عزاداری برای امام حسین علیه السلام در زمان ائمه معصومین علیهم السلام
آیا عزادارى براى امام حسین علیهالسلام، در زمان امامان علیهمالسلام سابقه دارد؟
بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
پاسخ:
بلى، در اینجا تنها به ذكر نمونههاى اندكى از آن چه كه در تاریخ نقل شده، بسنده مىكنیم:
1. عزادارى بنىهاشم در ماتم سیدالشهدا؛ از امام صادق علیهالسلام چنین روایت شده است: "پس از حادثه عاشورا، هیچ بانویى از بانوان بنىهاشم، سرمه نكشید و خضاب ننمود و از خانه هیچ یك از بنىهاشم دودى كه نشانه پختن غذا باشد، بلند نشد تا آن كه ابن زیاد به هلاكت رسید. ما پس از فاجعه خونین عاشورا پیوسته اشك بر چشم داشتهایم". (امام حسن و امام حسین، ص 145.)
2. عزادارى امام سجاد علیهالسلام؛ حزن امام سجاد علیهالسلام بر آن حضرت به صورتى بود كه دوران زندگى او، همراه با اشك بود. عمده اشك آن حضرت بر مصایب سیدالشهداء علیهالسلام بود و آن چه بر عموها، برادران، عموزادهها، عمهها و خواهرانش گذشته بود تا آنجا كه وقتى آب مىآوردند تا حضرت میل كند، اشك مباركشان جارى مىشد و مىفرمود: چگونه بیاشامم؛ در حالى كه پسر پیامبر را تشنه كشتند؟ (بحارالانوار، ج 44، ص 145.) و مىفرمود: "هرگاه شهادت اولاد فاطمه زهرا سلاماللهعلیها را به یاد مىآورم، گریهام مىگیرد". (خصال، ج 1، ص 131.)
امام صادق علیهالسلام به زراره فرمود: "جدم علىبنالحسین علیهالسلام هرگاه حسینبنعلى علیهالسلام را به یاد مىآورد، آن قدر اشك مىریخت كه محاسن شریفش پر از اشك مىشد و بر گریه او حاضران گریه مىكردند". (بحارالانوار، ج 45، ص 207.)
3. عزادارى امام محمد باقر علیهالسلام؛ امام باقر علیهالسلام در روز عاشورا براى امام حسین علیهالسلام مجلس عزا برپا مىكرد و بر مصایب آن حضرت گریه مىكرد. در یكى از مجالس عزا، در حضور امام باقر علیهالسلام، كمیت شعر مىخواند. وقتى به اینجا رسید كه: "قتیلبالطف..."، امام باقر علیهالسلام گریه زیادى كرده، فرمود: "اى كمیت! اگر سرمایهاى داشتیم در پاداش این شعرت به تو مىبخشیدیم؛ اما پاداش تو همان دعایى است كه رسول خدا صلىاللهعلیهوآله درباره حسّانبنثابت فرمود كه همواره به جهت دفاع از ما اهلبیت علیهمالسلام، مورد تأیید روحالقدس خواهى بود". (مصباح المتهجد، ص 713.)
4. عزادارى امام صادق علیهالسلام؛ امام موسى كاظم علیهالسلام مىفرماید: "چون ماه محرم فرا مىرسید، دیگر پدرم خندان نبود؛ بلكه اندوه از چهرهاش نمایان مىشد و اشك بر گونهاش جارى بود، تا آنكه روز دهم محرم فرا مىرسید. در این روز، مصیبت و اندوه امام به نهایت مىرسید. پیوسته مىگریست و مىفرمود: امروز، روزى است كه جدم حسینبنعلى علیهالسلام به شهادت رسید". (امام حسن و امام حسین، ص 143.)
5. عزادارى امام موسى كاظم علیهالسلام؛ از امام رضا علیهالسلام نقل شده است كه فرمود: "چون ماه محرم فرا مىرسید، كسى پدرم را خندان نمىدید و این وضع ادامه داشت تا روز عاشورا؛ در این روز، پدرم را اندوه و حزن و مصیبت فرا مىگرفت و مىگریست و مىگفت: در چنین روزى حسین را - كه درود خدا بر او باد - كشتند". (حسین، نفس مطمئنة، ص 56.)
6. عزادارى امام رضا علیهالسلام؛ گریه امام رضا علیهالسلام در حدى بود كه فرمود: "همانا روز مصیبت امام حسین علیهالسلام ، پلك چشمان ما را مجروح نموده و اشك ما را جارى ساخته است". (بحارالانوار، ج 44، ص 284.)
دعبل خدمت حضرت رضا علیهالسلام آمد. آن حضرت درباره شعر و گریه بر سیدالشهدا علیهالسلام كلماتى چند فرمود؛ از جمله اینكه: "اى دعبل! كسى كه بر مصایب جدم حسین علیهالسلام گریه كند، خداوند گناهان او را مىآمرزد" آن گاه حضرت بین حاضران و خانواده خود پردهاى زد تا بر مصایب امام حسین علیهالسلام اشك بریزند.
سپس به دعبل فرمود: "براى امام حسین علیهالسلام مرثیه بخوان كه تا زندهاى، تو ناصر و مادح ما هستى؛ تا قدرتدارى، از نصرت ما كوتاهى مكن". دعبل در حالتى كه اشك از چشمانش مىریخت، قرائت كرد:
أفاطم لوخلت الحسین مجد لا
و قد مات عطشاناً بشط فرات
صداى گریه امام رضا علیهالسلام و اهلبیت آن حضرت بلند شد. (همان، ج 45، ص 257.)
7. عزادارى امام زمان علیهالسلام ؛ بنابر روایات، امام زمان علیهالسلام در زمان غیبت و ظهور، بر شهادت جدّشان گریه مىكند. آن حضرت خطاب به جد بزرگوارشان سیدالشهدا علیهالسلام مىفرماید:
"فلئن اخرتنى الدهور و عاقنى عن نصرك المقدور و لم اكن لمن حاربك محارباً و لمن نصب لك العداوة مناصبا فلاَنْدُبنّك صباحا و مساء و لابكین لك بدل الدموع دما، حسرة علیك و تأسفاً على ما دهاك؛ (بحارالانوار، ج 101، ص 320.) اگر روزگار مرا به تأخیر انداخت و دور ماندم از یارى تو و نبودم تا با دشمنان تو جنگ كنم و با بدخواهان تو پیكار نمایم، هم اكنون هر صبح و شام بر شما اشك مىریزم و به جاى اشك، در مصیبت شما خون از دیده مىبارم و آه حسرت از دل پردرد بر این ماجرا مىكشم".
منبع : آنتی شبهه
