وَقَالُوا لَوْ کُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا کُنَّا فِی أَصْحَابِ السَّعِیرِ، فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِیرِ ملک آیات ۱۰ و ۱۱ انسان‌ها به اندازۀ نخواستنشان مسئول‌اند نه به اندازۀ فهمشان و این، تفاوت قضاوت خدا و تصور ما از عدالت است. روایت می‌گوید: «منظور آیه، این نیست که گوش‌ها نشنیدند، و فـهـم‌هـا درک نـکـردند، نه، هم شنیدند و هم درک کردند، ولی اطاعت نکردند و نپذیرفتند».

ابوالقاسم شکوری

پنجشنبه ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ - ۰۹:۰۲