بزرگوار چه كسی است ؟ اندرزهای دینی ( قسمت نوزدهم) 1. بزرگوار كسی است كه در كیفرِ بدی ، نیكی كند. 2. هركسی دری از نیكی به رویش گشوده شود آن را غنیمت شمارد ؛ زیرا نمی داند آن در چه وقت بسته خواهد شد . 3. كسی كه هر چه برای او می خواهی ، برای تو نمی خواهد ، در مصاحبتش خیری نیست. 4. بزرگی در سازگاری با بستگان ، و تحمل لغزش دیگران است. 5. وقتی شرم از میان برود، خیری در زندگی و دنیا نباشد . 6. به زیارت دوستانت كمتر رو تا تو را بیشتر دوست دارند. 7. بعد از " سلامتی " ، " خنده رویی " نعمت دوم خداوند است . 8. كسی كه طالب بقاء است، باید صبح ها زود از خواب برخیزد و لباس سبك بپوشد. 9. به كار هیچ كس فریفته نشوید تا سرانجام آن را ببینید . 10. بنده ی پایدار، محبوب پروردگار است . 11. هر كه را قدرت مجازات بیشتر است عفو از او پسندیده تر است . 12. بهترین گفتار آن است كه خوبی كار و رفتار انسان گواهش باشد. 13. چهار چیز است كه اگر یكی از آنها در خانه ای درآید، ویران شود و به بركت آباد نگردد: دزدی ، شـُرب خَمر، زنا و خیانت . 14. اگر مرگ نباشد، زندگی برای هیچ كس لذت ندارد؛ همانطور كه اگر كار كردن نباشد، هیچ كس از استراحت لذت نمی برد. 15. كسی كه دیروز و امروزش مساوی باشد، زیانكار است . 16. بهترین و محبوب ترین برادران كسی است كه عیوب مرا به من اهداء كند و نقایصم را تذكر دهد. 17. پوزش طلبیدن ، نشان خردمندی است. 18. هرگز آبروی خویش را در راه زبان خود بر خاك مریز و به هوش باش كه هر شنیده ای را نتوان گفت و هرگفته را نشاید بازگردانید . 19. ترسو را توفیق و كامیابی محال است. 20. سه كار شرم برنمی دارد: خدمت به مهمان، برخاستن از جا در برابر معلم و گرفتن حق خود .