شهرک نشینی در کرانه باختری
شهرک نشینان، اسرائیلیهایی هستند که در زمینهای خصوصی فلسطینی در کرانه باختری اشغالی و بیت المقدس شرقی زندگی میکنند. اکثریت قریب به اتفاق شهرکها به طور کامل یا جزئی در زمینهای خصوصی فلسطینی ساخته شدهاند. بیش از ۷۰۰ هزار اسرائیلی - ۱۰ درصد از جمعیت نزدیک به ۷ میلیون نفری اسرائیل - اکنون در ۱۵۰ شهرک و ۱۲۸ پایگاه در کرانه باختری اشغالی و بیت المقدس شرقی زندگی می کنند.
ساکنین شهرک چه کسانی هستند؟
ساخت و اقامت در یک شهرک توسط رژیم اسرائیل مجاز است در حالی که یک پاسگاه، بدون مجوز رژیم اسرائیل ساخته میشود. این پاسگاهها میتوانند از یک کانکس کوچک چند نفره تا یک جامعه تا ۴۰۰ نفر متغیر باشند. برخی از شهرک نشینان به دلایل مذهبی به سرزمینهای اشغالی نقل مکان می کنند در حالی که برخی دیگر به دلیل هزینه های زندگی نسبتاً پایین تر و مشوقهای مالی ارائه شده توسط رژیم اسرائیل جذب می شوند. یهودیان اولترا ارتدوکس یک سوم کل مهاجران را تشکیل می دهند. به گفته مرکز تحقیقاتی پیو، تعدادی از یهودیان اسرائیلی که در کرانه باختری زندگی میکنند می گویند که با ساخت شهرکها امنیت کشور بهبود پیدا میکند. بحث این است که شهرکها به عنوان پوششی برای امنیت ملی اسرائیل عمل میکنند، زیرا حرکت فلسطینیها را محدود میکنند و حیات یک کشور فلسطینی را تضعیف میکنند.
اولین شهرکها چه زمانی ساخته شد؟
اما داستان شکل گیری این شهرکها چه بود؟ اسرائیل درست پس از تصرف کرانه باختری، بیت المقدس شرقی و نوار غزه در جنگ شش روزه ژوئن ۱۹۶۷، شهرک سازی را آغاز کرد. در سپتامبر ۱۹۶۷، بلوک اتزیون در هبرون اولین شهرک ساخته شده در کرانه باختری اشغالی بود. این شهرک حالا میزبان ۴۰ هزار نفر است. کفار اتزیون، یکی از قدیمیترین سکونتگاهها، حدود ۱۰۰۰ نفر را در خود جای داده است، در حالی که بزرگترین آن حدود ۸۲ هزار شهرکنشین دارد که بیشتر آنها یهودیان افراطی هستند. سران قدرت رژیم اسرائیل، پیدرپی این سیاست را دنبال کردند که منجر به افزایش جمعیت شهرک نشینان در سرزمینهای اشغالی شد.
پاکسازی فلسطین و انتخاب آن به عنوان کشور!
حدود ۴۰ درصد از اراضی اشغالی کرانه باختری اکنون در کنترل شهرکها است. به گفته منتقدان، این شهرکها همراه با شبکه گستردهای از ایستهای بازرسی برای فلسطینیها عملاً بخشهای فلسطینی کرانه باختری را از هم جدا میکند. اولین سکونتگاه یهودیان در فلسطین به اوایل قرن بیستم بر می گردد، زمانی که یهودیان با تبعیض گسترده، آزار و اذیت مذهبی و قتل عام در اروپا شروع به ورود کردند. در آن زمان فلسطین - که هنوز تحت کنترل استعمار بریتانیا بود - عمدتاً عرب با یک اقلیت کوچک یهودی بود.
تل آویو، بزرگترین شهر اسرائیل، به عنوان یک شهرک در حومه شهر عربی یافا در سال ۱۹۰۹ ساخته شد. مهاجرت دسته جمعی یهودیان به فلسطین موجب قیام اعراب شد؛ اما در خشونت های بعدی، شبه نظامیان مسلح صهیونیست ۷۵۰ هزار فلسطینی را در سال ۱۹۴۸ پاکسازی نژادی کردند.
