در تربیت کودکان، استفاده از روش‌های مؤثر و سازنده برای هدایت رفتارهای آن‌ها اهمیت زیادی دارد. یکی از این روش‌ها، تقویت مثبت است که با تاکید بر تشویق و تحسین رفتارهای خوب، به کودکان کمک می‌کند تا رفتارهای مناسب را تکرار کنند. این رویکرد نه تنها به رشد شخصیت کودک کمک می‌کند، بلکه روابط والدین و فرزندان را نیز تقویت می‌کند.
به گزارش cnn، والدینی که با شیطنت‌های کودکان خود روبه‌رو هستند، ممکن است وسوسه شوند از تهدیدهایی مثل محرومیت از هدیه برای کنترل رفتارهای نادرست استفاده کنند. اما کارشناسان می‌گویند روش‌های مثبت، مانند تقویت رفتارهای خوب، تأثیر بیشتری دارد.
بر اساس نظرسنجی ملی سلامت کودکان بیمارستان C.S. Mott، یک‌چهارم والدین کودکان پیش‌دبستانی از تهدیدهای ای چنینی برای برخورد با رفتارهای نامناسب فرزندانشان استفاده کرده‌اند. این نظرسنجی که با شرکت ۷۲۵ والدین کودک ۱ تا ۵ ساله انجام شده، حاشیه خطایی بین ۱ تا ۶ درصد دارد.
دکتر سوزان وولفورد، مدیر مشترک این نظرسنجی و متخصص اطفال دانشگاه میشیگان، بیان می‌کند: «برای والدین، انتخاب بهترین روش تربیتی چالشی جدی است. ما خواستیم بفهمیم آن‌ها از چه منابعی برای تصمیم‌گیری درباره تربیت کودکان خردسال خود استفاده می‌کنند.»
بیش از نیمی از والدین در این نظرسنجی گفته‌اند که گاهی از تشویق یا حتی رشوه برای ترغیب رفتار خوب استفاده می‌کنند. اما کارشناسان هشدار می‌دهند که تهدید و رشوه ممکن است نتیجه عکس بدهد، باعث استرس در کودکان شود و حتی رفتارهای نامناسب را تقویت کند.
دکتر میشل جَنینگ، جامعه‌شناس کالج ویتمن در ایالت واشنگتن، توضیح می‌دهد: «حتی کودکان ۵ ساله نیز به وسایل یکدیگر توجه می‌کنند. اگر هدیه‌ای که وعده داده بودید را به آن‌ها ندهید، ممکن است این کار تهدیدی جدی در ذهن کودک ایجاد کند، خصوصاً در جامعه‌ای که کودکان به‌طور مداوم یکدیگر را مقایسه می‌کنند.»
چالش‌های تربیت منظم کودکان
اگرچه نیمی از والدین در نظرسنجی اعلام کرده‌اند که در تربیت فرزندانشان ثابت‌قدم هستند، بسیاری با مشکلاتی در ایجاد یک روال منظم مواجه‌اند. این مشکلات می‌تواند ناشی از عواملی مانند کم‌سن بودن کودک و ناتوانی او در درک مفهوم تربیت، ترس از واکنش‌های عمومی، یا بی‌اثر بودن روش‌های تربیتی باشد.
۳۱ درصد از والدین به‌دلیل نگرانی از وقوع قشقرق یا بدرفتاری در مکان‌های عمومی، از تربیت فرزندان خود در این شرایط پرهیز می‌کنند. دکتر میشل جَنینگ معتقد است این نگرانی ممکن است به‌دلیل افزایش قضاوت‌های منفی در شبکه‌های اجتماعی، مانند ویدئوهای والدین در اینستاگرام و تیک‌تاک، تشدید شود. او می‌گوید: «این روزها والدین احساس می‌کنند همیشه مخاطبانی دارند که آن‌ها را قضاوت می‌کنند.»
دکتر سوزان وولفورد توصیه می‌کند والدین در چنین شرایطی به استراتژی‌های تربیتی خود پایبند باشند. او می‌گوید: «شاید والدین شگفت‌زده شوند که در فروشگاه یا مکان عمومی چقدر دیگران با آن‌ها همدلی می‌کنند، چراکه خودشان نیز قبلاً چنین موقعیت‌هایی را تجربه کرده‌اند.»
برای کاهش تنش‌ها، بهتر است والدین از رفتن به مکان‌های عمومی در مواقعی که کودک خسته یا گرسنه است یا خودشان احساس فرسودگی می‌کنند، خودداری کنند. با این حال، وولفورد تأکید می‌کند که پیامدهای رفتاری باید همیشه منظم و مرتبط با رفتار کودک باشد تا او بتواند رابطه علت و معلول را درک کند.
او همچنین استفاده از تهدید را توصیه نمی‌کند، چراکه والدین اغلب به وعده‌های خود عمل نمی‌کنند و اعتبارشان نزد کودک از بین می‌رود. در عوض، تقویت رفتارهای مثبت بهترین روش است.
