نامه غمگین و انتقادی غاده عقیل، استاد علوم سیاسی فلسطینی به جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا که در وبسایت الجزیره منتشر شده است. او نامه را اینطور شروع میکند: «اکنون مردم من را می کشند، میخواهم با گفتن نامشان به آنها احترام بگذارم. آقای بایدن، من فقط در یک روز ۳۶ عضو خانواده بزرگ خود را در غزه از دست دادم. میخواهم اسامیشان را به یاد داشته باشی.»

در جستجوی امنیت
رئیس جمهور محترم بایدن، صبح روز پنج شنبه، با خبر قتل عام دیگری در غزه از خواب بیدار شدم. این بار اسرائیل اعضای خانواده بزرگ من را کشت. محل جنایت اردوگاه آوارگان خان یونس در بخش جنوبی نوار غزه بود جاییکه طبق گفته ارتش اسرائیل مردم قرار بود در آن امن باشند. یک محله مسکونی کامل توسط اسرائیل بی رحمانه بمباران شد و به زندگی ۴۷ نفر پایان داد.

خون رنگی سیاهپوستها!
آقای بایدن، دو سال و نیم پیش در کاخ سفید به مناسبت محکومیت در محاکمه جورج فلوید، درباره هدف مشترک افرادی صحبت کردید تا بگویید زندگی سیاه پوستان مهم است، افرادی که گریه کردند یک صدا فریاد میزدند: «بس است، بس است، این کشتارهای بی معنی». اما امروز که اعضای خانواده من به قتل می رسند، نه تنها شما قبول نمی کنید که این قتلهای بیمعنی اتفاق می افتد! بلکه با حرفهایتان به اسرائیل انگیزه میدهید و آنها را برای قتل عام تشویق میکنید.

یادگاری در زیر آواری از خاک
انگار این کافی نیست! آقای بایدن، خانه جد من هم بمباران شد. اسمش ام سعید بود. او ۹۲ سال سن داشت و از بازماندگان نکبه بود. با دخترش ناجت در خان یونس زندگی می کرد. هر دو حالا زیر تلی از آوار استراحت میکنند. مردم سعی کردند اجسادشان را بیرون بکشند اما نتوانستند. امروز ام سعید زیر آوار خانهاش باقی مانده و لباس گلدوزی شدهاش تنها چیزی است که از او به یادگار دارم.

لبخندی که دیگر نیست!
اسعد، صاحب مغازهای در خان یونس غزه بود. خانه اسعد به همراه خواربار فروشی کوچکش در بمباران ویران شد. او به عنوان مرد مهربانی که اجناس را با پول اندک می فروخت، شناخته می شد و یک دفتر قطور بدهی داشت؛ اما اغلب فراموش می کرد که بدهیها را جمع کند و به سادگی آنها را می بخشید. هنگامی که بمباران شد خیلیها آمده بودند تا از واحد انرژی خورشیدی که اسعد برای کمک به مردم و شارژ رایگان باتری و تلفن همراه خریده بود، استفاده کنند. امروز لبخند زیبای اسعد، مهربانیاش، خانوادهاش و مغازهاش همه از ما گرفته شد.

کودکانی که پر کشیدند
آقای بایدن، آیا شما معتقدید که درد یک مادر اسرائیلی بیشتر از یک مادر فلسطینی است؟ آیا جان یک کودک اسرائیلی از جان یک کودک فلسطینی ارزشمندتر است؟ وقتی از کودکان صحبت می کنم، به کودکان واقعی و انسانی با چهره ها، نامها، خنده ها و رویاهای منحصر به فرد خودشان اشاره می کنم. اسرائیل جان بیش از ۴۰۰۰ کودک از جمله نوزادان را با همدستی شما آقای بایدن گرفته است.

از درک شما خارج است، آقای بایدن!
نوه خواهرم، جولیا ابوحسین فقط ۳ سال داشت. آنها به دنبال امنیت، به شمال غزه حرکت کردند، سفر ۳۰ دقیقهای که ۳ روز طول کشید. وقتی بمباران شروع شد، راوان جولیا را در آغوش گرفت و با بقیه اعضای خانواده به آشپزخانه رفت. چندین ترکش از پنجرههای شکسته وارد خانه شد و جولیا را در آغوش مادرش کشت. بله آقای بایدن، این کودکی است که زندگیاش با خشونتی که شما از صمیم قلب حمایت می کنید، گرفته شده است. آیا واقعاً می توانید عظمت این تراژدی و دیگر مصیبتها را درک کنید؟




