وَمَن أَحیاها فَکَأَنَّما أَحیَا النّاسَ جَمیعًا - مائده، آیه ۳۲؛ آیه، ما را به درک شبکه‌ای از حیات دعوت می‌کند؛ جایی که زنده‌ماندن یک نفر، به معنای روشن‌ماندن چراغ امید در دل خانواده‌ای، جامعه‌ای و حتی نسلی است. اهدای عضو، تنها یک پیوند جسمانی نیست؛ پیوندی است میان دل‌ها. تداوم حیات است؛ بخشی از انسان می‌رود تا انسانیت بماند.

ابوالقاسم شکوری

چهارشنبه ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ - ۱۱:۲۱