آلفرد آدلر روانشناس اتریشی نیز مفهومی دارد به نام علاقه اجتماعی که علنا تاکید می کند که سلامت روان ما با علاقه اجتماعیمان اندازه‌گیری می‌شود. هر چقدر دوستدار دورهمی‌های امن و صمیمی و اثر اجتماعی گذاشتن باشید، یعنی از لحاظ روانی سالم تر هستید. پس اهمیت دورهمی و مهمانی کم نیست و حتی می‌شود گفت نوعی خود مراقبتی و تاییدیه سلامت روان است.

دورهمی یا مراقبت از خود؟

تحقیقات جدید به طور واضحی نشان می دهد که سلامت عاطفی و روانی و هیجانی ما مستقیما در گرو ارتباط معنادار با دیگران است. وقتی در دورهمی‌ها با فامیل و خانواده و دوستان قرار می‌گیریم به خاطر حس آشنایی و لذت تخلیه هیجانی مقادیر هورمون استرس به طرز قابل توجهی کاهش پیدا می کند و سطح آرامشمان بیشتر می شود.

شیوه برپایی مهمانی

این بین شیوه برگزاری نیزخیلی اهمیت دارد. آدلر در ادامه نظریه خود، همانطور که علاقه اجتماعی را آنقدر مهم و ارزشمند می‌داند. می‌گوید از خود گذشتن برای تایید اجتماع نیز کار درستی نیست. اگر بخواهیم مثال بزنیم، مثالش می‌شود بعضی از مهمانی‌هایی که این روزها می‌بینیم چقدر تجملاتی و پر زرق و برق برگزار می‌شود و حقیقتا چیزی جز زحمت و اذیت برای میزبان ندارد و خبری از آن دورهمی خودمانی و صمیمی و محفل امن نیست بلکه کاملا جایش را می‌دهد به تعارف و ادا و تایید گرفتن، در صورتی که ما باید در ابتدا آرامش و لذت خودمان را ارجح بدانیم.

نقش کوچولوهای دوست داشتنی

وسط این قاب، بچه‌های کوچکی هستند که عموما مهمانی را دوست دارند. اما چند نکته وجود دارد که گفتنش خالی از لطف نیست. ممکن است بچه‌ها در بازی با بچه ‌های دیگر به مشکل بخورند. لجبازی کنند. گریه و فریاد راه بیندازند و به قولی مهمانی را بهم بریزند و شما را هم اذیت کنند. در همه این موقعیت‌ها شما به عنوان والد باید آرامش خودتان را حفظ کنید و به هیچ عنوان پریشان خاطر و آشفته نشوید تا قدرت مدیریت از دستتان برود. کودک را جلوی جمع تحقیر نکنید و سرش فریاد نزنید. اگر به مشکلی با همسالانش می‌خورد به مشکلش کامل گوش بدهید و اجازه تخلیه هیجانی به او بدهید. با او با آرامش و کلمات خنثی یا مثبت صحبت کنید و هرگز فراموش نکنید که آنها فقط کودک هستند و هیچ اشکالی ندارد که این اتفاق‌ها بیفتد و این موارد نشانه تربیت بد نیست!