پژوهشهای تازه نشان میدهد که محرکهای سریعِ دیجیتال، سیستم پاداش مغز را طوری تغییر میدهند که کودک، همیشه دنبال «چیز جدیدتر» است و رضایت از تجربههای ساده را از دست میدهد.
در دنیایی که صفحهنمایشها لحظهای ما را رها نمیکنند، حتی اسکرولِ بیهدف والدین میتواند مسیر رشد ذهنی کودکان را تغییر دهد. هر نگاهِ نرفته و هر توجهِ نیمهکاره، پیامی پنهان به مغز در حال شکلگیری آنها میدهد.
رشد کودک فرآیندی تدریجی و مرحلهبهمرحله است و چنانچه کودک در رسیدن به یکی از این مراحل، کندتر از همسالان خود پیش برود، گفته میشود دچار «تأخیر تکاملی» است.
کلاساولیها اغلب با هیجان وارد مدرسه میشوند، اما پس از گذشت چند روز با قواعد جدید، تکالیف و دوری طولانی از خانه مواجه میشوند؛ این تغییر میتواند ذوق اولیه را به اضطراب، مقاومت و نشانههای جسمانی تبدیل کند.
مقایسه مثل یه تلهست؛ آروم شروع میشه اما کمکم اعتمادبهنفست رو میبلعه. به جای مقایسه با بقیه، مسیر خودتو ببین و به قدمای کوچیکت افتخار کن
طلاق پایان رابطه والدین است، نه پایان امنیت کودک. تحقیقات علمی و تعالیم اسلامی نشان میدهد که شیوه درست برخورد، میتواند رنج فرزندان طلاق را به فرصتی برای رشد و آرامش بدل کند.
کودکی که فرصت دویدن، خاکی شدن و حتی دعوای دوستانه را از دست بدهد، در بزرگسالی از نخستین شکست هم خواهد ترسید. پژوهشها نشان میدهد کمتحرکی و وابستگی به موبایل، پسران امروز را در مسیر رشد ناقص جسمی و روانی قرار داده است.
بسیاری از ما از دیدن کودکی که «عاقلتر از سنش» رفتار میکند خوشحال میشویم؛ اما روانشناسان هشدار میدهند این بلوغ زودرس همیشه نشانهی استعداد نیست و میتواند زنگ خطری برای سلامت هیجانی کودک باشد.