وولفورد می‌گوید: «به‌جای گفتن "چه دختر خوبی"، بهتر است بگویید: "چقدر عالی که به مامان کمک کردی اسباب‌بازی‌ها را جمع کند. "»
استفاده از جملات مشخص به کودکان کمک می‌کند تا بفهمند کدام رفتارها مورد رضایت است و آن‌ها را تشویق می‌کند برای دریافت تعریف و تمجید بیشتر، آن رفتارها را تکرار کنند.
روش‌های تقویت رفتار و سبک‌های تربیتی مؤثر
یک‌هشتم والدین اعتراف کرده‌اند که تاکنون به روش‌های تربیتی خود فکر نکرده‌اند، و ۴۲ درصد نیز گاهی از تنبیه بدنی استفاده می‌کنند؛ روشی که متخصصان به‌هیچ‌وجه توصیه نمی‌کنند.
علاوه بر تعریف و تمجید کلامی، برخی والدین از پاداش‌ها به‌عنوان راهی برای تقویت رفتار استفاده می‌کنند. با این حال، دکتر سوزان وولفورد توصیه می‌کند والدین در انتخاب نوع پاداش‌ها محتاط باشند. او توضیح می‌دهد: «استفاده از خوراکی‌هایی مانند شکلات به‌عنوان پاداش می‌تواند ارتباطات ناسالمی با غذا ایجاد کند. این کار در بلندمدت ممکن است منجر به داشتن رابطه نامناسب با غذا شود.»
به‌جای خوراکی، وولفورد پیشنهاد می‌دهد از پاداش‌های طبیعی، مانند وقت بیشتر برای فعالیت‌هایی که کودک به آن‌ها علاقه دارد، مانند خواندن کتاب، استفاده کنید.
یافتن سبک تربیتی مناسب
بسیاری از والدین با وجود انتخاب روش‌های تربیتی، همچنان درباره اثربخشی آن‌ها مطمئن نیستند. طبق نظرسنجی، حدود ۴۰ درصد والدین معتقدند روش‌هایشان بسیار موفق است، اما ۵۷ درصد می‌گویند تنها تا حدی مؤثر هستند.
استراتژی‌های تربیتی بسته به سن کودک متفاوت است. برای کودکان خردسال، به‌ویژه حدود یک‌سالگی، وولفورد توصیه می‌کند رفتارهای خطرناک مانند دست زدن به پریز برق را با ارائه یک اسباب‌بازی یا فعالیت جایگزین، از ذهن کودک منحرف کنید، چراکه در این سن آن‌ها هنوز متوجه نادرستی رفتار خود نمی‌شوند.
والدین اغلب برای دریافت راهنمایی به منابع مختلفی روی می‌آورند؛ از جمله خانواده، دوستان، والد دیگر کودکان، کتاب‌های تربیتی، شبکه‌های اجتماعی و مقالات آنلاین.
با این حال، یک‌هشتم والدین اعتراف کرده‌اند که تاکنون به روش‌های تربیتی خود فکر نکرده‌اند، و ۴۲ درصد نیز گاهی از تنبیه بدنی استفاده می‌کنند؛ روشی که متخصصان به‌هیچ‌وجه توصیه نمی‌کنند.
به گفته دکتر میشل جَنینگ، بسیاری از والدین به‌دلیل استرس زیاد، از جمله نگرانی‌های مالی و کمبود زمان، برای توسعه روش‌های جدید در برخورد با رفتارهای چالش‌برانگیز کودکان با مشکل مواجه‌اند.
برای ایجاد تغییرات مثبت، والدین باید روش‌هایی را انتخاب کنند که با ارزش‌ها و سبک زندگی آن‌ها هماهنگ باشد و به رشد سالم و مثبت فرزندانشان کمک کند.
برای والدینی که به کمک بیشتری نیاز دارند، دکتر سوزان وولفورد توصیه می‌کند که با پزشک عمومی کودک خود مشورت کنند یا از سایت‌های معتبر برای راهنمایی استفاده کنند.
او می‌گوید: «پزشکان متخصص اطفال منابع خوبی هستند، حتی زمانی که والدین هنوز در حال فکر کردن به برنامه تربیتی خود هستند، نه فقط زمانی که مشکلات پیش می‌آید.»
دکتر میشل جَنینگ نیز به والدین توصیه می‌کند که به احساسات خود اعتماد کنند و رویکردهای تربیتی‌شان را بر اساس نیازهای خاص خانواده‌شان تطبیق دهند.
او می‌افزاید: «والدین باید بر خودشان آسان بگیرند و از سرزنش یکدیگر دست بردارند، چراکه تربیت کودک خودش یک کار سخت است.»
https://edition.cnn.com/۲۰۲۴/۱۲/۱۶/health/child-discipline-parenting-wellness/index.html
پیام شما به ما