اساس شعر فارسی – شعر اخلاقی پس از آنكه شعر خوب را تعریف كردیم و آن را به شعر خوب عمومی و خصوصی تقسیم نمودیم، اینك بیان می كنیم كه اساس شعر را بر سه قسم می توان تقسیم نمود: 1) اشعار اخلاقی 2) اشعار وصفی 3) اشعار روایی 1- اشعار اخلاقی اشعاری هستند كه تشویق و ترغیب به پیروی از اصول خوب، احساسات سالم، حریّت افكار و آزادی عقیده، وطن پرستی و شرافت دوستی، راستی و نیكوكاری و اجتناب از صفات رذیله بنماید. چون برای نژادهای مختلفه و ادوار متفاوته اصول اخلاقی كم و بیش متفاوت است، قهراً حكمیت در خوبی و بدی این قبیل اشعار هم باید با ملاحظه این اختلافات باشد، هر ملت و نژادی در هر دوره برای تكمیل و ترقی هیأت اجتماعی خود پیروی از اصول و پیمودن راه هایی را معتقد است كه شاید همان اصول و راه ها منظور دیگران نباشد. مرام هیأت اجتماعی نژاد سمیتیك (1) با نژاد آرین (2) ، مرام یهودی قدیم با یونانی و روم و ایرانی قدیم یكی نبوده اصول اخلاقی و اجتماعی آنها متباین بوده است، بنابراین شعرهای اخلاقی آنها با هم متفاوت است مگر بهترین آن اشعار را كه دارای جنبه عمومی باشد. 1) اقوام سامی: آشوری، بابلی، عبرانی، آرامی و ... 2) نژاد هند و اروپایی، آریایی نژاد و ... استاد محمد تقی بهار( ملك الشعرا) سبك شناسی نظم