نماز نه‌تنها ستون دین، بلکه سرچشمه آرامش، نورانیت و نزدیکی به خداست. اما متأسفانه بسیاری از نوجوانان آن را امری سخت و بی‌روح می‌بینند. خبر خوب این است که با روش‌های صحیح، می‌توان آن‌ها را به نماز علاقه‌مند کرد. بیایید چند راهکار عملی و مؤثر را با هم مرور کنیم.

 خودت آینه‌ باش

اگر قرار است فرزندمان به نماز علاقه‌مند شود، شرط اولین قدم این است که خودمان الگو باشیم.  در آموزه‌های دینی تأکید شده که رفتار ما بیش از گفتارمان اثر دارد. اگر فرزندان ببینند که شما با عشق و آرامش نماز می‌خوانید و بعد از آن حال بهتری دارید، کنجکاو می‌شوند که این حس را تجربه کنند.

 از حکمت‌های نماز بگویید

نوجوانان دارند از منطق و فلسفه پشت هر چیز سردربیاورند. با آنها دربارۀ رازها و حکمت‌های نماز حرف بزنید. مثلا بگویید که خدا به نماز ما نیاز ندارد، ما هستیم که به او محتاجیم. زندگی پر از بالا و پایین است؛ امتحان، بیماری، دعوای دوستانه و انبوهی مصائب و مشکلات  اضطراب‌آور دیگر. نماز یاد خداست و کشتی مضطرب روح ما را به ساحل آرامش می‌برد.

نماز را در کام‌شان دلچسب کنیم

معمولاً نوجوانان نماز را کاری سخت و کسل‌کننده می‌بینند. تجربه‌ای خوشایند از نماز برایشان ایجاد کنیم. یک گوشه دنج در خانه برای نماز بسازید؛ با یک سجاده قشنگ، عطر ملایم یا حتی نورپردازی آرامش‌بخش. با این تشریفات، به استقبال فریضۀ نماز بروید و این فریضه دینی را در کام نوجوانتان شیرین و دوست‌داشتنی کنید.

در شروع دعوت به نماز آسان‌گیر باشید!

بعضی والدین در آغاز مسیر، انتظارات زیادی دارند؛ نماز اول وقت، حضور قلب و ... درحالی‌که این انتظارات می‌تواند نوجوان را دلسرد کند. در حالی که هدف این است که اول قدم بگذارد، بعد کم‌کم مسیر را پیدا کند. با اینکه اقامه نماز در اول وقت، فضیلت بسیار دارد اما واجب نیست. پس در شروعِ دعوت به نماز آسان‌گیر باشید، و به مقدار واجب کفایت کنید.

تحمیل نکنید

دوره نوجوانی همراه با حس استقلال‌طلبی است و اجبار باعث ایجاد مقاومت می‌شود. می‌گویند امام خمینی (ره) بچه‌هایشان را برای نماز صبح بیدار نمی‌کردند، مگر خودشان بخواهند. اما اگر خواب می‌ماندند، تا قبل از ظهر یادشان می‌انداختند که قضایش را بخوانند. (پا به پای آفتاب، ج1، ص179) این یعنی ابراز محبت همراه با احساس مسئولیت.

تأثیر دوستان و محیط را جدی بگیرید

نوجوانان از همسالان خود بسیار تأثیر می‌پذیرند. به گفتۀ مشاوران علوم تربیتی در دوران نوجوانی (متوسطه اول و دوم) پنج نفری که بیشترین ارتباط با فرزند شما دارند دنیای اخلاق و معنویت او را شکل می‌دهند. زمینه‌ای فراهم کنید که فرزندان شما با دوستانی بیشتر معاشرت کنند که به نماز تقید بیشتری دارند. مثلاً یک اردو یا دورهمی با این دوستان راه بیندازید تا هم به آنها خوش بگذرد و هم به خدا نزدیک شوند.

هوشمندانه تشویق کنید

وقتی برای کسب نمرات بهتر در درس تشویقش می‌کنید، چرا برای نماز نه؟ اگر یک روز با دل و جان نماز خواند، جلوی فامیل از این ویژگی او به عنوان یک امتیاز تعریف کنید. تشویق‌های دیگر مثل یک سفر زیارتی یا تفریحی هم می‌تواند در شروع این مسیر مؤثر باشد. اما مراقب باشید که این تشویق‌ها به رشوه تبدیل نشود؛ هدف این است که لذت معنوی نماز را خودشان کشف کنند.

دست‌به‌دعا شوید

در کنار همه راهکارهای تربیتی، قشنگ‌ترین کار، دعاست. حضرت ابراهیم علیه‌السلام برای نمازخوان شدن نسلش دعا می‌کرد. آیت‌الله شاه‌آبادی هم هر روز صدقه می‌داد تا بچه‌هایش در راه خدا بمانند. از خداوند بخواهید که دل فرزندتان را به نور ایمان و نماز روشن کند و شما را هم در این مسیر کمک کند.