارائه خدمات آنلاین کردند، توانستند از محدودیت‌ها عبور کنند و مشتریان خود را حفظ کنند.

این اقدامات می‌تواند به مشاغل خرد کمک کند تا بازاریابی آنلاین را به عنوان ابزار اصلی رشد و حفظ مشتریان در دوران پسابحران استفاده کنند. این که کسب‌وکارهای خرد از این بسترها بهره‌برداری کنند نه تنها کمک می‌کند که در بحران‌ها زنده بمانند، بلکه بعد از بحران نیز باعث می‌شود که از مزایای فروش آنلاین بهره‌مند شوند و شبکه‌ مشتریان خود را گسترش دهند.

کاهش هزینه‌ها، رمز بقا

برای مشاغل خرد در دوران پساجنگ، کاهش هزینه‌های غیرضروری رمز بقای آنهاست. برای مثال، رستوران‌ها در دوران بحران، می‌توانند، خدمات تحویل آنلاین و بیرون‌بر را فعال کردند. این کار نه تنها هزینه‌های فضای فیزیکی را کاهش می‌دهد، بلکه به آنها این امکان را داد که با استفاده از منابع محدود خود به مشتریان بیشتری خدمات ارائه دهند.

اعتمادسازی برای پایداری

در حالیکه مشاغل در دوران جنگ و پساجنگ باید تمرکز ویژه‌ای بر تقویت روابط خود با مشتریانشان داشته باشند، اما بسیاری از کسب‌وکارها با سوءاستفاده از شرایط بحرانی، قیمت‌ها را به طور غیرمنطقی افزایش می‌دهند. این در حالی‌ست که حفظ ارتباط با مشتری می‌تواند به‌عنوان یک سپر حفاظتی در برابر بحران‌ها عمل کند.

بنابراین مشاغل باید به جای افزایش قیمت‌ها، به دنبال ایجاد تخفیف‌های ویژه یا پیشنهادات خرید برای مشتریان خود باشند تا آن‌ها همچنان از محصولاتشان خرید کنند و این ارتباطات مستحکم‌تر شود. در واقع رفتار منصفانه و توجه به نیازهای مشتری می‌تواند به حفظ اعتماد و وفاداری مشتریان کمک کند و در نهایت کسب‌وکار را در دوران بحران و پسابحران پایدار نگه دارد.

تبلیغ و بازاریابی مستمر

در دوران جنگ و بحران، مشاغل خرد باید از طریق بازاریابی دیجیتال و تبلیغات مستمر در بسترهای فعال مشتریان خود را حفظ کنند، حتی اگر امکان ارسال بسته وجود ندارد. در واقع تبلیغ و معرفی محصولات در هر فضایی، حتی در شرایطی که امکان ارسال بسته هم با محدودیت مواجه شده، باعث حفظ مشتریان و گسترش شبکه دنبال‌کنندگان می‌شود. این تبلیغات به حفظ ارتباط مستمر با مشتریان کمک کرده و در نهایت باعث وفاداری مشتریان و افزایش فروش پس از رفع محدودیت‌ها شود.

ایجاد شبکه ارتباطی با تامین‌کنندگان داخلی

برای واردکنندگان، پساجنگ زمان مناسبی برای گسترش شبکه ارتباطی با تأمین‌کنندگان و تولیدکنندگان داخلی است چرا که در دوران جنگ، با توسعه روابط خود با تأمین‌کنندگان محلی می‌توانند مشکلات مربوط به کمبود منابع را پشت سر بگذارند. چنین فرصتی باعث می‌شود تا مشاغل با تقویت روابط با تأمین‌کنندگان داخلی، به تأمین مستمر و به‌موقع محصولات دست یابند و دستشان از محصول خالی نماند. این کار همچنین می‌تواند به‌عنوان یک استراتژی برای پایداری و کاهش ریسک در برابر بحران‌های آینده عمل کند.