آیا شهرک نشینان مورد حمایت اسرائیل هستند؟
دولت اسرائیل علناً برای یهودیان شهرک سازی کرده است تا در آنجا زندگی کنند. مقامات اسرائیلی به شهرک نشینان خود در کرانه باختری سالانه حدود ۲۰ میلیون شیکل (۵ میلیون دلار) برای نظارت، گزارش و محدود کردن ساخت و سازهای فلسطینی در منطقه C، که بیش از ۶۰ درصد از کرانه باختری است، پول می دهند. این پول برای استخدام بازرسان و خرید هواپیماهای بدون سرنشین، تصاویر هوایی، تبلتها و وسایل نقلیه و... استفاده می شود. در ۴ آوریل، مقامات اسرائیلی خواستار دو برابر شدن این مبلغ در بودجه دولتی شدند تا این مبلغ به ۴۰ میلیون شیکل (۱۰ میلیون دلار) برسد. در چند سال گذشته، ارتش اسرائیل خط تلفنی را به نام اتاق جنگ C راه اندازی کرده است تا شهرک نشینان با آن تماس بگیرند و ساخت و ساز فلسطین در منطقه C را گزارش کنند.
چندین قانون اسرائیل به شهرک نشینان اجازه می دهد تا زمین های فلسطین را تصرف کنند:
آیا شهرک سازیهای اسرائیل طبق قوانین بین المللی قانونی است؟ خیر. همه شهرکها و پاسگاهها طبق قوانین بینالمللی غیرقانونی تلقی میشوند، زیرا کنوانسیون چهارم ژنو را نقض میکنند، که یک قدرت اشغالگر را از انتقال جمعیت خود به منطقهای که اشغال میکند منع میکند. به گفته فعالان، شهرکها مناطقی از حاکمیت اسرائیل هستند که کرانه باختری اشغالی را تکه تکه کردهاند. سازمان ملل متحد با قطعنامهها و رای های متعدد آنها را محکوم کرده است.
در سال ۲۰۱۶، یک قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد گفت که شهرکسازیها «هیچ اعتبار قانونی» ندارند. اما ایالات متحده، نزدیکترین متحد اسرائیل، در طول سالها پوشش دیپلماتیک ارائه کرده است. واشنگتن به طور مداوم از حق وتوی خود در سازمان ملل برای محافظت از اسرائیل در برابر انتقادات دیپلماتیک استفاده کرده است. اسرائیل شهرک سازی را مجاز و تشویق می کند. اگرچه آنها بر اساس قوانین خود پاسگاهها را غیرقانونی میداند، اما در سالهای اخیر بهطور گذشته چندین پایگاه را قانونی کرده است. بیش از ۹ هزار شهرک نشین در سال ۲۰۰۵ زمانی که اسرائیل شهرکها را به عنوان بخشی از طرح «عدم تعامل» توسط آریل شارون، نخستوزیر سابق، برچید، از غزه خارج شدند.
اسرائیل چگونه کنترل کرانه باختری را حفظ می کند؟
اسرائیل دیوار جدایی ساخته است که بیش از ۷۰۰ کیلومتر (۴۳۵ مایل) در کرانه باختری امتداد دارد و تردد بیش از ۳ میلیون فلسطینی را در کرانه باختری اشغالی و قدس شرقی محدود می کند. اما می گوید که این دیوار برای اهداف امنیتی است. کشاورزان فلسطینی باید برای دسترسی به زمینهای خود مجوز بگیرند. این مجوزها نیاز به تمدید مکرر دارند و همچنین می توانند بدون توضیح رد یا لغو شوند. به عنوان مثال، حدود ۲۷۰ هکتار از کل ۲۹۱ هکتار که متعلق به روستای فلسطینی وادی فوکین در نزدیکی بیتلحم است، به عنوان منطقه C تعیین شده است که تحت کنترل اسرائیل است. حدود ۶۰ درصد از کرانه باختری اشغالی در منطقه C قرار دارد. علاوه بر دیوار جدایی، بیش از ۷۰۰ مانع جاده ای در سراسر کرانه باختری از جمله ۱۴۰ ایست بازرسی قرار گرفته است. حدود ۷۰ هزار فلسطینی با مجوز کار اسرائیلی در رفت و آمد روزانه خود از این پست های بازرسی عبور می کنند. فلسطینی ها نمیتوانند آزادانه بین کرانه باختری اشغالی، بیت المقدس شرقی و غزه رفت و آمد کنند و برای این کار نیاز به مجوز دارند.
توصیف اسرائیل به عنوان آپارتاید!
