قلدری فقط یه شوخی کودکانه نیست؛ نوجوونی که تحقیر یا زورگویی رو تجربه میکنه، اعتمادبهنفسش برای سالها افت میکنه و در آینده هم دچار اضطراب و افسردگی میشه.
پذیرش تجربه؛ اولین قدم به جلو
مهمترین چیز اینه که نوجوون بدونه تقصیری نداره و مقصر، فرد آزارگره. خیلی از قربانیها خودشون رو سرزنش میکنن و فکر میکنن ضعف از اونها بوده. درک این حقیقت اولین قدم برای بازسازی اعتمادبهنفسه.
شروع دوباره با دوستان تازه
دوستیهای جدید میتونن بهترین سپر در برابر قلدری باشن. حضور در تیم ورزشی یا گروههای مدرسه باعث میشه نوجوون تنها نمونه و وقتی جایگاه اجتماعیش قویتر بشه، قلدرها کمتر نزدیکش میشن.
مدرسه؛ محیطی امن یا تهدید؟
مدرسه باید برای همه امن باشه. سیاستهای روشن، آموزش معلمها و برخورد جدی با قلدری بخشی از مسئولیت مدرسهست که اگه درست انجام بشه هیچ نووجونی مورد آزار قرار نمیگیره.
خانه؛ پناهگاه مطمئن
خانه باید امنترین جا برای نوجوون باشه. شنیدن بیقضاوت تجربه فرزندتون و تقویت تواناییهاش خصوصا در زمینه ورزش بهش حس امنیت و ارزشمندی میده. در مقابل، بیاهمیت دونستن ماجرا زخم روانی رو عمیقتر میکنه.
بازگشت با آرامش؛ آمادهسازی ذهن
اضطراب بازگشت به مدرسه برای نوجوونی که سال پیش مورد قلدری قرار گرفته طبیعیه اما میشه اونو مدیریت کرد. تمرین واکنشها، حضور زودتر در مدرسه و دیدن دوستها، امنیت بیشتری ایجاد میکنه و تابآوری روانی رو بالا میبره.
پیام شما به ما