در حال چرخیدن در اینستاگرام، با پستی از یک دوست قدیمی روبه‌رو می‌شوید که از جزئیات جدایی‌اش نوشته است. چند پست پایین‌تر، فرد دیگری از مشکلات روحی روانی‌اش صحبت می‌کند و در استوری بعدی، یکی از همکارانتان فیش حقوقی‌اش را منتشر کرده! این تصاویر برایتان آشناست، نه؟ این همان «اورشیرینگ» است، به‌اشتراک‌گذاری بیش از حد اطلاعات شخصی، که جدا از فضای حقیقی امروزه سر از فضای مجازی درآورده و به معضلی فراگیر تبدیل شده؛ اما چرا مردم این کار را می‌کنند؟ آیا ما در حال از دست دادن مفهوم حریم خصوصی هستیم؟ و مهم‌تر از آن، چه بهایی برای این رفتار می‌پردازیم؟

اورشیرینگ (اشتراک‌گذاری افراطی) در فضای مجازی

تأییدطلبی مجازی؛ وقتی لایک‌ها جای محبت واقعی را می‌گیرند

تحقیقات نشان می‌دهد دریافت لایک و کامنت باعث ترشح دوپامین در مغز می‌شود و احساس رضایت ایجاد می‌کند. این نیاز به تأیید، افراد را به اشتراک‌گذاری بیش از حد تشویق می‌کند؛ کسی که همیشه در شبکه‌های اجتماعی مشکلات شخصی خود را به اشتراک می‌گذارد، مثل مشکلات خانوادگی یا عصبانیت‌های لحظه‌ای، به‌طور ناخودآگاه منتظر لایک و کامنت‌های دیگران می‌شود. یک پست که در ابتدا برایش تعداد زیادی لایک گرفته، ممکن است به‌طور موقت باعث احساس رضایت شود، اما پس از مدتی متوجه می‌شود که این لایک‌ها هیچ‌کدام احساس واقعی محبت یا حمایت را جایگزین نمی‌کنند و تنها برای لحظاتی کوتاه او را شاد کرده‌اند.

امنیت کاذب؛ اینترنت هیچ چیز را فراموش نمی‌کند

بسیاری از کاربران تصور می‌کنند که فقط دوستان‌شان پست‌های آن‌ها را می‌بینند، اما واقعیت این است که هر چیزی که در اینترنت منتشر شود، برای همیشه باقی می‌ماند. مثلا شخصی در صفحه خود پست می‌گذارد که در حال گذراندن تعطیلات با خانواده است و عکس‌هایی از سفرش منتشر می‌کند. بعداً متوجه می‌شود که یکی از همکارانش به‌طور اتفاقی پست را دیده، از آن سوءاستفاده کرده و خبر از وضعیت او را با دیگران به اشتراک گذاشته است. این اطلاعات شخصی به او آسیب می‌زند.

اثر اینفلوئنسرها؛ الگوهایی که زندگی شخصی‌شان را تجاری کرده‌اند

 افراد مشهور جزئیات زندگی‌شان را به اشتراک می‌گذارند و این باعث می‌شود کاربران عادی هم از آن‌ها تقلید کنند، بدون توجه به عواقب و قضاوت درباره زندگی خصوصی. برای مثال یکی از اینفلوئنسرهای معروف، زمانی که در یکی از پست‌هایش از جزئیات مشکلات شخصی و روابط خود صحبت کرد، با واکنش‌های منفی مواجه شد. کاربران اینترنت از اشتراک‌گذاری مسائل خصوصی او انتقاد کردند، به‌ویژه زمانی که او در یک استوری اشک‌های خود را نشان داد و مشکلات خانوادگی‌اش را با دنبال‌کنندگانش به اشتراک گذاشت. بعد از آن، بسیاری از برندها به دلیل نگرانی از تأثیر این رفتارها بر تصویر عمومی، قراردادها و همکاری‌شان را قطع کردند.

هیجان لحظه‌ای؛ تصمیمات آنی که باعث پشیمانی می‌شوند  

بسیاری از پست‌ها و استوری‌هایی که از احساسات شدید شکل گرفته‌اند، بعدها موجب پشیمانی می‌شوند. یک تصمیم لحظه‌ای می‌تواند تصویری دائمی از شما در فضای مجازی بسازد. یک تحقیق از دانشگاه هاروارد نشان داده که ۶۸٪ از کاربران شبکه‌های اجتماعی، بعد از به اشتراک گذاشتن اطلاعات خصوصی، دچار اضطراب و پشیمانی می‌شوند.