گروههای حقوق بشری مانند دیده بان حقوق بشر به این نتیجه رسیده اند که سیاستها و قوانین اسرائیل که برای تسلط بر مردم فلسطین استفاده میشود را می توان «آپارتاید» توصیف کرد. آپارتاید یعنی جدا نگه داشتن افراد متعلق به نژادهای غیرسفید، مجبور کردن آنها به اقامت در محلات و استانهای خاص، محروم کردن آنها از کلیه حقوق سیاسی و امکان تحصیل و پیشرفت. این افراد حق خروج از آن محل را ندارند و حداقل امکانات زندگی نیز برایشان موجود نیست. اسرائیل حدود ۲۶ درصد از اراضی کرانه باختری را به عنوان "زمین دولتی" اعلام کرده است که می توان در آن شهرک سازی کرد. اسرائیل از ابزارهای قانونی برای مصادره اموال فلسطینیها برای نیازهای عمومی مانند جادهها، شهرکها و پارکها استفاده کرده است.
از افزایش جمعیت شهرکنشینها تا آزار رساندن به مردم فلسطین
پس از امضای قرارداد اسلو در سال ۱۹۹۳ با سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف)، دولت اسرائیل رسما ساخت شهرک های جدید را متوقف کرد اما شهرکهای موجود همچنان به رشد خود ادامه دادند. جمعیت شهرکها در کرانه باختری و بیتالمقدس شرقی از حدود ۲۵۰ هزار نفر در سال ۱۹۹۳ به نزدیک به ۷۰۰ هزار نفر در سپتامبر امسال رسید. اما در سال ۲۰۱۷، اسرائیل به طور رسمی آغاز شهرکسازیهای جدید را اعلام کرد. نخست وزیر نتانیاهو - که طولانیترین نخست وزیری است که رژیم اسرائیل داشته - از زمانی که برای اولین بار در سال ۱۹۹۶ به قدرت رسید، توسعه شهرکسازی را تقویت کرده است. همچنین سازمانهای «غیر دولتی» اسرائیلی وجود دارند که با استفاده از خلأهای موجود در قوانین زمین، برای بیرون راندن فلسطینیها از سرزمینشان تلاش میکنند. مقامات این رژیم همچنین به طور مرتب اموال فلسطینیها را با استناد به فقدان مجوزهای ساختمانی و اسناد زمین صادر شده توسط اسرائیل مصادره و تخریب می کنند. اما گروه های حقوق بین الملل می گویند اخذ مجوز ساختمانی اسرائیل تقریبا غیرممکن است.
آیا خشونت شهرک نشینان در هفته های اخیر افزایش یافته است؟
بله. حدود ۷۰۰ هزار شهرک نشین اسرائیلی به طور غیرقانونی در کرانه باختری اشغالی زندگی می کنند. از زمانی که اسرائیل عملیات بمباران وحشیانه خود را در غزه در ۷ اکتبر در پی حمله مرگبار حماس آغاز کرد، حملات شهرک نشینان علیه فلسطینیها در کرانه باختری اشغالی و بیت المقدس شرقی بیش از دو برابر شد و از میانگین سه حادثه به هشت حادثه در روز رسیده است. شهرک نشینان بیش از ۱۹۸ حمله را در کرانه باختری انجام داده اند و حدود ۱۰۰۰ فلسطینی را مجبور به ترک خانه های خود کرده اند، زیرا اسرائیل به بمباران بی امان غزه از ۷ اکتبر ادامه داده است.
درختان زیتون در انتظار برداشت محصول!
یکی دیگر از خشونتهای شهرک نشینها، دخالت در زندگی و امور روزمره مردم فلسطین است، مثلا در ۲۸ اکتبر، یک کشاورز فلسطینی در حال برداشت زیتون توسط شهرک نشینان در شهر اشغالی کرانه باختری نابلس به ضرب گلوله کشته شد. یکی از شهروندان فلسطینی در این باره گفت: "ما اکنون در فصل برداشت زیتون هستیم - مردم به دلیل حملات شهرک نشینان نتوانسته اند به ۶۰ درصد درختان زیتون در منطقه نابلس برسند. " روستای بادیه نشین روستای وادی السیق در کرانه باختری اشغالی در ۱۲ اکتبر در پی تهدیدهای شهرک نشینان از ۲۰۰ ساکن آن خالی شد.
