در آیه ۲۶ سوره یونس پنج پاداش برای کسی که به مردم خدمت می‌کند بیان شده است: لِلَّذینَ أَحْسَنُوا الْحُسْنی وَ زِیادَةٌ وَلا یَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلا ذِلَّةٌ أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فیها خالِدُونَ الْحُسْنی:

دریافت پاداش و الطاف الهی زِیادَةٌ: اعطای پاداش زیادتر و مضاعف منظور از زِیادَةٌ، دنیا است. یعنی چیزی‌که خداوند در دنیا به نیکوکار خدمت‌گزار عطا فرماید، در آخرت آن را محاسبه نمی‌کند. (بحارالأنوار، ج۷، ص۲۶۰) همچنین به‌معنای خانه‌هایی است از جنسِ مروارید که چهار در دارد. (تفسیر اهل‌بیت علیهم‌السلام، ج۶، ص۴۵۲)   وَلا یَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ: ورود به قیامت با چهره‌ای بدون غبار و نورانی و مسرور و بدون حسرت همچنین در روایت آمده که منظور از قَتَرٌ گرسنگی و فقر است. یعنی دچار فقر نمی‌شود. (تفسیر القمی، ج۱، ص۳۱۱) وَلا ذِلَّةٌ: ذلیل نشدن و عزیز بودن أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فیها خالِدُونَ: اعطای احسان و نیکی در بهشت و ماندگاری و امنیت در آن اهل بهشت زنده‌اند و هیچ‌گاه نمی‌میرند؛ بیدارند و هیچ‌گاه نمی‌خوابند؛ غنی‌اند و هیچ‌گاه فقیر نمی‌شوند؛ خوشحالند و هیچ‌گاه اندوهگین نمی‌شوند؛ خندانند و هیچ‌گاه نمی‌گریند؛ هیچ‌گاه مورد اهانت قرار نمی‌گیرند؛ همیشه مسرورند؛ می‌خورند و هیچ‌گاه گرسنه نمی‌شوند؛ سیراب می‌شوند و هیچ‌گاه تشنه نمی‌شوند؛ آن‌ها را می‌پوشانند و هیچ‌گاه عریان نمی‌شوند؛ پیوسته تحیّت و سلام الهی به آن‌ها می‌رسد. (الاختصاص، ص۳۵۸)