برای مثال یکی از کاربران اینستاگرام، پس از یک دعوا با دوستش، پستی با متن‌های تند و احساسی منتشر کرد که در آن جزئیاتی از رابطه‌شان را فاش می‌کرد. این تصمیم به‌شدت تحت تأثیر هیجان لحظه‌ای بود. اما چند ساعت بعد از پست، او متوجه شد که این اطلاعات نه‌تنها رابطه‌اش را به خطر انداخته بلکه برای همیشه تصویری منفی از او در ذهن دیگران ایجاد کرده است. بعد از این اتفاق، او مجبور به حذف پست شد و با عذرخواهی از دوستانش تلاش کرد که این اشتباه را جبران کند.

اورشیرینگ (اشتراک‌گذاری افراطی) در دنیای واقعی

محیط کار، محل دردِدل نیست

برخی افراد در محیط کار درباره مشکلات خانوادگی خود صحبت می‌کنند، اما این کار می‌تواند به اعتبار حرفه‌ای آن‌ها لطمه بزند.

برخوردهای اول، جای خاطرات روابط قبلی نیست

به اشتراک گذاشتن بیش از حد اطلاعات شخصی در قرارها و برخوردهای اولیه می‌تواند باعث شود که طرف مقابل احساس ناراحتی کند یا شما را آسیب‌پذیر ببیند.

مهمانی‌ها، فرصت گپ‌وگفت یا صحنه‌ افشاگری؟

گاهی در مهمانی‌ها، افراد به دلیل هیجان لحظه‌ای اطلاعاتی را فاش می‌کنند که ممکن است بعدها علیه آن‌ها استفاده شود.

چرا نمی‌توانیم کم‌تر حرف بزنیم؟

روانشناسان می‌گویند افراد به دلایل مختلفی دچار اورشیرینگ (افشای بیش‌ازحد اطلاعات) در مکالمات حضوری می‌شوند، از جمله:

- اضطراب اجتماعی: سکوت را دوست ندارند و برای پر کردن مکالمه، زیاد صحبت می‌کنند.

- نیاز به همدردی: برخی افراد به اشتراک گذاشتن مشکلات را راهی برای دریافت همدردی می‌دانند.

- کمبود مهارت‌های ارتباطی: نمی‌دانند چه چیزی را باید بگویند و چه چیزی را نه.

پیامدهای اورشیرینگ؛ از مشکلات فردی تا بحران‌های اجتماعی

آیا اورشیرینگ فقط یک عادت بد است؟ نه، بلکه می‌تواند عواقب جدی داشته باشد:

- از بین رفتن حریم خصوصی: اطلاعاتی که امروز منتشر می‌کنید، ممکن است در آینده علیه شما استفاده شود.

- افزایش اضطراب و پشیمانی: بسیاری از افراد پس از انتشار اطلاعات خصوصی، دچار استرس و پشیمانی می‌شوند.

- کاهش اعتماد دیگران: وقتی زیادی درباره خودتان صحبت کنید، ممکن است دیگران فکر کنند که رازدار نیستید.

- مشکلات حرفه‌ای: بسیاری از کارفرمایان قبل از استخدام، شبکه‌های اجتماعی افراد را بررسی می‌کنند و پست‌های نامناسب می‌تواند تأثیر منفی داشته باشد.

بر اساس یک نظرسنجی در لینکدین، ۷۵٪ از کارفرمایان گفته‌اند که پست‌های بیش از حد شخصی در شبکه‌های اجتماعی می‌تواند بر تصمیم استخدامی تأثیر منفی بگذارد.

چگونه از اورشیرینگ جلوگیری کنیم؟

چگونه می‌توانیم از این دام خارج شویم؟ کارشناسان پیشنهاد می‌کنند:

قبل از انتشار فکر کنید: آیا این اطلاعات ضروری است؟ اگر فردا تیتر اخبار شود، از انتشار آن پشیمان نمی‌شوید؟

مخاطب خود را بشناسید: چه کسانی این محتوا را می‌بینند؟ آیا همه آن‌ها قابل اعتمادند؟

مرزهای شخصی داشته باشید: برخی چیزها را برای خودتان نگه دارید. نیازی نیست همه چیز را بگویید.

تنظیمات حریم خصوصی را بررسی کنید: شبکه‌های اجتماعی تنظیماتی برای محدود کردن دسترسی دیگران دارند، از آن‌ها استفاده کنید.

روی مهارت‌های ارتباطی کار کنید: یاد بگیرید که چگونه مکالمات متعادل و سالم داشته باشید.

حرف آخر

اورشیرینگ (افشای اطلاعات) به یکی از چالش‌های اجتماعی دنیای امروز تبدیل شده است. ما بین دو نیاز قرار گرفته‌ایم: دیده شدن و حفظ حریم خصوصی. اما آنچه اهمیت دارد، پیدا کردن تعادل است. در دنیایی که داده‌ها ارزشمندتر از همیشه شده‌اند، هوشمندی در اشتراک‌گذاری، نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت است. چیزی که امروز به اشتراک می‌گذارید، ممکن است آینده شما را تغییر دهد